-
Kategorie
- Biografie i dokument
- Biznes i ekonomia
- Czasopisma
- Dla dzieci
- Dla młodzieży
- Dom i ogród
- Edukacja
- Encyklopedie i leksykony
- Informatyka
- Inżynieria i technologia
- Język i nauka języków obcych
- Komiks
- Książka akademicka i fachowa
- Książka obcojęzyczna
- Książka regionalna
- Kuchnia i diety
- Literatura
- Medycyna
- Nauki humanistyczne
- Nauki ścisłe
- Nauki społeczne
- Podręczniki szkolne
- Poradniki
- Prawo
- Sztuka
- Wakacje i podróże
- Grupy
- Nowości
- Ranking
- Dodaj książkę
Kup książkę [edytuj książkę]
Fototerapia
Łucja i Jose studiują fotografię. Fotografia jest dla Łucji sposobem na kontakt z rzeczywistością, ze światem, z innymi ludźmi. W istocie to fotografia jest głównym bohaterem książki (tekstowi towarzyszą w książce fotografie Małgorzaty Sałygi). Łucja jest zakochana w Jose. Galago ma wiele fobii i jest na psychologii. Cierpi, bo jest samotny, odnajduje jednak wreszcie swoją drugą połowę. Konrad ma burzliwy romans z bogatą, starszą od siebie kobietą, dorabia jako nosiciel wody, studiuje. Żaden z tych wątków nie znajduje w książce zakończenia, ale też nie o zakończenia i fabułę chodzi w tej prozie.
"Fototerapia" to - w dużej mierze - opowieść o postrzeganiu. Akcja rozgrywa się współcześnie, głównie na warszawskiej Pradze, z jej specyficzną architekturą, mieszkańcami i atmosferą. Mottem jest jednakże aforyzm Feliksa Rajczaka "Żyję w rzeczywistości, która mnie nie otacza".
Z tych samych elementów rzeczywistości bohaterowie tworzą bowiem zupełnie różne światy. Zniekształcenia wynikają zarówno z oglądu rzeczy przez obiektyw aparatu fotograficznego, jak i przez pryzmat własnych fobii i nastrojów. Mogą być również spowodowane wadami wzroku. Dzięki temu każde zdarzenie, każdy najdrobniejszy szczegół zaskakuje, zyskuje kilka wymiarów, staje się przez to ciekawszy, wart powtórnego zauważenia.
Katarzyna Sowula napisała: "Nieważne, co i jak się dzieje, dla nas samych najważniejsze jest, jak to postrzegamy, akcja jest tu więc tylko pretekstem do spojrzenia na rzeczywistość z trochę innej strony".
To spojrzenie przyniosło świetne literackie efekty: zaglądając pod podszewkę rzeczywistości, docierając do jej nieoczywistych sensów, Katarzyna Sowula stworzyła swój własny, odrębny świat, który urzeka ciepłem i dowcipem, zaskakuje, wciąga.
Fotografie wykorzystane w książce pochodzą z dwóch odrębnych cykli: "W płynięciu nie ustając" (2000) i "Śniąc" (2003). Podczas pisania były dla autorki inspiracją i stanowią swobodne dopełnienie akcji.
"Co sprawia, że student polonistyki z dnia na dzień staje się nosiwodą, zdolni absolwenci szkół artystycznych do upadłego fotografują wędliny, psycholog szuka pomocy u psychiatry, a mieszkańcy warszawskiej Pragi wbrew swojej woli zarastają brudem?
Dla mnie absurdalna rzeczywistość to nieustające źródło radości, która szybko zamienia się w obłęd; popsute, porywające nas ze sobą, szaleńczo wirujące diabelskie koło nie mogące się zatrzymać".
Katarzyna Sowula
"′Fototerapia′ łączy w sobie inteligencję, wyobraźnię i komizm, w dobrych w dodatku proporcjach. Połączenie takie w literaturze jest rzadkie, w debiutach w gruncie rzeczy nieobecne".
Jerzy Pilch
[edytuj opis]
"Fototerapia" to - w dużej mierze - opowieść o postrzeganiu. Akcja rozgrywa się współcześnie, głównie na warszawskiej Pradze, z jej specyficzną architekturą, mieszkańcami i atmosferą. Mottem jest jednakże aforyzm Feliksa Rajczaka "Żyję w rzeczywistości, która mnie nie otacza".
Z tych samych elementów rzeczywistości bohaterowie tworzą bowiem zupełnie różne światy. Zniekształcenia wynikają zarówno z oglądu rzeczy przez obiektyw aparatu fotograficznego, jak i przez pryzmat własnych fobii i nastrojów. Mogą być również spowodowane wadami wzroku. Dzięki temu każde zdarzenie, każdy najdrobniejszy szczegół zaskakuje, zyskuje kilka wymiarów, staje się przez to ciekawszy, wart powtórnego zauważenia.
Katarzyna Sowula napisała: "Nieważne, co i jak się dzieje, dla nas samych najważniejsze jest, jak to postrzegamy, akcja jest tu więc tylko pretekstem do spojrzenia na rzeczywistość z trochę innej strony".
To spojrzenie przyniosło świetne literackie efekty: zaglądając pod podszewkę rzeczywistości, docierając do jej nieoczywistych sensów, Katarzyna Sowula stworzyła swój własny, odrębny świat, który urzeka ciepłem i dowcipem, zaskakuje, wciąga.
Fotografie wykorzystane w książce pochodzą z dwóch odrębnych cykli: "W płynięciu nie ustając" (2000) i "Śniąc" (2003). Podczas pisania były dla autorki inspiracją i stanowią swobodne dopełnienie akcji.
"Co sprawia, że student polonistyki z dnia na dzień staje się nosiwodą, zdolni absolwenci szkół artystycznych do upadłego fotografują wędliny, psycholog szuka pomocy u psychiatry, a mieszkańcy warszawskiej Pragi wbrew swojej woli zarastają brudem?
Dla mnie absurdalna rzeczywistość to nieustające źródło radości, która szybko zamienia się w obłęd; popsute, porywające nas ze sobą, szaleńczo wirujące diabelskie koło nie mogące się zatrzymać".
Katarzyna Sowula
"′Fototerapia′ łączy w sobie inteligencję, wyobraźnię i komizm, w dobrych w dodatku proporcjach. Połączenie takie w literaturze jest rzadkie, w debiutach w gruncie rzeczy nieobecne".
Jerzy Pilch
[edytuj opis]
Komentarze użytkowników Facebooka
[edytuj informacje]O książce
| Wydawnictwo: | Czarne |
| Rok wydania: | 2004 |
| ISBN: | 83-89755-03-3 |
| Ocena: | 4 |
| Liczba głosów: | 3 |
Oznacz książkę jako:
 Przeczytana |
 Planuję przeczytać |
 Ulubiona |
 Teraz czytam |
Oceń tę książkę:
Dodał: 
[edytuj tagi]Tagi
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Czytelnicy
Pokaż osoby, które tę książkę:
| Przeczytały |
Planują przeczytać |
| Lubią |
Teraz czytają |
- Dodatki
- Widgets (Gadżety)
- Wypracowania
© 2009-2024 by Webook.pl | Autorzy serwisu nie ponoszą odpowiedzialności za treści publikowane przez użytkowników (GNU FDL). |
Online: 255