Zarejestruj się Przypomnij hasło pamiętaj

Nowe opinie do książek - strona 11


Info: Opinie są posortowane od ostatnio dodanych.
sortuj wg: id plusy minusy
Duży potencjał, ale wykonanie słabe. Liczyłam, że dowiem się więcej o agentkach i łączniczkach. Tymczasem to raczej bajka, niż książka historyczna.
ladyinfantille dodał: 06 VIII 2022, 17:40:21
Ocena książki: 3.0
Łączniczki z Paryża		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

"- Raven, to nie legendy. Należymy do wybranych..."

Czy czytając Wasz ulubiony gatunek książek jesteście w stanie wybaczyć autorowi niektóre błędy i nieścisłości?

Jeśli chodzi o mnie, to muszę się Wam przyznać, że ostatnio się na tym złapałam. Fantastyka to mój ulubiony rodzaj książek, dlatego też to po niego sięgam najczęściej. Zauważyłam jednak, że czytając publikacje z tej kategorii, jestem w stanie wybaczyć autorowi wiele błędów. Za to, gdy mam w swoich rękach powieść historyczną czy nawet thriller, staję się o wiele bardziej krytyczna.

"Władcy żywiołów. Woda i Wiatr" to książka, która przede wszystkim skłoniła mnie do tej refleksji. Jak się już pewnie domyślacie, jest to powieść z gatunku fantasy. Muszę przyznać, że naprawdę mi się podobała i nie mam jej nic poważnego do zarzucenia, choć po głębszym zastanowieniu można w niej znaleźć kilka nieścisłości. Jednak zanim do tego przejdę, przedstawiam Wam krótki opis historii w niej zawartej:

Co gdyby legendy, które słyszał*ś jako dziecko okazały się być prawdziwe?
Raven myśli, że jest zwyczajną dziewczyną do czasu, gdy na jej dłoni pojawia się tajemniczy tatuaż. Widzi go tylko Rafael, szef miejscowego gangu, z którym dziewczyna nie chce mieć zbyt wiele wspólnego. Chłopak stara się uświadomić dziewczynę jak wielkie dziedzictwo nosi ona w sobie. Jednak czy przypadłość, którą została obdarzona nie okaże się w przyszłości dla niej zgubna?

"- To ona jest kluczem do zwycięstwa. Musisz jej na to pozwolić."

Sam zamysł tej historii bardzo mi się podoba. Już czytałam raz książkę z motywem władców żywiołów, lecz ta była jeszcze inna. Główna bohaterka- Raven, wykreowana przez autorkę, to dość zagubiona dziewczyna. Czytelnik jest obserwatorem jej przemiany. Na kolejnych stronach książk dziewczyna uczy się jak okiełznać moc, którą ma w sobie.
Jej relacja z Raphaelem jest naprawdę skomplikowana. Z jednej strony Raven nie chce mieć z nim nic wspólnego, a z drugiej jest z nim w pewien sposób połączona i nosi to samo brzemię, które niekiedy nie pozwala jej spać spokojnie.

Myślę, że to czego mi bardziej brakowało w tej książce to brak pogłębienia scen, w których Raven i Raphael walczą z demonami. Jest to dość ważna część powieści, a moim zdaniem autorka się na niej zbytnio nie skupiła. Tak samo z nauką dziewczyny nad panowaniem swoją mocą. Ten wątek nie był również zbytnio rozwinięty, przez co nawet nie wiadomo skąd pojawiały się postępy podczas kolejnych walk z potworami.
Uważam też, że zdolność dziewczyny do wchodzenia do czyjegoś umysłu to bardzo ciekawa część historii, na którą autorka mogła poświęcić więcej czasu.

Przez te wszystkie niedociągnięcia wielu fanów fantasy może się czuć bowiem lekko zawiedzionymi, gdyż to takie sceny stanowią istotę książki. Jednak poza tym książka mi się podobała i cieszę się, że miałam okazję ją przeczytać.
readmyheart dodał: 03 VIII 2022, 00:56:41

Władcy żywiołów. Woda i wiatr		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Moje wrażenia z lektury i to, czy polecam książkę, znajdziecie na moim blogu. Zapraszam
https://magicznyswiatksiazki.pl/recenzja-towarzyski-poradnik...
Amarisa dodał: 30 VII 2022, 11:18:01

