Najnowsze recenzje książek

"Myślenie. Myślenie i samotność, bo nieważne, z kim spędzasz czas, na końcu jesteś sam." "Oczywiście, bolało. Bolało wcześniej, w najgorszy, szarpiący sposób, kiedy już wiadomo, że zaraz cię nie będzie, a wszechświat będzie toczył się i tak, niewzruszony." Pomysł na powieść jest oryginalny i w pewien sposób ciekawy, podobnie jak wykonanie. Jednak na takim pomyśle nie można ujechać za daleko, z czasem mniej wytrwali się nudzą. W książce jest dużo dialogów między zawodnikami. Te dialogi ukazuj...

Za sprawą "Piątego elefantu" po raz trzydziesty trzeci przeniosłem się na "Świat Dysku". Wybitny angielski pisarz znów uraczył mnie głębią swej przeogromnej wyobraźni i inteligencji. Książka należy do cyklu ze "Strażą Miejską". Mamy więc zagadkę, a nawet kilka... przestępstw (kradzież kamiennej kajzerki, morderstwo, liczne zamieszki). Sir Samuel Vimes zostaje mianowany na ambasadorka w Uberwaldzie, krainie opływającej w tłuszcz. Wraz z małżonką lady Sybil, Cudo Tyłeczkiem, Detrytusem i Inigo Sk...

"Koronę w mroku" drugi tom "Szklanego tronu" czytało mi się z wielką przyjemnością, dużo większą niż poprzednią tytułową powieść. Akcja toczy się głównie na zamku w Rifthold stolicy Adarlanu, państwa które za sprawą barbarzyńskich podbojów, stało się największym z imperiów. Poddani pod rządami szalonego tyrana, często umierają w trakcie potwornej mordęgi w kopalniach Endovier i Calaculli. A despota wszędzie węszy spisek, zatem królewska obrończyni w osobie Celaeny Sardothien zobowiązana jest po...

Moje ósme spotkanie z prawniczą parą wypadło blado. Książka ma wszelkie znamiona przeciętności, można powiedzieć że utwór nie do końca jest powieścią. Dlaczego? Brakuje mu głębi, autor nie opisuje przeżyć wewnętrznych postaci, jedynie tłumaczy ich motywacje. Wypad ten służy także uwiarygodnieniu fabuły, która wcale taką nie jest. Nie tylko to co wokół postaci się dzieje bywa nieprawdopodobne a czasem niemożliwe. Same ich czyny są często irracjonalne. Gdzieniegdzie spotykamy opisy miejsc, ale ni...

Zaczynając "Bezpieczną przystań" odnosiłem wrażenie że mam przed sobą dzieło na miarę twórczości Nicholasa Sparksa. W miarę przewracania kolejnych stron mój zachwyt bardzo zmalał. Ta średniej długości powieść miejscami napisana jest w świetnym poetyckim nieco baśniowym stylu, by przeistaczać się w bezbarwny opis codziennej prozy. Książka jest opisem zwyczajnego, przeciętnego życia w małej amerykańskiej miejscowości. Autor nie ma zbyt wiele z psychologa, czy czujnego obserwatora, stąd jego książ...

"Boży bojownicy" to ociekająca krwią historia wojen husyckich. Dokładniej, to druga część trylogii Andrzeja Sapkowskiego, o tym jak Czechom się żyło w XV wieku. A żyło się ciężko, jako że zbuntowali się papieżowi, głowa Kościoła ogłosiła krucjatę, przeciwko niegodziwym odszczepieńcom. Sposób układania zdań naszego ASa fantastyki jest nader ciekawy. Bardzo klasyczny, kojarzy mi się z polskimi mistrzami XIX wieku. Do tego spotykamy gros archaizmów. Jest to niewątpliwie wymagająca ale i owocna le...

"O naśladowaniu Chrystusa" to zbiór porad duchowych, niemieckiego mnicha Tomasza z Kempis. Napisana już w połowie XV wieku, czyli u schyłku średniowiecza, stała się dla wielu Chrześcijan prawie tak ważna jak Biblia. Mówi o ascezie, łasce, pokorze, umartwieniu, skromności, a nade wszystko o Chrystusie. Jej rady ciężko byłoby wprowadzić w dzisiejsze życie. Według zakonnika, należy bardzo mało mówić, uciekać od kontaktów z ludźmi, nikogo nie kochać tylko Chrystusa. Jest to sprzeczne samo w so...

