Przede wszystkim czytelnikom należy się uściślenie. Dzikus nie jest powieścią, lecz rozbitym na kilka rozdziałów opowiadaniem, przetykanym całostronicowymi ilustracjami, niekiedy rozłożonymi na kadry. Dzikus posiada zatem elementy właściwe komiksowi, lecz próżno szukać tutaj dialogów w formie dymków i rozwoju fabuły wynikającego z sekwencyjności rysunków. Narracja jest typowa dla prozy: wypowiedzi narratora przeplatają się ze stylizowanymi na dziecięce wypowiedzi fragmentami i wraz z rozwojem akcji spajają się w jedno.
Dzikus wpisuje się w nurt dziecięcych opowieści inicjacyjnych. Główny bohater opowiadania, Blue Baker, ciężko znosi śmierć ojca. Wyimaginowany dzikus uosabia jego gniew, a także zastępuje utraconego obrońcę. Aby żyć dalej i być wsparciem dla mamy i siostry, Blue musi pogodzić się ze swoją dziką naturą, obłaskawić ją i pozostać sobą. Co istotne, Almond nie traktuje swoich czytelników jak naiwnych dzieci. Jego historia jest szczera, bezpośrednia, a gdy to niezbędne, nie unika wulgaryzmów. [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 