Mojra. Wojna Wilków

"Jedna za drugą mijały długie minuty, podczas których pamięć przywodziła na myśl minione lata. Czułe wspomnienia. Gdy usiłowano odgadnąć, czy ten stojący po przeciwnej stronie odczuwa taki sam niepokój. Zastanawia się, czy to wszystko jest warte, by umrzeć. Gdy oczekuje się pierwszej strzały, pierwszego ciosu miecza.
Te głuche minuty, gdy słychać jedynie krew pulsującą w żyłach. Jakby pulsowała po raz ostatni."

"Erwan nie odpowiedział. Myślał o dziewczynie. Co powie, gdy znowu się spotkają? Powiedziała mu, że go kocha. Pamiętał to. A może to był sen? Czy to by jednak coś zmieniło? Bo on ją kochał. Od pierwszego wejrzenia. Miał jednak nieodparte wrażenie, że miłość nie jest dla nich. Życie nie da im czasu. Teraz był tego pewien. Ich przyszłość pełna będzie bitew, ucieczek, smutku. Tak musiało być. A jednak chciał ponownie zobaczyć Aleę. Chciał tego bardziej niż czegokolwiek innego."

"[..] kiedy ambicja służy dobru ogółu, nie może być mowy o jej nadmiarze."