Opiera się na utworze włoskiego pisarza Baltazara Castiglione i jest jego ,,polską przeróbką". Górnicki przykroił włoski tekst do polskich zwyczajów i oczekiwań, dostosował do poziomu kultury, opuścił to, co mogło by być dla przeciętnego Polaka tamtego okresu nieciekawe czy po prostu niezrozumiałe. Np. ,,wyrzucił" Górnicki kobiety z utworu, które u Castiglione dostały role dyskutantek, opuścił wiele fragmentów o malarstwie czy muzyce, włoskie towarzystwo zamienił na znanych polskich dworzan.
Utwór pisany jest w formie rozmowy- poszczególne osoby przedstawiają swoją koncepcję idealnego dworzanina, tworząc wspólnie jego całościowy obraz.
Dzieło podzielone jest na 4 części- pierwsze dwie mówią o idealnym dworzaninie, trzecia- o idealnej kobiecie, natomiast czwarta opowiada o relacji między sługą (dworzaninem) a Panem, zarysowując też trochę sylwetkę dobrego władcy. [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 