Najnowsze recenzje książek

"Opowieść miłosna" Ericha Segala, publikowana w Polsce także pod tytułem "Love story", okazała się dla mnie, bardzo pozytywnym zaskoczeniem. Średnią ocen ma niską, do tego tematyka wydaje się typowo kobieca, więc myślałem że ją porzucę w trakcie czytania. Jednak czym dalej czytałem tym bardziej wciągała. Warto było więc nie rezygnować z tej wspaniałej lektury. Tą opowieść czyta się lekko, postacie są ciekawie nakreślone, nie ma zbędnych opisów, wszystkie są podporządkowane wątkowi miłosnemu....

"Pan Samochodzik i złota rękawica" to dziewiąta powieść z cyklu o Panu Samochodziku jaką przeczytałem. To także trzecie rozczarowanie. Pan Tomasz, podejmuje się "niesamowitej misji" szukania wiersza, ludowego, ściślej mazurskiego, nikomu nieznanego poety. Oj nie będzie mu łatwo tego dokonać, wiersza lub zbioru wierszy szukają inni zapaleńcy, wciąż utrudniający jego własne i jego załogi wysiłki. Tak dobrze słyszycie załogi, gdyż Pan Samochodzik, porzuca swój Samochodzik. Szuka wierszy za po...

"Koralina" to króciutka ponad stu-stronicowa powieść. Jest niezwykle osobliwa, ma niepowtarzalny klimat, coś niesamowitego. Napisana jest zwięźle. Można powiedzieć że jest smutną konstatacją relacji we współczesnej rodzinie a także wyniku tych relacji, cierpienia małej Koraliny. Akcja książki jest nieprzewidywalna. Koralina powinna być szczęśliwa, ma wszystko co potrzebne do szczęścia prócz zainteresowania ze strony rodziców. Nie poświęcają oni jej uwagi, mówiąc do dziewczynki, głowy ich są...

Mając przed sobą książkę Wojciecha Cejrowskiego, pełen entuzjazmu pomyślałem, czeka mnie niezła lektura. Gdy już czytałem "Gringo wśród dzikich plemion" ciągle się zachwycałem, normalnie za każdym akapitem, a to nad talentem do opowiadania historii, to znów nad odwagą, bez której nasz podróżnik dawno by w najdzikszej puszczy zginął, nad nietuzinkowym poczuciu humoru, w końcu nad mądrością życiową, która każe nam nie spieszyć się i żyć tym co teraz, ciesząc się chwilą. Gdy ją skończyłem, czego...

Mały, zaledwie czteroletni Georg Roed, traci ojca. Zostaje więc wychowywany przez mamę Veronikę, która po paru latach wychodzi za Jorgena. Natomiast ojciec Georga miał dwa imiona Jan Olav, był lekarzem i niezwykłym marzycielem. Po jedenastu latach od jego śmierci, Georg otrzymuje od niego list, schowany w wózku dla dzieci, dodam, to niezwykła i długa epistoła, ciągnąca się przez większość książki. Georg wraz z czytaniem go, coraz lepiej poznaje naturę i historię swego ojca, historię której n...

Należę do nielicznej grupy osób którym nie po drodze z twórczością Georga R. R. Martina, twórczością poniekąd ciekawą i w pewien sposób ambitną. Dlaczego tak jest, już wyjaśniam. Gdy przeczytałem "Grę o tron" byłem zachwycony, jednak czytając kolejne części "Pieśni lodu i ognia", to chwilami się nudziłem, to chwilami czułem obrzydzenie, dla tak wielkiego okrócieństwa, zakłamania, intryg, totalnego braku szacunku. Tak było w każdym tomie, jednak poziom okróceństwa z każdą częścią wzrasta, cyk...

Gdy ujrzałem tą pięknie wydaną książkę, w skromnej biblioteczce mojej koleżanki, byłem nią oczarowany, by nie rzec zachwycony. I jak to z zauroczeniami bywa, szybko musiałem ściągnąć różowe okulary, bo teksty które czytałem, były dobrze podanymi banałami. No cóż, książkę czyta się bardzo szybko, bo treści w niej malutko, choć cena jej jest wysoka. Owe treści nie są odkrywcze a do tego, zdarza się że są troszkę zmieniane i powtarzane po parę razy, jakbyśmy byli dziećmi, którym trzeba powtarzać,...

"Stracony jest każdy dzień bez uśmiechu." Jeśli miałbym określić "Pannę z mokrą głową" jednym słowem, powiedziałbym wspaniała! Lecz nie potrafiłbym powstrzymać ust, choćby sekundy przed kolejnymi laudacjami i gloryfikacjami. Znakomita, niesamowita, śmieszna do rozpuku, wzruszająca, pouczająca, pełna prawdy życiowej. "Panna z mokrą głową" ma na imię Irenka. Powieść jest opisem jej losów już od narodzin. Następnie możemy śledzić jej szaleństwa, wygłupy, ale nie tylko. Irenka jest niesamowicie op...

