Antoni Pietkiewicz (pseud. Adam Pług) (ur. 23 października 1823 w Zamościu (obecnie na Białorusi), zm. 2 listopada 1903 w Warszawie) – pisarz polski i dziennikarz. W latach (1858-1862) kierownik szkoły męskiej w Żytomierzu. Za udział w organizacji powstańczej został zesłany do Owrucza. Po powrocie został nauczycielem domowym na Podolu. W latach (1864-1866) więziony w Kijowie. Od 1875 przebywał w Warszawie. Redaktor "Kłosów" (1875—1890), "Wielkiej Encyklopedii Powszechnej Ilustrowanej" (1891—1903), "Wędrowca" (1894—1899). Współpracownik różnych czasopism warszawskich i wileńskich. Tłumaczył utwory W. Hugo i Szekspira. Tworzył powieści społeczno-obyczajowe, opowiadania i gawędy pisane wierszem. Ogłosił kilka zbiorów poezji: "Rodzinny zagon" (1854, 3 tomy), poematów: ("Sroczka" 1867) i powieści: (główny jego utwór "Duch i krew" 1859, 2 t., II. wyd. 1897; "Oficjalista" 1866—1867), oraz "Bakałarze" (1875). Ponadto życiorysów Syrokomli (1862), Kraszewskiego (1880), Odyńca (1885), Deotymy - Jadwigi Łuszczewskiej (1900). Cieszył się dużą popularnością w świecie literackim Warszawy. [edytuj opis]
Najwyżej oceniane książki autora
Niestety do tego autora nie ma przypisanych żadnych książek.
Najpopularniejsze cytaty z książek autora
Do książek tego autora nie dodano jeszcze ani jednego cytatu.
Najnowsze dyskusje do książek autora
Do książek autora nie dodano jeszcze ani jednego tematu dyskusji.