Najnowsze recenzje książek

Jak wiemy rok 1913 poprzedzał wydarzenia, które wstrząsnęły całą Europą. I pomimo okrucieństwa jakie miało dopiero nastąpić, to na horyzoncie zapowiadały się także piękne chwilę. Rok 1913 poprzedzał wojnę, która jak żadna wcześniejsza nie przyniosła tyle łez, bólu, rozwoju technologicznego, bojowego, ale i ustanowiła nowe porządki w sferze geopolitycznej. My Polacy powinniśmy się "cieszyć" z takiego obrotu sprawy, gdyż dzięki właśnie niej nasz naród mimo różnic, inności, zupełnie innej kultury...

To, że dzieci mogą dawać nieźle w kość wie każdy. A taka istotka potrafi być niebywale pomysłowa, a nawet upierdliwa. Sama mam dwoje dzieci i mogę zaświadczyć własnym rodzicielskim doświadczeniem, że dzieci to szczęście każdego rodzica, lecz czasami my, dorośli, tez wychodzimy z siebie, a maluchy dokładają swoje "trzy grosze" potęgując naszą frustracje. Dzieci są nieunormowanym, nieukształtowanym małym człowiekiem. To w gestii opiekunów jest zapewnienie im poczucia bezpieczeństwa poprzez określ...

O Sofie Sarenbrant czytałam wiele. Wiem, że jest autorką takich kryminałów, jak:"36 tydzień", czy "Zamiast ciebie". Jest także autorką kolejnej pozycji, którą dzisiaj chciałabym polecić wszystkim fanom literatury skandynawskiej, a szczególnie tym, którzy kochają kryminały. Pozycja, o której piszę nosi tytuł "Odpoczywaj w pokoju". Fabuła dzieje się w mroźnej, ponurej Szwecji. I zgodnie z charakterystycznym klimatem tych lektur, to akcja "Odpoczywaj w pokoju" rozgrywa się chyba najbardziej mroźny...

Arne Dahl coraz szybszym krokiem zmierza do przydomku klasyka szwedzkiego kryminału. Powstają kolejne powieści z drużyną A w roli głównej, a zagadki kryminalne stają się coraz bardziej pełne tajemnic oraz nasyconego grozą,mrocznego klimatu. Nie inaczej jest i tym razem. Drużyna A otrzymują nową sprawę. Sprawę trudną, gdyż dotyczącą zaginięcia czternastoletniej dziewczynki, która podczas szkolnej wycieczki znika bez śladu. Kerstin Holm i jej współpracownicy odkrywają, że w okręgu, gdzie zaginęła...

"Istnieje źródło dobre, które stworzyło porządek, światło i człowieka- i źródło złe, które stworzyło chaos, ciemności i kobietę"- PITAGORAS Bycie kobietą powinno być oczywistością. Rodzimy się umieramy z przymiotami, narządami rozrodczymi, które od dnia narodzin naznaczają nasze przyszłe życie. Rodzinnie, społecznie, my kobiety jesteśmy wtłoczone w ramy, które przypisali nam inni. Bycie kobietą, w coraz bardziej rozwiniętym świecie staje się często sprawą problematyczną. Kobiety stają się coraz...

Mówi się, że trzeba korzystać z życia, gdyż nikt z nas nie zna dnia , ani godziny naszej śmierci. Życie mamy jedno. Jedni żyją i cieszą się nim w dłuższej lub krótszej ramie czasowej. Lecz każdy umiera i następuje koniec ziemskiego żywota. A co jeśli los dałby nam kolejną i kolejną szanse? Taką wielokrotność szans ponownych narodzin i przeżywania żywotów otrzymuje urodzona 11 lutego 1910 roku Ursula. Dziewczynka po raz pierwszy urodzona, w zimową, śnieżną noc umiera. Z braku odpowiedniej opie...

Jak czytam niektóre recenzje, to dostrzegam, że kryminały z tzw. antybohaterami, w postaci stróża prawa są niedoceniane. Ale zadaje wam pytanie, czy policjant musi zawsze być dobry? Mieć szlachetne usposobienie i być bez wad? Otóż jak dla mnie nie musi być czysty, jak kryształowa kula. Dla Leifa GW Perssona, autora kryminału "Ten, kto zabije smoka" także nie musi. I bardzo dobrze. W podrzędnej dzielnicy, szwedzkiego miasteczka Solna gazeciarz,emigrant z Somalii odkrywa zwłoki ponad sześćdziesię...

Unni Lindell- pisarka norweska, którą już miałam okazję poznać, przy okazji lektury "Miodowa pułapka" ponownie raczy czytelnika, ale fana kryminału kolejną swoją powieścią, pod tytułem "Człowiek mroku" "Człowiek mroku" jest kolejną częścią cyklu, w której głównym bohaterem jest policjant, Cato Isaksen. Policjant wraca do pracy po urlopie, by zderzyć się z rotacją pracowników. Przełożona Cato przenosi się do innego wydziału i proponuje mu, aby zajął jej gabinet. Kobieta zdaje sobie sprawę, że...

Syndrom tzw. Piotrusia Pana jest zjawiskiem dosyć powszechnym. Na każdym kroku można spotkać mężczyznę, który jest tylko i wyłącznie facetem z nazwy oraz budowy fizycznej. A tak naprawdę jest niedojrzałym, kapryśnym chłopcem, który panicznie boi się stabilizacji i poniesienia odpowiedzialności za swoje czyny, jak również "uwikłania" się w stały, lojalny związek. Poczucie osaczenia, kontroli oraz chęć wiecznej "kawalerskiej" zabawy sprawia, że Piotruś Pan na samą myśl, o żonie, dziecku, a tym sa...