Jacek Edward Wilczur, historyk, prawnik, politolog. Specjalista w zakresie niemcoznawstwa, dziejów Ukrainy i Litwy w latach II wojny światowej.
W czasie wojny jeden z najmłodszych żołnierzy Zgrupowań Partyzanckich Kedywu Armii Krajowej w okręgu „Jodła” pod dowództwem Jana Piwnika „Ponurego” w Górach Świętokrzyskich oraz oddziału Specjalnego Batalionów Chłopskich. Dwukrotnie ranny w walkach z Niemcami, dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Dwukrotnie aresztowany, osadzony i skazany na karę śmierci, odbity z więzienia w przededniu egzekucji.
Po wojnie wieloletni pracownik Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce. Opublikował w kraju i za granicą kilkadziesiąt pozycji dokumentalnych poświęconych II wojnie światowej, ludobójstwu niemieckiemu, ludobójstwu UPA i ponad 500 artykułów o tej tematyce. Do najważniejszych książek autora należą: "Śmiertelny sojusz Hitler-Mussolini", "Do nieba nie można od razu", "Anglosasi nie jesteście Aryjczykami", "Niewola i zagłada jeńców włoskich w niemieckich obozach jenieckich na ziemiach polskich wrzesień 1943–maj 1945", "Ścigałem Iwana 'Groźnego' Demianiuka". Jeden z niewielu, którzy potrafią głośno mówić o prawdzie historycznej tamtych czasów.
Jacek E. Wilczur przyczynił się do oskarżenia w lutym 1987 roku i skazania na śmierć w kwietniu 1988 roku Iwana Demianiuka w Jerozolimie. [edytuj opis]
Oceń twórczość tego autora:
Dodał: 
