Najnowsze recenzje książek

Mistrzowskie opowiadania, nic dodać nic ująć. Trzeba czytać je po kolei, bo tworzą spójną całość i pokazują proces ewolucji robotów. W krótkich historiach autor ujął tak dużo treści i błyskotliwych pomysłów, że jest to niesamowite. Nie przepadam za science fiction tak bardzo jak za fantasy, zawsze boję się, że książka będzie dla mnie zbyt sucha i trudna, ale „Ja, robot” trafiło do mnie totalnie. Zrozumieją ją laicy, bo tekst jest wyjątkowo lekki i przystępny, mimo naukowej tematyki. Z każdym roz...

Uhtred urodził się Anglikiem, ale wychował wśród Duńczyków. Serce wyrywa mu się do walki i zdobionych smoczymi łbami statków, ale rozsądek każe odzyskać utracone ziemie i objąć należny mu tytuł ealdormana Northumbrii. Wymyślając bohatera, który wije się i co rusz zmienia sojusze, autorowi udało się ukazać różne perspektywy historycznego konfliktu - uważam, że to genialny pomysł. Pomimo zmyślnych kłamstw i wyborów, z którymi czytelnik nie zawsze się zgodzi, Uhtred pozostaje herosem, któremu kibic...

Seria o Alicji Christiny Henry wypadła fenomenalnie, niestety Czerwony Kapturek nie zdołał powtórzyć sukcesu. Podstawowe założenia były dobre - bajka słusznie została przekształcona w dramatyczną postapokaliptyczną historię o przetrwaniu, postaciom jako takim nie mam nic do zarzucenia, a wybuchające ciała to mój ulubiony wątek. Kłopot w tym, że nie ma nic ponadto, jakby autorce zabrakło weny, by połączyć ze sobą te elementy w angażującej fabule. Niesamowicie irytowało mnie zbyt częste wspominan...

Liczyłam na słodką głupotkę i dokładnie taką historię dostałam. W temacie wampirów już chyba nic nikogo nie zdziwi - tutaj główny krwiopijca jest nieśmiały i totalnie nieporadny, bo w wyniku klątwy/zatrucia (?) przespał ostatnie 100 lat i nie umie odnaleźć się w zastanej rzeczywistości. Pomysł z wprowadzaniem „człowieka z przeszłości” w XXI w. wydał mi się bardzo ciekawy, ale niestety autorka potraktowała go po macoszemu, skupiając się przede wszystkim na (dosyć topornym) budowaniu napięcia pomi...

Zrobiłam reread w formie audiobooka, słuchowiska w wykonaniu grupy lektorów - świetna sprawa. Historia nabrała jeszcze więcej życia, a bohaterowie dodatkowych barw. Gdyby każda książka była realizowana w taki sposób, to nie wyciągałabym więcej słuchawek z uszu. Jestem pod dużym wrażeniem kreatywnego podejścia twórców, którzy do tekstu dodawali np. muzykę, tętent kopyt, potakiwanie w trakcie prowadzenia rozmów. Sam „Wiedźmin” jaki jest, każdy widzi (czyt. najlepszy). Celne riposty, zwinne pióro,...

Niech was nie zmyli szaro-biała psia mordka Kevina na okładce. Prawdziwym słodkim szczeniaczkiem jest tutaj Silas, mężczyzna po prawej stronie. To ekstrawertyczny, niepoprawny optymista, który w Maggie (trochę zrzędliwej i nieufnej głównej bohaterce) zakochał się od pierwszego wejrzenia. Swoim zaangażowaniem (któremu co prawda bardzo blisko do nachalności) i udanym flirtem pomału zmiękcza serce królowej lodu. Naprawdę wolę takich bohaterów romantycznych od bogatych gburów, za którymi niewiadomo...

Podobało mi się, że autorka nie kreuje się na wszechwiedzącą zaklinaczkę psów. Książkę stanowią w głównej mierze jej swobodne opowieści o życiu z adoptowanymi czworonogami oraz przytaczanie różnorodnych badań nad psami czy podawanie danych statystycznych. Z jednej strony jest to o tyle ciekawe, bo pozwala nam na chwilę „wejść w skórę psa”, zrozumieć wiele procesów z jego perspektywy. Z drugiej strony osoby, które mają jakieś problemy ze zwierzakiem (a takie zazwyczaj sięgają po tego typu pozycje...

