Dwóch braci – ona jedna, plus oczywiście nadzwyczaj rezolutna i doświadczona życiowa (bo trzech mężów pochowała) pokojówka. Elżusi, wbrew jej woli, ojciec nakazuje poślubić regenta Sieciecha. Amant to bogaty i na tym kończą się jego zalety. Nie przeszkadza mu to jednak obiecać ożenku bogatej wdówce. Elżusia serce swe skłoniła ku Waleremu, wydziedziczonemu bratu Sieciecha. Pojawia się Walery, na razie incognito i wraz z porzuconą wdową chce pokrzyżować plany regenta i jego ojca. Czy ich misterna intryga zakończy się sukcesem
Voltaire, Wolter, właściwie François Marie Arouet (1694–1778), francuski publicysta, filozof, dramaturg, poeta, historyk i prozaik. Wychowanek kolegium jezuickiego, szybko zyskał sławę jako tragediopisarz oraz dowcipny poeta satyryczny. Czołowa postać oświecenia, członek Akademii Francuskiej.
Stanisław Trembecki "przystosował" i wystawił w 1779 roku Syna marnotrawnego Voltaire'a, pierwszą komedię wierszowaną na scenie polskiej. Przekład Trembeckiego, dość wierny oryginałowi mimo dokonanej zgodnie z praktyką okresu adaptacji do stosunków polskich, stanowił próbę udaną. [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 