"Szłam przed siebie, jak gdyby drogą mego własnego życia, zupełnie pustą, patrząc na cienie ludzi, przemykające się obok mnie i nieuchwytne, co chwila natrafiając u każdego wylotu ulicy na własną, nieuchronną samotność."
Dodał: ines855
Dodano: 16 VI 2010 (ponad 14 lat temu)
"Bo cóż dziwnego, że kto wraz postrada
I całe szczęście, i wszystkie nadzieje,
Pokornie głowy pod wyrok nie składa,
Ale klnie losom i z bolu szaleje,
I w zbrodniach szuka męczarniom ulżenia,
A zwiększa tylko winy i cierpienia?"
Dodał: ines855
Dodano: 12 IV 2010 (ponad 14 lat temu)
Ocena twórczości: 5.3 (oddanych głosów: 5)
