Aneta Krasińska

"Była szczęśliwa i upajała się tym uczuciem. Nie chciała wracać do rzeczywistości, dlatego cały czas miała zamknięte oczy.
- Aż tak cię nudzę? – zapytał, bawiąc się kosmykiem jej włosów, które rozsypały się na śnieżnobiałej poduszce.
- A wyglądam na znudzoną? – odpowiedziała pytaniem na pytanie. – Chciałabym już zawsze być tak znudzona – dodała trochę smutnym tonem."

"Doskonale zdawała sobie sprawę, że jej uczucie nie ma prawa istnieć i to frustrowało ją najbardziej."

"- Dzieci, za dużo pracujecie – zaczęła spokojniej. - Od dawna widzę, że się od siebie oddaliliście. Bycie ze sobą nie wystarczy. O uczucie trzeba dbać, bo nikt za was tego nie zrobi. Myślałam, że teraz będzie między wami lepiej, ale niestety nie dostrzegam tego."