Najnowsze recenzje książek

Swoją przygodę z twórczością Jarosława Iwaszkiewicza zaczynam dość dziwnie. Od lektury chronologicznie ostatniego w ogromnym dorobku literackim, tomiku wierszy "Muzyka wieczorem". Zbiór podzielono na dwie części. W pierwszej mieszczą się bardzo krótkie utwory, w miarę łatwe w odbiorze. Druga, diametralnie się odróżnia, tu liryki rozciągają się średnio na trzy stronice, są znacznie trudniejsze, posiadają niezwykłą głębię, oraz smutny wydźwięk i nastrój. Mamy do czynienia zarówno z poezją pogodn...

Na tytuł "Szewc z Lichtenrade" składa się dziesięć raczej krótkich opowiadań. W tym zbiorze widzimy wydarzenia historyczne w krzywym zwierciadle uprzedzeń. Zauważamy jak wielki wpływ na lokalne społeczności wywarły wichry przeszłości, wojny, zarazy, czasy prosperity, zaborów. Według autora wszystko to zostawia ślady, piętno kształtujące teraźniejszość i przyszłość. Niektóre opowiadania nie różnią się zbytnio między sobą mamy w nich motyw fatum prześladującego mieszkańców prowincji. Większość z...

Bonnie Garmus w swojej jedynej jak dotąd powieści czyli "Lekcjach chemii" pisze o sprawach bardzo ważnych dla kobiet, ale i dla mężczyzn również. Zwraca uwagę na seksizm, niesprawiedliwość z którą do dzisiaj choć w mniejszym nasileniu mamy do czynienia. Nie żyłem w latach 50-tych i 60-tych XX-wieku, kiedy to rozgrywała się akcja powieści, odnoszę jednak wrażenie że ukazując dysproporcje społeczne autorka, podkoloryzowała rzeczywistość. Jest to wybieg literacki, mający na celu przykucie uwagi. P...

Po raz pierwszy miałem przyjemność lektury powieści Anthon'ego Doerra. W pełni przekonujące, wiernie oddające historyczne realia, "Światło, którego nie widać" z każdą stroną wciąga bardziej. Przejmując czytelników grozą wojny. Miałem wrażenie że tkwiłem w opisywanej Francji, że zbliża się zawierucha wojenna i dopadła mnie, by odebrać mi wszystko co dotąd miałem, dostatek, spokój, poczucie bezpieczeństwa. Najbardziej przejęły mnie losy oślepłej Marie-Laure, córki klucznika muzeum naturalnego w P...

Za możliwość zrecenzowania pozycji dziękuję wydawnictwu RM, które sprezentowało mi "Zboczeńców na tronie". Ta książka o tematyce historycznej, po krótce opisuje co ciekawsze seksualne ekscesy, orgie, alkoholowe libacje oraz brutalne zbrodnie znanych władców. Jako że historia jest bardzo pojemną dziedziną wiedzy, autor nadmienia jedynie o niektórych decyzjach władających. Zwięźle i dość umiejętnie ich portretując. Dzięki Jerzemu Beskidzkiemu możemy ze zgorszeniem i z bezpiecznej odległości, prz...

Pod tytułem "Intrygantki" kryje się zbiór czterech oryginalnych sztuk teatralnych. Najdłuższą i najciekawszą w moim uznaniu jest "Noc w Valognes". Opis na tylnej okładce mówi właśnie o niej. Jak to u Schmitta bywa tak i tu znajdziemy znakomite, dogłębne portrety psychologiczne postaci. Mimo mało realistycznych sytuacji w jakich znajdują się owi bohaterowie, zdecydowanie wierzyłem w ich kreację. Tu każda z kwestii uwiarygadnia wypowiadającego ją, a także popycha fabułę. Autor znakomicie zna s...

"Studnia wstąpienia" to świetna kontynuacja "Z mgły zrodzonego". Autor zaserwował czytelnikom porządną dawkę fantastyki, magii, pojedynków, zwrotów akcji. Jednakże ogromna drobiazgowość opisów, liczne powtórzenia, spowalniają fabułę, czyniąc ją bardzo statyczną. Pan Brandon umiejętnie wprowadzał i stopniował napięcie, za sprawą którego lektura stała się bardziej fascynująca. Złożoność magicznych mocy okazuje się tak wielka, że ciężko jest połapać się w nich. Szczególnie jeśli chodzi o pojedynki...