Towarzyski poradnik dla panien bez posagu		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Powieściowy serial kryminalny? Czemu nie! Marta Guzowska oraz Leszek Talko udowadniają, iż możliwe jest rozpisanie przygód ich głównej bohaterki – błyskotliwej detektywki Lucji Słotkiej, brawurowo rozwiązującej kryminalne zagadki – na odcinki. I teraz właśnie zapraszają czytelników do przeczytania pierwszego z nich zatytułowanego „Mężczyzna, który zjadł orzeszki.”

recenzja 👉 https://magicznyswiatksiazki.pl/recenzja-lucja-slotka-tom1-m...
Amarisa dodał: 23 VII 2022, 10:42:30
Ocena książki: 4.0
Mężczyzna, który zjadł orzeszki		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Gdyby tak zamiast przez tv usiąść do serialu kryminalnego w formie książki? Tak, na to właśnie wpadło wydawnictwo Wielka Litera i był to pomysł genialny! Z wykonaniem, jak się okazało, wcale gorzej im nie poszło i pierwszy tom robi furorę. Dla mnie to taka lekka, cieniutka, malutka książeczka, po której mam chęć rwać włosy z głowy w oczekiwaniu na kolejny tom. Więc jeśli szukacie czegoś ze świetnym poczuciem humoru, inteligentnego, z zagadką kryminalną, to będzie to strzał w dziesiątkę. Od siebie serdecznie polecam!
wystukanerecenzje dodał: 18 VII 2022, 13:26:48

Mężczyzna, który zjadł orzeszki		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Czy serial kojarzy Wam się głównie z telewizją? Otóż okazuje się, że można stworzyć także i literacki - i to jaki dobry 😁

"Mężczyzna, który zjadł orzeszki" to pierwszy "odcinek" serialu o Lucji Słotkiej - niezastąpionej Home Disaster Manager, która otrzymuje zlecenie urządzenia wyjątkowego przyjęcia urodzinowego dla znanego i bogatego producenta filmowego. Pomimo wielu niesnasek, jakie występują między gośćmi, wszystko poszłoby dobrze, gdyby nie fakt, że ktoś doprawił bigos Łucji solidną garścią orzeszków... A przecież wszyscy wiedzą o alergii Tadeusza. A skoro jest trup, to Lucja postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i odnaleźć sprawcę!

Maleńka książka i nieco ponad 100 stron... a jednak zaskakująco dużo treści i fabuły. Autorom udało się zawrzeć w tym niewielkim formacie wciągający, acz i pełen humoru i ciętego języka lekki kryminał, a także genialny przekrój osobistości, tak komicznie często stereotypowych i wyolbrzymionych. Ale i tak uwagę przykuwa oczywiście Lucja, mieszanka wybuchowa inteligencji, charyzmy, ironii i kreatywności, która nie tylko przygotuje rewelacyjne przyjęcie i usadzi wszystkich wrogów przy jednym stole, ale także dostrzeże najmniejszy szczegół i połączy fakty, które pomogą rozwikłać śledztwo w sposób godny samego Sherlocka! Obserwować ją w akcji to czysta przyjemność 😊

Bardzo mi się podoba koncept takiego serialu i już z niecierpliwością czekam na kolejną przygodę Lucji, a Wam serdecznie polecam poznać tę przebojową postać 😁
dezyderata dodał: 12 VII 2022, 12:01:00

Mężczyzna, który zjadł orzeszki		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

słów kilka na temat książki jak zawsze znajdziecie na moim blogu, na który was serdecznie zapraszam
https://magicznyswiatksiazki.pl/recenzja-bridgertonowie-grze...
Amarisa dodał: 12 VII 2022, 09:56:13
Ocena książki: 4.5
Grzesznik nawrócony		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Recenzję znajdziecie na moim blogu, na który was serdecznie zapraszam
https://magicznyswiatksiazki.pl/recenzja-czarny-telefon-joe-...
Amarisa dodał: 03 VII 2022, 10:13:15
Ocena książki: 3.5
Czarny telefon		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Pierwszy raz zetknęłam się ze światem leśnej gawędy Kazimierza Nóżki i myślę, że była to bardzo wartościowa podróż.