"Bez śladu" jest rzetelnie, dobrze napisanym thrillerem. Ale daleko mu do doskonałości czy wspaniałości. Powieść czyta się szybko i przyjemnie, akcja toczy się sprawnie i jak to u Cobena mamy parę suspensów. W książce jest wiele wątków, prawie wszystkie są ze sobą bardziej lub mniej połączone. Mamy też parę scen mrożących krew w żyłach. Natomiast w sprawie morderstwa jest podejrzanych wiele osób, po pewnym czasie miałem mętlik w głowie bo nie wiedziałem kogo podejrzewać. Rozwiązanie sprawy okaz...

W tej części cyklu poznajemy Wędrowycza z lepszej strony. Dba o swoją klacz Marikę, przywraca mleko krowom, chodzi do kościoła i jest bezinteresowny, nie prosi o pieniądze za swoje usługi. Nawet jego nocne wypady na cmentarz służą dobru, gdyż zabija wampiry. "Czarownik Iwanow" to trzeci zbiór opowiadań z cyklu "Kronik Jakuba Wędrowycza" jaki przeczytałem. Jak dla mnie świetny. Czyta się niezwykle szybko, głównie za sprawą mnóstwa przygód. Dialogi są znakomite, dzięki nim postacie są jak żywe....

"Poziom śmierci" jest można rzec średnio-ciekawą pozycją. Przykuwa uwagę, ale nie wciąga tak do końca. Akcja toczyć się wprawdzie toczy, ale tak jak walec który utwardza drogę strasznie wolno. Myślałem że skoro najważniejszą postacią jest żołnierz to, będzie krótko i na temat, w jak wielkim byłem błędzie. Mamy zbyt dużo opisów na przykład: zamykania się drzwi i odgłosu jaki wydają. Postacie mamy konkretne, dobrze wykreowane, jakby były prawdziwe. Tak więc Jack Reacher, zostaje aresztowany, post...

Postacią wokół której toczy się akcja powieści jest Maya. Maya była żołnierzem, walczyła na granicy Syryjsko - Irańskiej. Dlatego ma pokaleczoną, zwichrowaną, ciepiącą na poczucie zagrożenia psychikę. Ale to co najgorsze stało się w jej kraju. Zabito jej siostrę i męża, jak wykazało śledztwo z jednej broni. Została jej córeczka, dwuletnia słodka Lily. Maja postanawia odszukać mordercę, lub morderców męża i siostry na własną rękę. Thriller utrzymany jest w przygnębiającym, ponurym nastroju. M...

Książkę "Lew, czarownica i stara szafa" przeczytałem po raz drugi po niespełna 10 latach. Za pierwszym razem, byłem niesamowicie zachwycony. Tym drugim uwierało mnie to że pamiętałem przebieg akcji. Oglądałem także film, który dosyć wiernie odzwierciedlał powieść, a nawet przekładał sposób prowadzenia pióra na język obrazu. A sposób jest ciepły, prosty, delikatny, treściwy i barwny. Powieść mówi nam o odwiecznej walce mocy dobra ze siłami zła. Zima, okrutna, trupo blada i zimna jak lód czarow...

"Sezon burz" nie zachwyca tak jak poprzednie tomy Wiedźmina. Akcja toczy tak wolno, jakby początkowe części sagi były cza-czą a ten polonezem. Co trzeba przyznać Andrzej Sapkowski dysponuje ogromnym wachlarzem słów trudnych, rzadko spotykanych i oczywiście archaizmów. In minus powieści, podobnie jak wszystkich wcześniejszych tej sagi jest wielki pesymizm moralny, brak wiary w dobre intencje. Tak jakby człowiek nadal był małpą i powodował nim instynkt czysto zwierzęcy. W pozycji mamy mnóstwo ty...

"Sektą egoistów" francuski pisarz debiutował w formie prozatorskiej. Stało się to w 1994 roku, czekaliśmy więc 21 lat na wydanie polskie. Jestem niepomiernie rozczarowany tą króciutką powieścią. Jeśli autor chciał napisać coś filozoficznego to mu to się w ogóle nie udało. Myśli w niej zawarte, są powielaniem myśli innych, w nieudolny sposób. Autor pisze w pewnych miejscach w sposób nielogiczny, jeśli chodzi o kreowanie akcji. Jeśli chciał przedstawić czułą historię to zabrakło mu warsztatu. Ksi...