Wampiraci. Demony oceanu

"Życie pirata jest krótkie, ale wesołe."

"I wtedy zobaczyła statek.
Przed chwilą jeszcze go tam nie było, ale teraz nie miała wątpliwości. Jeden samotny statek pośrodku zatoki… Unosił się na wodzie, jakby nieczuły na szalejący wokół sztorm - żeglował po najspokojniejszych wodach. Grace objęła wzrokiem jego sylwetkę. Przywodziła na myśl ten starożytny statek z szanty ojca. Statek demonów."

"- Oto szanta śpiewana zanim jeszcze nadszedł drugi potop, po którym świat stał się taki mokry. To szanta o statku płynącym wśród nocy, przez wieczność. Ten statek niesie załogę dusz potępionych, demonów oceanu. Statek, który żegluje od początków czasu i będzie żeglował do samego końca świata…


Opowiem ci o wampiratach - wieść stara,
lecz prawdziwa - tak,
w tej historii statkiem starym straszna załoga pływa.
O tak, zaśpiewam o statku starym,
Co pruje bezmiar fal, budząc paniczny strach.
Podarte żagle tego statku są niby skrzydła ptaków,
A sam kapitan twarz swą zakrył, żeby nie mnożyć strachu.
Śmiertelnie bladą skórą, martwym wyrazem oczu, zębami jak u diabła.
O tak, kapitan twarz swą zakrył
I nie ogląda światła.
Oj, lepiej dobry bądź i prawy, nie żałuj na to sił,
bo cię zamienię w wampirata i w dal odpłyniesz w mig.
Tak, lepiej dobry bądź i prawy, bo - spójrz!
Czy widzisz to: jest czarny statek w porcie dziś,
ma w pustym luku miejsca dość (Dla ciebie miejsca dość!).
Skoro piraci są tak podli, a gorsze od nich wampiry, po kres mych dni wciąż się modlę,
By mimo mej szanty o wampiratach,
Nie spotkać ich na swej drodze.
O tak, okrutni są piraci,
Wampiry znaczą śmierć.
Modlę się co dzień, chcę, byś wiedział,
żebyś nie ujrzał wampirata, by nie dosięgła cię ich ręka…
…by nie dosięgła cię ich ręka."