Marcin Szumowski w towarzystwie pana Kazimierza przemierza beskidzką naturę, gdzie na pierwszy planie wyraźnie rysuje się ogromna pasja i szacunek do świata przyrody. Niezwykły był zachwyt absolutnie każdym jej elementem, od szlachetnego niedźwiedzia, do mikroświatka mieszczącego się w błotnistej kałuży. Sporo tu było ciekawostek i łatwo przyswajalnych faktów (chociażby to, że słynne w potrawach azjatyckich grzybki mun rosną też w Polsce - o tym nie miałam pojęcia!).

Poza wspólnymi wędrówkami w dzicz, razem z panem Nóżką dostrzegamy urok prostego, swojskiego jadła (jak jajecznicy, czy żuru), które nie smakuje nigdzie lepiej, jak na łonie natury, poznajemy okolicznych mieszkańców i słuchamy historii z ich życia. Gawęda i opowieść towarzyszy całej przygodzie, albo bezpośrednio od naszego leśniczego, albo od kogokolwiek, kto chce mówić, widząc tak zasłuchane towarzystwo. Opowieści są często zaskakujące, ciekawe, niekiedy też i zabawne (historie o jeleniach i udomowionym zającu należą do moich ulubionych).

Cała historia obfituje też w piękne zdjęcia cudów natury, o których czytamy. Jest to bardzo ciekawa propozycja i myślę, że szczególnie fani podróży na beskidzkich szlakach będą tą opowieścią zachwyceni!
dezyderata dodał: 26 VI 2022, 14:20:47

Dusza puszczyka i zaskakujące historie Kazimierza Nóżki		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Tym razem wyjątkowo fabuła nie jest bezpośrednią kontynuacją historii z poprzednich tomów. Minęło kilka lat, a Mortka wraca z pracy w Brukseli. Sucha jest już jego zwierzchniczką, a kadry policyjne sporo się pozmieniały. Ale ciemny świat zbrodni jest wciąż tym, w czym komisarz odnajduje się najlepiej - a przed nim jedna z najdłuższych i najtrudniejszych nocy w życiu.

Podobało mi się, jak upływ czasu wyraznie odbił się na bohaterach - sporo się wydarzyło, sporo zmieniło, nawet Mortka wydaje się już nie byc aż tak szaleńczy, jak wcześniej w działaniach (choć nadal potrafi pokazać impulsywny charakter), kawa nie musi być słodka, a i rzeczywistość przeszła sporo przemian. Akcja toczy się w środku pandemii, więc i ciekawe było książkowe spojrzenie bohaterów na ten temat. Sporo przewija się tu wątków dotyczących LGBTQ, szczególnie w pryzmacie coming outu i reakcji rodziny - wiele przemyśleń i wniosków było bardzo wartościowych.

Śledztwo jak zawsze wciągające i, zważywszy że cala akcja to jedna noc (i co nieco wplecionych wstawek wspomnieniowych), to było szczególnie dynamicznie - w tej czesci nie ma ani chwili na złapanie oddechu, wydarzenia pędzą i nie pozwalają się oderwać przy kolejnych wątkach 😊

Nachwalilam się poprzednich części, tak i najnowszą niezmiennie polecam!
dezyderata dodał: 23 VI 2022, 15:06:35

Długa noc		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Zapraszam do zapoznania się z moją recenzją książki dostępną na moim blogu:
https://magicznyswiatksiazki.pl/recenzja-berlo-swiatla-marah...
Amarisa dodał: 21 VI 2022, 08:28:54
Ocena książki: 3.0
Berło światła		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

"Przez to, kim jesteśmy, nie możemy patrzeć w przyszłość, wiemy, że będzie to kolejne życie... Wiemy, że to, co tu stworzymy, nie będzie miało sensu. Możemy tylko liczyć poprzednie wcielenia i próbować wyłuskać z nich to, co pamiętamy."

Co myślicie o motywie dwóch równoległych światów, często stosowanym w książkach przez wielu autorów? Mam już za sobą kilka książek zawierających ten wątek, jednak za każdym razem jest on ujęty w nieco inny sposób. Często jednak jest to pewna granica, która dzieli rzeczywistość na dwie odmienne części, które wielokrotnie się w pewien sposób przenikają.

Katarzyna Kaczmarczyk w swojej książce "Droga dusz" przedstawia nam historię Miry - Strażniczki mitycznej krainy - Nawii. Jej zadaniem jest utrzymanie istnienia tego równoległego świata w tajemnicy przed zwyczajnymi ludźmi. Sytuacja komplikuje się jednak, gdy pojawia się zbuntowany Kruk Gniewko, któremu nie do końca zależy na zachowaniu tego sekretu. Czy dziewczyna będzie w stanie stanąć na przeciw nadchodzących niebezpieczeństw? Czy wierność przyjaciołom zawsze będzie jej priorytetem?

