George Gordon Noel Byron, lord Byron (ur. 22 stycznia 1788 w Londynie − zm. 19 kwietnia 1824 w Missolungi) – jeden z największych angielskich poetów i dramaturgów.
Jego życie obfitowało w skandale obyczajowe, podróże po Europie, podboje miłosne oraz równie liczne literackie przyjaźnie, z których najtrwalsza łączyła go z Percym Bysshem Shelleyem. W wieku 24 lat poeta zasiadł w Izbie Lordów, zajmując się polityką oraz problemami społecznymi i kulturalnymi, m.in. ciążących na losie luddystów czy też związanych z marmurami Elgina.
Pomimo iż Lord Byron stał się z czasem najbardziej wpływowym pisarzem epoki romantyzmu, sam z nieskrywaną wrogością wypowiadał się na temat nowego pokolenia poetów, identyfikując się raczej z regresem, z tradycją oświeceniowego klasycyzmu spod znaku Alexandra Pope'a [2][3] . W przedmowach do swoich dramatów ujawniał wiarę w zasadę trzech jedności w teatrze oraz istnienie stałych, określonych i uporządkowanych reguł rządzących procesem tworzenia poezji. Również zagadnienie tzw. bohatera bajronicznego odnosi się do stosunkowo bardzo niewielkiej części jego twórczości i − wbrew narastającej legendzie − nie pozostaje w związku z prawdziwą osobowością samego autora.
Za jego magnum opus uznaje się obszerny poemat dygresyjno-heroikomiczny, Don Juan, nazywany jednym z największych arcydzieł literatury XIX wieku [edytuj opis]
Tytuły mogą być trzy może być ich ciut więcej lub mniej, nawet jedna. Jednak chce byście powiedzieli co konkretnie wam się w nich niepodobało, co was tak do nich zniechęciło.
Dodał: Serfer Dodano: 07 I 2011, 19:50:29 (ponad 13 lat temu)
Oceń twórczość tego autora:
Dodał: 
