Najnowsze recenzje książek

Alice Munro, kanadyjski wirtuoz opowiadań, mistrzyni tej krótkiej formy, porównywana z Czechowem. Tymi słowami określa ją cały świat. Urodzona w 1931 roku Munro, wydała swój pierwszy tom opowiadań w 1968 roku. W Polsce jej sława dopiero rozkwita za sprawą Wydawnictwa Literackiego, które od 2011 roku regularnie wydaje twórczość tej autorki. Taniec szczęśliwych cieni, który mam przed sobą, to debiut A. Munro. Przyznam szczerze, że trudno było mi w to uwierzyć. Niezwykła dojrzałość autorki i dopr...

Uwielbiam przeglądać książki kucharskie, napawać oczy smakowitymi zdjęciami, wdychać prawie namacalny zapach przypraw, ziół, wanilii i cynamonu. Mogę godzinami kartkować i wybierać to, co mogłabym przygotować w swojej kuchni. Nie boję się eksperymentów i nie zrażają mnie skomplikowane przepisy, natomiast na co dzień wolę żeby było szybko, w miarę łatwo i smacznie. Z tego też względu gustuję w książkach, które pomagają w codziennym gotowaniu uwzględniając przy tym jednak desery i niespodziewane w...

Skąpana w słońcu wąska i stroma uliczka była poprzecinana pasmami cienia. Samo południe. Mury miasteczka w swym gorącym oddechu wypromieniowały z siebie wonie palonej kawy, mydlin, kardamonu, piżma i uryny.* Dla takich książek warto żyć. Tym zdaniem zamknęłam ostatnią stronę Rantis. Jaki ubogi jest człowiek, który nie dosięgnie nigdy przyjemności obcowania z literaturą, nie wzniesie się na wyżyny, nie spadnie w dół, nie wybuchnie śmiechem, nie zapłacze. Właśnie wtedy, kiedy z wyrytą na twarzy e...

Ahmed mówił coś o chorobie. Ja przypuszczałem, że wyjaśnienie musi być inne, związane według mnie, z ekstremalnym sposobem przeżywania egzystencji, z absolutną wolnością, radykalną formą wcielenia w życie ideału, który sam kiedyś przed sobą postawiłem: żeby żyć książkami i dla książek. Niekiedy te fantazje zanikały – w czarne dni pełne zniechęcenia i żalu, że żyję tylko w połowie – i powtarzałem sobie wtedy: „Sam siebie oszukujesz, to zwykła złodziejka albo, w najlepszym razie, biedna chora kobi...

Romę Ligocką, pisarkę i malarkę większość osób zna z głośnej autobiografii „Dziewczynka w czerwonym płaszczyku”. Dobre dziecko jest niejako kontynuacją losów tej małej, pięcioletniej dziewczynki, która tutaj jest już dojrzewającą nastolatką. Sama autorka w wywiadzie zaznacza, że już dawno powinna była opisać tę część swojej biografii. Niestety wspomnienia z trudnego okresu były jeszcze zbyt bolesne, aby katować się samym myśleniem o nich. Nieprawda, że dojrzewanie, czas, kiedy jest się młodym,...

Stephanie Plum, to jedna z najpopularniejszych bohaterek książkowych w Ameryce. Ja dowiedziałam się o jej istnieniu przy okazji wydania piątej części. Przyznaję, że te wszystkie ochy i achy budziły moje wątpliwości. Szalejące na punkcie śliweczki kobiety na całym świecie, numer jeden na listach bestsellerów New York Timesa, nie do końca mnie przekonywały. W końcu jednak wzięła górę ciekawość. Pomyślałam, że w najgorszym wypadku będę miała jeden stracony wieczór z kiepskim kryminałem. Przez pie...

Juliana Tuwima przedstawiać nikomu nie trzeba. Poeta to znany. Jednym ze swoich kabaretowych wystąpień, innym z łamańców językowych, a jeszcze innym z utworów lirycznych, bardzo mądrych, zabawnych, nastrojowych, wykpiwających co nieco i tych poważnych, chwytających za serce. Rok 2013 został obwołany rokiem Tuwima, co skłoniło mnie do sięgnięcia po Tuwimowe Wiersze na wagarach. Zbiór specjalnie dobranych wierszy, przeznaczony jest dla młodszego czytelnika, ale jak wiadomo utwory tego poety nie...

Poznajcie się. To jest smok. Smok nowoczesny. To znaczy taki, który zamiast świeżego mięska wcina zupę dyniową, popija herbatkę z przyjaciółmi, a pożera tylko krówki… cukierki oczywiście. Te może zjadać o każdej porze dnia i nocy. Smok ten prowadzi dosyć spokojny tryb życia dzieląc swoją pieczarę z jaszczurkiem Witusiem i świerszczykiem Marcinkiem. Codziennie w odwiedziny wpada też krówka (taka prawdziwa, która muuuczyyy), aby zapewnić smokowi świeżą dostawę mleczka na krówki. Pewnego dnia wspó...