"Chciałbym mieć przyszłość, Mira. O przeszłości wolę nie rozmawiać. Obiecałem sobie to kiedyś."

Autorka książki tworzy dwa równoległe, jednak nieco odmienne światy. Pierwszy z nich to świat zwyczajnych ludzi, a drugi to Nawia - świat opuszczony niegdyś przez bogów. Strażnicy, kruki, czarownice, wilkołaki, strzygi czy inne mityczne postacie to niemal codzienność dla mieszkańców tej niezwykłej krainy.

Jeśli chodzi o kreację bohaterów to myślę, że autorka sobie całkiem dobrze poradziła. Każdy z nich się czymś wyróżnia i ma swoje charakterystyczne cechy. Czasem jednak, podczas czytania miałam przeczucie, że czegoś mi w nich brakuje. Ich wypowiedzi i zachowania zdawały się być bez emocji. Takie uczucia jak miłość, przyjaźń, nienawiść czy nawet smutek, nie były do końca przez nich oddawane, a relacje ich łączące zdawały się być w pewien sposób płytkie. Czytając wydarzenia opisywane przez autorkę nie czułam tych emocji i też zapewne przez to nie byłam w stanie jakoś szczególnie polubić któregoś z bohaterów.
readmyheart dodał: 21 VI 2022, 01:35:41

Droga dusz		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Zrobiłam co najmniej dwa podejścia do tej książki i się nie udało.
disappear dodał: 16 VI 2022, 12:28:28

Mentalista		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

"Ja już tego nie przeżyję, ale ty przyrzeknij mi, że przetrwasz to piekło i opowiesz światu, co te bestie z nami robiły."

Książka "Przysięgnij, że przeżyjesz" to wojenne wspomnienia Rachel Roth - żydowskiej więźniarki, która już w bardzo młodym wieku straciła część swojej rodziny i została zabrana do obozu na Majdanku. Tam, gdzie działy się okrutne i nieludzkie rzeczy, poznała pewną kobietę. Obiecała jej, że opowie o tym co się tam dzieje całemu światu.
Książka ta to nie tylko opowieść o kochającej i wspierającej się rodzinie, ale też niezwykła historia o walce i kurczowym trzymaniu się życia, choćby za wszelką cenę.

"Musisz żyć! Musisz za wszelką cenę przetrwać! Musisz opowiedzieć światu, wszakże przyrzekłaś!"

Rachel w swojej książce opisuje własne życie od wczesnej młodości, aż do wyzwolenia i powrotu do ukochanego ojca. Na samym początku czytelnik jest świadkiem cierpienia młodej dziewczynki, która nie wie co się dzieje i jak ma postępować. Nie rozumie, dlaczego Niemcy tak okrutnie traktują jej rodzinę i jaki mają w tym cel. Stara się chronić matkę i dziadka oraz wspiera ich w cierpieniu związanym ze stratą każdego kolejnego znajomego czy też członka rodziny.
Na ostatnich kartach opowieści śledzimy już za to losy dojrzałej i silnej kobiety, która po tym wszystkim co przeżyła, nie może siedzieć cicho. Wie, że musi zdobyć się na odwagę i opowiedzieć światu o tym wszystkim, co ją spotkało.

"Nie wiozą nas do obozów pracy, lecz do doskonale zamaskowanej fabryki śmierci."

Rachel przeżyła pobyt w aż trzech obozach koncentracyjnych: na Majdanku, w Auschwitz i Bergen-Belsen. Z opisów każdego z nich można wywnioskować, że warunki, w których przebywali więźniowie nie były takie same. Już po przybyciu do drugiego z nich, autorka była w stanie zauważyć, że trafiła do jeszcze gorszego i okrutniejszego miejsca niż na samym początku. W Oświęcimiu, w porównaniu do obozu w Majdanku, kolczaste druty były już pod napięciem, a to skutecznie odganiało myśli o jakiejkolwiek próbie ucieczki.

