Edith Wharton (ur. 24 stycznia 1862, Nowy Jork - zm. 11 sierpnia 1937, Francja, niedaleko Paryża) - amerykańska pisarka. Pochodziła ze starej nowojorskiej rodziny i w swej twórczości utrwalała obraz życia i obyczajowości mieszczańskiej patrycjatu Nowego Jorku i farmerów Nowej Anglii drugiej połowy XIX i początku wieku XX. Częste podróże do Europy pozwoliły jej poznać również elitę twórców angielskich i francuskich. Jej pisarstwo cechuje wnikliwość obserwacji, klasyczna prostota stylu i ironia – w czym przypomina H. Jamesa, na którym się wzorowała i który wywarł wielki wpływ na jej twórczość. E. Wharton daje w swych powieściach wyraz pogardzie dla pseudokultury życia salonowego, w krytycznym świetle ukazuje i elitę nowojorską, i nowobogackich i arystokrację europejską. E. Wharton pierwsza spośród amerykańskich pisarzy uzyskała Nagrodę Pulitzera: po raz pierwszy za powieść The Age of Innocence (1920), po raz drugi za przeróbkę dramatyczną swojego opowiadania „Stara panna” (1924, wyd. pol. W zbiorze Stary Nowy Jork 1966 ). Do najbardziej znanych jej powieści należą: Świat zabawy (1905, wyd. pol. 1908), Ethan Frome (1911, wyd. pol.1977) oraz zawierający cztery opowiadania objęte wspólnym tytułem Stary Nowy Jork (1925). [edytuj opis]
Oceń twórczość tego autora:
Dodał: 