"Iluzjonista" to kontynuacja cyklu z Gerardem Edlingiem, za którą zabrałem się po aż sześciu latach od poprzedniczki "Behawiorysty". Czytało mi się ją dużo gorzej niż pierwszą część, lecz nie przez to że była słabsza. To ja stałem się bardziej wymagającym czytelnikiem, zwracającym uwagę nade wszystko na formę. Ta okazała się tak kiepska, że w żaden sposób nie równoważyła jej, mrożąca krew w żyłach akcja. Ciekawe śledztwo, czy nietuzinkowa pomysłowość zbrodniarza. Pan Remigiusz jak nie umiał pis...

Po raz czwarty spotykam się z wybitną twórczością Jakuba Małeckiego. Tym razem za sprawą "Horyzontu". Tą znakomicie napisaną powieść odczuwa się w każdym kolejnym zdaniu. Bardziej chłonie i przeżywa się utwory Pana Jakuba jeśli wyczuwa się w nich prawdę. A odnoszę wrażenie że "Horyzont" zawiera samą prawdę. Pełen życia, oszczędny język sprawia że czytanie jest niezwykłym doznaniem. Autor nadał powieści ponury klimat. Posiada ona głębię, wynikającą ze swej naturalności. Trudno doszukać się tu wi...

Na wybór wierszy zatytułowany: "Zmysł udziału" składa się dwadzieścia jeden zazwyczaj długich dwustronicowych utworów. Tomik próbuje zawrzeć w sobie przekrój twórczości noblistki. Nie wiem jednak czy w 21 wierszach można poznać choćby charakter tej wybitnej poezji. Mamy tu wspaniałe przykłady ekwilibrystyki językowej, lirykę wysokich lotów. Refleksyjną, stonowaną, czasem zabawną, autoironiczną. Każdy wiersz pomaga w nowy sposób przyglądać się rzeczywistości, nam samym i naszym relacjom z otocz...

Na prequel cyklu Szklany Tron, zatytułowany "Zabójczyni" składa się cztery około stu-stronicowe opowiadania. Ułożone w kolejności chronologicznej, łączą się w logiczną całość. Każde kolejne wynika z poprzedniego, choć scenerie w jakich przychodzi walczyć o życie protagonistce, Celaenie znacząco różnią się między sobą. Cechą wspólną opowiadań są leniwe, ospałe początki, akcja w późniejszych rozdziałach toczy się coraz szybciej. Podobnie sprawa ma się z napięciem stopniowo rosnącym do najwyższego...

Po latach wracam do cyklu z Myronem Bolitarem i cóż, już nie zachwycam się, więcej czwarta jego część: "Błękitna krew" męczyła mnie. Autor nie potrafił wprowadzić napięcia, co szczególnie zauważalne było na początku. Jednym z niewielu atutów jest poczucie humoru, większość kąśliwych, kpiarskich żartów może się podobać, a na pewno śmieszy. Coben jak zwykle pisze zwięźle, składając bardzo krótkie zdania, zabieg ten ożywia narrację. Z drugiej strony trudniej o klimatyczność opisów, której brak. J...

Za sprawą tej absorbującej powiastki filozoficznej razem z Kubusiem i jego panem wędrowałem przez XVIII-wieczną Francję. Denis Diderot włożył w usta Kubusia Fatalisty słowa pełne mądrości. Tu sługa okazuje się ważniejszy, inteligentniejszy, ciekawszy od swego pana. Zresztą ich relacje są bardziej przyjacielskie, od typowych dla pana i jego poddanego. Dzięki temu że jedna przygoda goni kolejną, przeżywamy mnóstwo przeróżnych emocji, a utwór bardzo wciąga. Autor bawi się z czytelnikiem, zaczyn...

Uwielbiam poezję Zbigniewa Herberta, więc po niespełna czternastu latach wróciłem do niezapomnianego "Studium przedmiotu". Na szczęście utwory w które zalicza się wiersze i prozę poetycką, nie są tak skomplikowane jak spuścizna Czesława Miłosza, uprzednio przeze mnie czytana. W tym długim, ponad 80-stronicowym tomiku znajdziemy lirykę wysokich lotów. Wprawia w zachwyt wysublimowaną formą, stonowanym, mądrym przekazem. To nieprzeciętnie klarowna poezja, każde słowo ma swą barwę, kształt, wydaje...

"Ginący królik krzyczy wśród zielonych łąk. Góry zaciskają potężne dłonie, pełne ukrytego ognia. W morzu żyją rekiny, w oczach ludzi nienawiść." Druga część cyklu Ziemiomorze zatytułowana: "Grobowce Atuanu", mimo licznych walorów literackich, nie przekonała mnie. Z każdą przewracaną stroną nudziłem się coraz bardziej. Do najważniejszych atutów powieści należą: - duża klarowność, obrazy właściwie same pojawiają się przed oczami czytelnika. - głębia literacka, wiele fragmentów posiada sens ukryt...