"Chciałam jak najszybciej opowiedzieć światu o tym, co przeżyłam ja, która cudem przetrwałam, i o tym, co przeżyli ci wszyscy, zanim zginęli pobici, rozstrzelani, zagłodzeni, zamarznięci, zagazowani."

"Przysięgnij, że przeżyjesz" to książka, która nie szczędzi czytelnikowi brutalnych opisów zbrodni, których dopuszczali się oprawcy. Nie jest trudno zauważyć, że byli oni pozbawieni wszelkich oporów, a ludzkie życie nie miało dla nich żadnej wartości.
Jednak warto tutaj również zwrócić uwagę na zachowania więźniów. Autorka uświadamia nas bowiem, że dopiero w obliczu zagrożenia człowiek ukazuje swoje prawdziwe oblicze.
readmyheart dodał: 15 VI 2022, 21:20:49

Przysięgnij że przeżyjesz		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

"Trzeci głos" to druga książka w serii o Tom'ie Stilton i Olivii Rönning. Jest to cykl kryminalny i zdecydowanie warto czytać w odpowiedniej kolejności, choć złapanie jednego z środkowych tomów, a później zaczęcie od nowa, by poznać całą serię wcale nie przeszkadza. Przetestowałam na sobie i owszem, wiadomo, że sama sobie zrobiłam jakieś spojlery, ale to absolutnie nie przeszkadza w poznawaniu całości od pierwszej części. Teraz czytam po kolei, układam na półce w nowym wydaniu.

A o czym ta seria jest? Mamy dwójkę śledczych. Absolwentkę szkoły policyjnej myślącą o rzuceniu pracy w policji i byłego śledczego. Ich już poznajemy w pierwszym tomie, a w tym podążamy za nimi aby zobaczyć co się będzie działo w ich życiu. Tym razem, jak na kryminał przystało, również trafia się trup. Młoda dziewczyna znajduje zwłoki swojego ojca, które wyglądają tak, jak by ten popełnił samobójstwo. Tylko to wszystko jest zbyt dziwne i zbyt podejrzane, więc Olivia musi to sprawdzić. Dlaczego? Bo zna tę rodzinę, z poza tym, wydaje się jej, że śledztwo idzie w niekoniecznie dobrym kierunku. Co z tego wyniknie?

Z drugiej strony mamy Tom'a i u niego także trafia się trup. Tutaj to niewidoma kobieta, która została poćwiartowana. Tak, jest krwiście i brutalnie. Czyżby te dwie sprawy coś mogło łączyć?

W tej książce poruszane są nie tylko typowy wątek kryminalny, a w zasadzie to dwa, ale też trudne tematy, jak ten związany z handlem narkotykami. Bardzo zgrabnie przeskakujemy między kolejnymi rozdziałami, a akcja prowadzona jest dwutorowo, z dwoma głównymi bohaterami. Każde próbuje rozwiązać swoje śledztwo i to według mnie bardzo ciekawy zabieg, bo nie skupiamy się na jednej sprawie, a na dwóch i tworzy to niezły mętlik z głowie czytelnika. Pojawia się dużo pytań, hipotez, dziwnych zbiegów okoliczności. Wszystko to składa się w spójną powieść kryminalną.

Jest brutalnie, jak już wspominałam. Dla mnie to zaleta, ale wiem, że wiele osób to odrzuci. I ta brutalność przewija się nie tylko w obrazie zwłok, ale obrazuje nam to, że nie tylko zabójca może postępować bez grama litości, ale także ci których uważamy za mniejsze zło. Zaniedbania w domach opieki czy handel narkotykami to także okrucieństwo wobec ludzi i tutaj zostały bardzo ciekawie wplecione w fabułę.

Czy akcja mknie? No cóż, nie. Ale nie przeszkadza to ani trochę, bo przeskakujemy między życiem prywatnym głównych bohaterów, ich problemami, a śledztwami, które prowadzą i wszystko co związane z nimi. To, co dzieje się dookoła również nie zostaje pominięte i myślę, że przez to tę książkę można określić konkretnym, mocnym kryminałem.

Polecam! Z tego będzie świetna seria i cieszę się, że Wydawnictwo postanowiło ponownie ją wydać, w genialnych okładkach. A recenzja powstała właśnie we współpracy z Wydawnictwem Sonia Draga.
wystukanerecenzje dodał: 14 VI 2022, 14:59:07

Trzeci głos		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

|< << < 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16  > >> >| | Wszystkich opinii: 4092