Nagroda Goncourtów 2008. Kameralna, trzymająca w napięciu do ostatniej strony książka Atiqa Rahimiego to piękna, poetycka, a momentami szokująca opowieść o kilku dniach z życia młodej afgańskiej kobiety. Nigdy nie poznamy jej imienia, jednak jej losy zapadną nam w pamięć. Posłuszna zasadom i obyczajom islamu, dogląda ciężko rannego, nieprzytomnego męża. Wokół panuje wojna, eksplozje bomb mieszają się z krzykami mordujących i mordowanych. Kobieta, zdana tylko na siebie, w nieludzkich okolicznościach zdobywa się na to, by wyznać swojemu mężczyźnie najgłębiej skrywane tajemnice: niektóre z nich to smutne historie, niektóre – wręcz potworne sekrety. Napisana sprawozdawczym, pozornie beznamiętnym językiem, przypominającym nieco scenariusz filmowy książka w rzeczywistości kipi od emocji. Powieść Rahimiego to wstrząsający obraz kobiety sprzedanej przez ojca, ignorowanej i bitej przez męża, uderzające studium samotności i alienacji. Tytuł powieści nawiązuje do perskiego mitu o kamieniu cierpliwości, któremu powierza się swoje tajemnice, a który w końcu wybucha, przynosząc wolność temu, kto mu się zwierzył.
Oceń tę książkę:
Dodał: 