„Illuminae” to powieść-eksperyment. Przepiękny przykład jak można bawić się formą, jak dostosować graficznie tekst do przedstawianych treści. Czemu mamy eksplozję opisywać w „nudny” zwykły sposób, skoro litery mogą rozsypać nam się na kartce? Po co prowadzić czytelnika za rączkę opisując wydarzenia od a do zet, jeśli można go zmusić do samodzielnego główkowania pokazując enigmatyczne raporty i zapisy rozmów? Pod względem wykonania „Illuminae” jest perełką, o której ciężko zapomnieć. Miałam oba...

Trudno, muszę w końcu zdecydować się na jakąś ocenę. Długo przeglądałam tę książkę, myślałam o niej, rozważałam za i przeciw. Pomimo ogromu włożonej pracy (100 stron bibliografii i przypisów!) i tematu, który bardzo lubię (tak niesamowicie złożone Śródziemie, które wydaje się pełnoprawną, inną rzeczywistością), nie podoba mi się to, co dostałam od Nicka Grooma. Tolkienowi stworzenie ostatecznej wersji „Władcy Pierścieni” zajęło wiele lat. Pisał, dochodził do pewnego momentu, coś mu nie pasowało...

„Star Bringer” Tracy Wolff, Nina Croft new adult 🚀 science fiction 🚀 romance Może najpierw o tym, co mnie drażniło, żeby zakończyć pozytywnie. Dobra wiązanka rzucona w odpowiednim momencie nie jest zła, ale w „Star Bringerze” zagrano tą nutą trochę nieumiejętnie. Szczególnie rozdziały Iana są wypełnione często niepotrzebnymi bluzgami, żeby tylko podkreślić jego buntowniczość. Sprawia to wrażenie pójścia na łatwiznę w budowaniu jego charakteru. Druga sprawa, przy której kręciłam oczami, to powt...

Z całej książki najbardziej trafił do mnie sam tytułowy motyw - potrzeba skupienia się na tej jednej chwili, magiczna wręcz zasada, aby coś zrobić "zanim wystygnie kawa". Picie kawy zadziałało jak taki międzynarodowy łącznik, wielu z nas wykonuje tę czynność codziennie i często machinalnie. Innymi razami ten napój faktycznie jest wyznacznikiem czasowym ("już idziemy, tylko jeszcze napijemy się kawy"). W książce coś tak znajomego i prostego stało się mechanizmem motywującym i umożliwiającym wewnę...

Ta pięknie wydana pozycja jest książką o książkach. O wyobraźni, przyjaźni, przygodzie, walce ze złem. Jej fabuła jest spełnieniem marzeń czytelnika, bo ileż razy słyszeliśmy pytanie "do którego z magicznych światów chcielibyście się przenieść?" - Wielka Biblioteka Jutra umożliwia właśnie takie międzywymiarowe podróże. Nie znam muzycznego festiwalu Tomorrowland, a muzyka elektroniczna to zdecydowanie nie moja bajka, więc nie jestem w stanie powiedzieć, w jaki sposób powieść odnosi się do tego w...

"Cierniowa ścieżka" to z jednej strony opowieść o niesprawiedliwie potraktowanych guwernantkach, okrutnych zarządcach, znającej sekrety swoich panów służbie, ale z drugiej strony... to książka wypełniona wiedźmami, magią krwi, wilkołakami, ludowym bajaniem. Jak udało się to zrobić? Nie wiem, ale udało się fenomenalnie. Jestem zakochana w tym pomyśle, misternie splecionej intrydze, w niesamowitych bohaterach z ich wszystkimi słabościami i mocnymi stronami. Nie ma tutaj słabych punktów, głupotek,...

Świat "Snowglobe" jest cały skuty lodem, a zamieszkujący go ludzie mają tylko jedną rozrywkę - oglądanie telewizji, a dokładniej obserwowanie grupy aktorów żyjących w tytułowej Śnieżnej Kuli. Pozornie jest to miejsce idealne, w którym każdy chciałby się znaleźć, ale jak to z utopiami bywa, pod skórą czają się tajemnice i zgnilizna. Powieść jest całkiem fajną młodzieżówką/young adult z oryginalnym pomysłem. Porusza m.in. takie tematy jak prywatność i popularność, kradzież tożsamości, manipulacja...

Bardzo miłe zaskoczenie! Postanowiłam wystawić jeszcze wyższą ocenę, niż zamierzałam, bo nawet po kilku dniach przetwarzam fabułę tej książki i doceniam jej metaforyczne znaczenie. Pięknie się wszystko połączyło na końcu, bomba wybuchła, mleko rozlało, trup wypadł z szafy, a wszystkie sekrety wyturlały się spod dywanu. Główna bohaterka została napisana bardzo umiejętnie, aż wracały do mnie wspomnienia, kiedy sama byłam nastolatką - ten dramatyzm, bunt, rozchwianie, usilne próby zachowywania się...