Wiktor Jerofiejew (ur. 19 września 1947 w Moskwie), rosyjski pisarz i publicysta.
Urodził się w rodzinie radzieckiego dyplomaty (a przedtem tłumacza Stalina), jako dziecko przez kilka lat mieszkał w Paryżu. Ukończył studia na Uniwersytecie Moskiewskim (1970), w 1975 został doktorem nauk filologicznych.
W 1979 był jednym z inicjatorów wydania Metropolu, drugoobiegowego wydawnictwa w którym poza cenzurą ukazały się teksty radzieckich pisarzy różnych pokoleń (w tym Jerofiejewa). Publikacja spotkała się z ostrą reakcją władzy - Jerofiejewa wyrzucono ze Związku Literatów i objęto zakazem druku (oficjalnie debiutował dopiero w okresie pieriestrojki), a jego ojca odwołano z placówki dyplomatycznej.
Wiktor Jerofiejew (niespokrewniony z Wieniediktem) w prozie rosyjskiej uchodzi za skandalistę i prowokatora. Jego utwory są mocno nasycone erotyzmem, z sarkazmem rozlicza w nich rosyjską historię i mity. Bohaterką jego pierwszej powieści, Rosyjskiej piękności (przetłumaczonej na kilkadziesiąt języków) jest moskiewska prostytutka, w autobiograficznym Dobrym Stalinie kreśli ironiczny obraz radzieckiej wierchuszki zafascynowanej generalissimusem.
Jerofiejew jest autorem libretta (napisanego w oparciu o opowiadanie o tym samym tytule) do opery Życie z idiotą Alfreda Sznitkego. [edytuj opis]
Oceń twórczość tego autora:
Dodał: 
