Algernon Henry Blackwood - angielski pisarz, dziennikarz i spiker radiowy. Jego prace, przez krytyków uznawane są "za najbardziej warte wyróżnienia wśród dzieł z gatunku opowieści dziwnych, może poza dziełami Lorda Dunsany'ego." [1]
Algernon Blackwood urodził się w Shooter's Hill, które dzisiaj jest południowo-wschodnią częścią Londynu, w rodzinie administratora urzędu pocztowego, który, według Petera Penzoldta "był człowiekiem dobrego serca, ale żenująco wąskich przekonań religijnych"[2].
Blackwood w swoim dorosłym życiu parał się wieloma zajęciami - był farmerem w Kanadzie, właścicielem hotelu, reporterem w Nowym Jorku i okazjonalnym eseistą dla wielu periodyków. W wieku trzydziestu-kilku lat, przeniósł się na powrót do Anglii i zaczął pisać nowelki o tematyce z pogranicza fantasty i horroru. Dziesięć zbiorów krótkich opowiadań odniosło duży sukces i przyniosło mu rozgłos - niektóre z nich zostały zaadaptowane na potrzeby słuchowisk radiowych. Blackwood napisał także czternaście powieści, parę książek dla dzieci, sztuk teatralnych. Był zapalczywym zwolennikiem przyrody, co da się odczuć w wielu opowiadaniach. Aby zaspokoić swój "paranormalny głód" wstąpił do londyńskiego Ghost Club.
Jego najbardziej znanymi dziełami są zapewne Wendigo oraz Wierzby.
Blackwood należał prawdopodobnie do Hermetycznego Zakonu Złotego Brzasku, podobnie jak jego znajomy po fachu Arthur Machen. Tematy kabalistyczne przebrzmiewają w opowiadaniu Ludzki Akord (The Human Chord)
Wybrane dzieła
Powieści
* Jimbo (1909)
* The Education of Uncle Paul (1909)
* The Human Chord (1910)
* The Centaur (1911)
* A Prisoner in Fairyland (1913; sequel do The Education of Uncle Paul)[4]
* The Extra Day (1915)
* Julius LeVallon (1916)
* The Wave (1916)
* The Promise of Air (1918)
* The Garden of Survival (1918)
* The Bright Messenger (1921; sequel do Julius LeVallon)
* Sambo and Snitch (1927)
* Dudley and Gilderoy (1929)
* The Fruit Stoners (1934)
Oceń twórczość tego autora:
Dodał: 
