Najnowsze recenzje książek

5.0
Sekret nieśmiertelności - recenzja książki "Minione życia"
"(...) to, co zostawiamy za sobą, a czego nie kończymy, te wszystkie wielkie, a niekiedy też błahe sprawy zawsze do nas powracają w taki czy inny sposób... ale powracają". Odwieczne marzenie ludzkości o wiecznym życiu chyba nigdy nie przestanie pełnić roli przewodniego motywu wielu dzieł literackich. To bowiem niedoścignione pragnienie, do którego spełnienia ludzie cały czas dążą. Nie dziwię się więc, że wszelacy pisarze posiłkują się tym tematem, w celu ukazania tej największej słabości czło...
0 0
Dodał: awiola
Dodano: 01 I 2015 (ponad 9 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 186
Brak
Laura Gallego podbiła serca polskich czytelników powieścią "Tam, gdzie śpiewają drzewa". Ja na pierwsze spotkanie z autorką wybrałam „Księgę Portali”, ponieważ zaciekawił mnie opis okładkowy oraz obietnica intryg, tajemnic i poznanie nowego sposobu podróżowania. „Księga Portali” zabiera czytelnika do Daruzji – państwa, w którym rozwój nauki i wynalezienie portali służących do szybkiego pokonywania odległości przyczyniły się do upadku monarchii i przejęcia rządów przez Radę składającą się z kupc...
0 0
Dodał: Agatrzes
Dodano: 03 I 2015 (ponad 9 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 183
1.5
Od chwili, gdy przeczytałam „Gręo Ferrin” Katarzyny Michalak, nie dawały mi spokoju powody jej popularności. Nieustannie zadawałam sobie pytanie: dlaczego? Recenzja jedynej, podobno fantastycznej (mam na myśli gatunek rzecz jasna), książki autorki wzbudziła spore zainteresowanie, a za owym zainteresowaniem stanęło również pytanie: a inne jej książki czytałaś? Musiałam odpowiadać, że nie; że Michalak to głównie autorka romansów, a ja po ten gatunek nie sięgam bez elementu fantastycznego i… i dota...
0 0
Dodał: alunek
Dodano: 03 I 2015 (ponad 9 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 199
Brak
Data ważności - recenzja książki "Data ważności"
Wizja niedalekiej przyszłości, jaką stworzył William Campbell Powell jest zarazem druzgocąca jak i fascynująca. Ludzkość wymiera, a dzieci rodzą się bardzo rzadko, jednak instynkt rodzicielski działa. Oxted, aby wypełnić tę lukę tworzy teknoidy, roboty, które mają pełnić rolę dzieci. Jest jeden mały problem, każda imitacja dziecka ma swoje datę przydatności. „Tylko ludzie umierają. Roboty są maszynami, jak więc może maszyna umrzeć?” (Data ważności, str. 189) Nikt nie wie, kto jest robotem a...
0 0
Dodał: zaczytanamoni
Dodano: 03 I 2015 (ponad 9 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 171
5.5
Po książki sięgam z polecenia znajomych, po lekturze zachęcającej recenzji, czy dość wysokiej ocenie na portalach literackich. Są blogi, których właściciele mają dość zbliżone upodobania do moich i czytając ich opinie wiem, że ta lektura może również i mi się spodobać. Po Mroczne siedlisko sięgnęłam dzięki jednemu z blogów, a dokładniej polecenia właścicielki, niestety nie mogę sobie przypomnieć czyja to była strona. W każdym bądź razie zarówno to polecenie, jak i później moje zapoznanie się z f...
0 0
Dodał: obsesjakasiulka
Dodano: 04 I 2015 (ponad 9 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 145
2.0
„Większość ludzi nie jest w stu procentach dobra ani w stu procentach zła.” Już przy nowelkach do tej serii pisałam, żeby autorki jak najszybciej kończyły tą serię, gdyż z każdym tomem, niestety, staje się ona coraz gorsza. Podobnie jest tutaj. Dwa tygodnie od wypożyczenia jej z biblioteki, zajęło mi sięgnięcie po nią, a następne męczyłam się z jej czytaniem, co zazwyczaj u mnie jest przeciwieństwem, gdyż pochłaniam je w zastraszającym tempie. Zoey i reszta bohaterów przekroczyły normy w iryto...
0 0
Dodał: edy4524
Dodano: 04 I 2015 (ponad 9 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 216
5.0
Van Veeteren, emerytowany komisarz policji kryminalnej w Maardam, obecnie właściciel antykwariatu, powraca w wielkim stylu w kolejnej powieści szwedzkiego pisarza, autora wielu światowej sławy bestsellerów, Håkana Nessera pt "Jaskółka, kot, róża, śmierć". Przed nim nie lada wyzwanie - rozwiązanie zagadki tajemniczych zgonów i zniknięć, które w ostatnim czasie miały miejsce w mieście. We własnym mieszkaniu znalezione zostają zwłoki kobiety, która cierpiała na depresję maniakalną. Jej szesnastole...
0 0
Dodał: Amarisa
Dodano: 04 I 2015 (ponad 9 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 198
Brak
Książkę czyta się szybko, powieść pochłania czytelnika bez reszty, budzi refleksję, prowokuje filozoficzne pytania dotyczące dobra i zła i nie tylko, mówi o upadku wartości, braku autorytetów, bandzie karierowiczów, jest bardzo aktualna. Główny bohater Staś od losu dostał wielkie nic, narzeka na rzeczywistość, która jest dla niego prawdziwą prozą. Mimo to, rzeczywistość groteskowa, w której brakuje tylko Mrożka chyba, jest dla bohatera ciekawa, zaś kraina wieszczów to dla niego koszmar, jak dla...