Po pierwsze okładka. Prosta, ale jakże sugestywna. Stary klucz, zakończony niezwykłym języczkiem, na którego kształt składają się różnego rodzaju stalówki do piór. Ostre, cienkie, precyzyjne i bezlitosne. Czemu ma służyć umieszczenie ich na kluczu? Wymyśliłam sobie, że dla głównego bohatera bycie pisarzem, posługiwanie się piórem, jako narzędziem pracy, miało być kluczem do sukcesu, drogą do uzdrowienia siebie i swojej rodziny. Tak założono i tak się miało stać. Sam Eduardo miał się tylko podpor...

Zniknięcie słonia to moje pierwsze spotkanie z twórczością H. Murakamiego. Ryzykowne? Nie w moim przypadku. Bardzo lubię czytać opowiadania (czasem nawet bardziej niż powieści) i wiem, że jeśli ktoś zaskoczy mnie właśnie tym gatunkiem, to potem sięgnę już po kolejne utwory. Zaczynając od drugiej strony mogło się skończyć rzuceniem książki w kąt. Przeczytałam pierwsze opowiadanie i już wiedziałam, że przeczytam wszystkie siedemnaście… Opowiadania składające się na tom Zniknięcie słonia w Japonii...

Pamiętacie z dzieciństwa przerażające momenty, kiedy po zgaszeniu światła w sypialni wydawało wam się, że w każdym kącie czają się straszne potwory, duchy i inne straszydła? Ja pamiętam doskonale, a teraz to samo przeżywa mój syn, choć tak do końca nie wiem, czy potwory nie są tylko wymówką, aby wskoczyć do łóżka rodziców W każdym razie próbowałam już wszelkiego rodzaju tłumaczeń, pokazywałam mu, że jego potwory to nic innego jak meble i zabawki. Bez rezultatu. Niespodziewanie przybyła nam je...

Fascynacja i wielka sympatia do twórczości czeskich autorów była u mnie od zawsze, ale muszę przyznać, że aktywność w jej zakresie pobudził we mnie znany czechofil Mariusz Szczygieł. Po lekturze Laski Nebeskiej, nie mogłam przejść obojętnie również obok prozy Petra Šabacha. Pisarz, zanim zaczął uprawiać wolny zawód parał się różnymi zajęciami. Między innymi był nocnym stróżem i przebywał na urlopie tacierzyńskim. Można więc powiedzieć, że Podróże konika morskiego, to autobiograficzny dziennik...

Czy wasze dzieci czasem się nudzą? Głupie pytanie prawda? Ja już od mojego trzylatka słyszę: Mama, nudzi mi się, albo mama tu jest nudno. Na szczęście znalazłam już genialny sposób na nudę! Siadamy wygodnie na kanapie i przenosimy się w świat…nudzimisiów. Radosnych stworzonek, które znajdą sposób na każdego małego marudera. Szymek, bohater serii książeczek o Nudzimisiach też któregoś dnia strasznie się nudził i zaczął głośno wołać: Nudziiiiiiimiiiisieeeeeeeee!!! Wtedy z Nudzimisiowa wyruszyli m...

Trzy kobiety, trzy tajemnice i tylko jedno olśnienie. Tak w skrócie mogłabym opisać kolejną powieść Albeny Grabowskiej-Grzyb. Dla mnie to pierwsze spotkanie z autorką, bardzo udane i na pewno nie ostatnie. Książka już jakiś czas leżała u mnie na półce i teraz żałuję, że dopiero teraz wzięłam ją do rąk. To jedna z lepszych powieści obyczajowych, jakie ostatnio przeczytałam. Ciekawy pomysł, świetnie dopracowane, wyraziste postacie, sprawnie zarysowana akcja, która miejscami wciągała jak dobry kry...

To było tak dawno… Dobrze, że było. Bez Niego, bez naszej wspólnej historii, byłabym dziś innym człowiekiem.* Nazwisko Leopolda Tyrmanda obiło mi się o uszy dosyć późno, bo dopiero na studiach. Niestety oprócz krótkiej wzmianki na jednym z wykładów, nikt nie poświęcił więcej czasu tej niezwykłej osobie. Może to i dobrze, gdyż zupełnie nieskażona czyjąś subiektywną opinią z wielkim zainteresowaniem sięgnęłam po książkę Agaty Tuszyńskiej Tyrmandowie. Romans amerykański. Pomyślałam, że dowiem się...