Manipulantka siejąca wątpliwości i prowokująca zazdrość czy też kobieta umiejąca cieszyć się życiem i wykorzystująca to, czym hojnie obdarzyła ją natura? Jedno jest pewne: hrabina Zofia Potocka była tyleż piękna, co przebiegła. Do końca nie miała zamiaru nikogo słuchać, a swe grzechy postanowiła osądzić sama. Poznajemy ją w Berlinie w roku 1822, gdy na łożu śmierci wspomina swe barwne i skandalizujące życie. Wiodła je wśród wpływowych kochanków i dzieci z trzech ojców, od luksusowych pałaców Sankt Petersburga po Humań – majątek swego drugiego męża, hrabiego Szczęsnego Potockiego. Portret niezwykłej kobiety na barwnym tle naszej historii, z rozbiorami Polski, Konstytucją 3 maja i zdradziecką Targowicą, której Potocki był niefortunnym uczestnikiem. [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 