0 0
Dodał: EwaKasia
Dodano: 04 I 2015 (ponad 9 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 185
5.5
Zac ma 17 lat i leży w szpitalnej izolatce. Walczy z białaczką. Niedawno miał przeszczep szpiku, teraz musi dojść do siebie, a następnie przejść kolejne badania. Nagle do pokoju obok wprowadza się inna nastolatka. Trudno jest nie zainteresować się dziewczyną, która burzy nudę i ciszę panujące na oddziale. Zarówno Zac, jak i Mia są postaciami charyzmatycznymi. Chłopak był świetnym sportowcem, grał w piłkę nożną i ciężko pracował na farmie. Dziewczyna natomiast robiła za tą popularną, cudowną kr...
0 0
Dodał: Patiopea
Dodano: 05 I 2015 (ponad 9 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 311
5.5
Podarunek od losu - recenzja książki "Podarunek"
Wprawdzie Boże Narodzenie już za mną, ale klimat świąteczny wciąż daje o sobie znać. Choinka błyszczy na komodzie światełkami, na regale stoi pokaźna szopka a dziecię wieczorem rozjaśnia pokój zimnymi ogniami. Dlatego też postanowiłam, że jest to dobry moment na przeczytanie ciepłej opowieści o spełnianiu marzeń. A że miałam już przyjemność zatapiania się w książki Krystyny Mirek, wiedziałam czego mogę się spodziewać po zawartości lektury. Czy i tym razem powieść mnie wciągnęła w swój wymiar? Cz...
0 0
Dodał: ejotek
Dodano: 05 I 2015 (ponad 9 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 185
3.0
Trzecia część trylogii jest zawsze tą najbardziej wyczekiwaną. Ci, których seria nie interesowała już dawno odpadli, pozostali jedynie najwierniejsi fani i najbardziej zainteresowani czytelnicy. Nie ma, co się bronić przed tym przymiotnikiem: jeżeli sięgasz po kolejny tom trylogii, to choćbyś nie wiem, jak skamlał/a, oznacza to, że coś Ci się w tej serii podobało. No chyba, że Twój marudny szef pomimo oczywistych przesłanek nienawiści do danej historii, brutalnie Ci ją wciska i każe zrecenzować,...
0 0
Dodał: alunek
Dodano: 05 I 2015 (ponad 9 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 433
5.5
Życie Alexa Woodsa zmienia się diametralnie w momencie, gdy przez dach jego łazienki przebija się meteoryt i uderza go w głowę. Dziesięcioletni chłopiec zapada w śpiączkę, a po wybudzeniu się zdaje sobie sprawę, że stał się gwiazdą tabloidów. Wypadek pociąga za sobą inne wydarzenia, które wpływają na życie Alexa - od padaczki po zainteresowanie meteorytami. To jednak poznanie pana Petersona odmieni jego światopogląd i doprowadzi do złapania go na granicy przewożącego ludzkie prochy. Jeżeli miał...
0 0
Dodał: AmeliaGrey
Dodano: 05 I 2015 (ponad 9 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 171
5.5
Zapach naftaliny - recenzja książki "Wyspy naftalinowe"
"Co za durne nazwisko. Kutas, a to ci dopiero! Doktor Kutasiński, cha, cha! Kotasy i kutasy muszą poczekać, bo przede mną ważniejszy problem do rozwiązania – matematyczny". Socjalistyczna rzeczywistość, pełna absurdów i specyficznego klimatu to jeden z motywów poruszanych w literaturze, po który sięgam często i chętnie. Nie dziwcie się więc, że książka ukazująca lata osiemdziesiąte, widziane oczami nadpobudliwej ośmiolatki, wzbudziła moje głębokie zaciekawienie. "Wyspy Naftalinowe" okazały s...
0 0
Dodał: awiola
Dodano: 05 I 2015 (ponad 9 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 190
4.5
„Normalność jest przereklamowana.” C.C. Hunter to kryjąca się pod pseudonimem autorka z USA. W swym dorobku literackim ma już kilka powieści, ale podbój polskich czytelników rozpoczęła od ciepło przyjętej serii „Wodospady Cienia”. Kyle w Wodospadach Cienia – obozie dla paranormalnych istot – czuje się prawie jak w domu... Prawie, bo nadal nie wie kim jest i nie spocznie dopóki się tego nie dowie. Okazją by poznać prawdę jest przyjazd jej dziadków. Niestety jej nadzieja szybko pryska, bo para s...
0 0
Dodał: mirrorofsoul
Dodano: 05 I 2015 (ponad 9 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 387
6.0
"Nie uważam się za bohaterkę. Prawdziwi bohaterowie to matki i ojcowie, którzy oddawali mi swoje życie. Ja robiłam tylko to co, serce mi nakazywało. Bohater to ktoś czyniący rzeczy nadzwyczajne. Co ja robiłam to nie było nadzwyczajne. To była zwykła rzecz. Byłam tylko przyzwoita". Trudno sobie wyobrazić, że jeszcze kilkanaście wstecz w Polsce nazwisko Ireny Sendler było nieznane, chociaż bardziej właściwym określeniem byłoby powiedzieć zapomniane. Ustrój komunistyczny w naszym kraju zabraniał m...
0 0
Dodał: Ania1986
Dodano: 05 I 2015 (ponad 9 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 227
|< << < 851 852 853 854 855 856 857 858 859 860 861  > >> >|
Wszystkich recenzji: 16107

Wskazówki

Każdy użytkownik może dodawać recenzje swojego autorstwa za co otrzymuje konto VIP na 5 dni.

Dodane teksty można oceniać na plus/minus oraz przyznawać plusy użytkownikom jeśli dodali ciekawe recenzje!

Do recenzji można zamieszczać komentarze ze swoimi przemyśleniami.