Wyspy Paprykarzowe

Aneta Skarżyński

[zmień okładkę]

„Wyspy Paprykarzowe”, to świetna lektura dla osób w każdym wieku. Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że książka adresowana jest do dorastających nastolatek ale zapewniam, że przeczyta ją każdy, śmiejąc się do rozpuku.

"- Pani Aneto, major chciałby panią usłyszeć – kapitan podaje mi słuchawkę.
- Dziękuję! Hr, hr hr… Aaaaaaaaaaaaaaaa, aaaaaaaaaaaaaaaaaaaa, aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa, aaaaaaaaaaaaaaaaaaaa, aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa, aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa, aaaaaaaaaaaaaaaaaaa – i przelatuję pasaż sopranowy po całej skali, starając się zaśpiewać najmocniej, jak umiem.
Tymczasem po drugiej strony słuchawki panuje głucha cisza. Czemu nikt się nie odzywa? Co, u licha?
- Halo?
- Na litość boską, co pani!? Chciałem tylko porozmawiać, po – roz – ma - wiać, a omal nie straciłem bębenków!"

Jest to książka typowo familijna, pełna śmiesznych historii, napisana lekkim i barwnym, pełnym neologizmów językiem. W dodatku nostalgiczna łza może się zakręcić wszystkim „szpetnym czterdziestoletnim”, ponieważ powieść toczy się w drugiej połowie lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku, zatem w czasie, kiedy dorastali dzisiejsi czterdziestoparolatkowie. Każdy czytelnik, niezależnie od wieku, znajdzie w „Wyspach Paprykarzowych” kupę śmiechu i godziwej rozrywki. Ale i garść mądrych refleksji. Zatem, do czytania przystąp.
[edytuj opis]

Przewiń: [] []

Czytelnicy tej książki polecają

Pąk szkarłatnej róży

Od demonów nie uciekniesz

Popularne cytaty

"Wzrok belfra pada na Agatę.
- Spocznij! Numer piętnaście, co się dzieje?
- Kłopot z nogą, panie profesorze.
- Jak się nazywasz? – nauczyciel uważniej przygląda się Agacie.
- Agata Kaczerak.
- Kaczerak, wystąp! – i Agata daje krok do przodu. - Co jest?
- Chore kolano, panie profesorze. Przeskoczyła mi w nim… ta.. no… łechtaczka."

Dodał: agnieszka3201 Dodano: 01 IV 2015 (ponad 11 lat temu)

0 0

"- Ciiiii…. – Andrzej zamyka mi usta długim pocałunkiem.
W tym momencie wstyd i zażenowanie odpływają w otchłanie niebytu. Pozostaje tylko czułość i wzruszenie. Oddech Andrzeja staje się coraz głębszy, a wcześniejsze kanciaste ruchy teraz stają się rytmiczne i skoncentrowane. Czyż ciało nie jest mądre? Jest! Jest cudowne i kochane! Chcę zapamiętać tę chwilę na całe życie, mojego pierwszego mężczyznę, moją miłość i pierwsze doświadczenie Wszechświata!"

Dodał: agnieszka3201 Dodano: 01 IV 2015 (ponad 11 lat temu)

0 0

"… przybywaj na „Wyspy Pieprzowe” po kolejną porcję przygód! Z radością Cię powitam, ugoszczę i sprawię, że zapomnisz o wszelkich strapieniach i obawach. A tymczasem pozdrawiam Cię serdecznie i… już zmykam. Do zobaczenia niebawem! – pisze w zakończeniu Aneta Skarżyński. Czekamy zatem, licząc, że na ponowne spotkanie faktycznie nie będziemy musieli czekać zbyt długo."

Dodał: agnieszka3201 Dodano: 01 IV 2015 (ponad 11 lat temu)

0 0

Zobacz więcej cytatów

[dodaj temat]