"Małe kobietki" są moim pierwszym spotkaniem z twórczością Louisy May Alcott. Pierwszym a zarazem ostatnim, gdyż mój czytelniczy gust całkowicie minął się z tym co oferuje XIX-wieczna amerykańska pisarka. Akcja powieści nie przykuwa uwagi, co chwilę moje myśli błądziły, znajdując ciekawsze tematy niż czytana treść. Być może wpłynął na to sposób tworzenia fabuły, układania zdań. A może brak polotu, zbyt wolne tempo akcji, nietrafiony temat. Małymi kobietkami są cztery córy pani March, najstarsz...

"Miasto zagubionych dusz" czyta się świetnie. Akcja trzyma w napięciu. Do tego książkę napisano lekkim piórem. Sposób prowadzenia narracji jest dosyć zwięzły, autorka nie opisuje niepotrzebnych szczegółów. Ale od czasu do czasu pozwala sobie na wiwisekcję, przeważnie dotyczy ona Clarissy. Kreacja postaci to jeden z największych atutów Cassandry Clare. Są jak żywe, pełnowymiarowe, prawdziwe. Clary stoi przed życiowym dylematem. Jak zachować się wobec ukochanego Jonathana. Czy warto mu ufać, skor...

"Nic nie robiąc, sprowadzamy na nasze głowy dantejskie piekło, w którym będziemy trwać...stłoczeni, konający z głodu, nurzający się w grzechu." Powieść "Inferno" czyta się bardzo dobrze, przykuwa nas do fotela, czy też łóżka, zarówno nienagannym stylem pisania, szybką akcją, jak licznymi suspensami. Do tego Dan Brown oferuje nam swoją ciekawą wersję wiedzy o świecie, z dziedzin sztuki i historii. Znów autor zachęcił mnie do sięgnięcia do źródeł wiedzy, do przyswajania jej sobie. Tym razem nie...

"Błękit szafiru" to druga część "Trylogii czasu", niemieckiej pisarki Kerstin Gier. Sposób prowadzenia pióra może się podobać, jest lekki, zwięzły, mamy trochę humoru. Jednak bardzo mało dzieje się rzeczy niezwykłych, oczywiście poza podróżami w czasie, zwanymi elapsjami. Mamy tu ciekawą historię miłosną Gwendolin i Gideona. Dużo w niej realizmu, takie zauroczenie w jakie popada Gwendolin, przeżywa większość nastolatek. Tym łatwiej jest młodym osobom utożsamiać się z tą postacią. Narratorką...

"Tajemnica tajemnic" jest już piątą powieścią Zbigniewa Nienackiego, z jaką miałem przyjemność się spotkać. I było to dosyć udane spotkanie. Pan Samochodzik ma rozwiązać trudną zagadkę, tym razem chodzi o kradzież drogocennych ikon namalowanych w stylu halickim i unikatowej księgi, napisanej przez alchemika i mistyka Dawida Katza. Podejrzewa że za sprawą stoi nie jedna osoba ale gang. Dowiaduje się że ikony zostały przemycone za granicę najpierw do Czechosłowacji a potem z dużym zyskiem sprze...

"Ciemno, prawie noc" przygnębia w prawie każdym zdaniu. To pełna defetyzmu powieść, posiadająca cechy zarówno reportażu, jak i realizmu magicznego, z domieszką elementów grozy. Niewątpliwie styl pisania autorki, jej przemyślenia na temat Polaków z którymi możemy się nie zgadzać, jej wrażliwość i wyobraźnia często przyciągają uwagę czytelnika, tak się stało i w moim przypadku. Tą powieścią zacząłem przygodę z twórczością Joanny Bator, gdyby nie przygnębienie przelewające się z każdej jej karty...

"1Q84 tom I" jest oryginalną, ciekawą, pełną niezapomnianych scen, lecz słabo wciągającą powieścią. Książkę czyta się szybko choć jest to literatura dosyć ambitna. Bohaterowie są "rozkręceni" do części pierwszych, autor poświęca dużo miejsca do opisania ich wyglądu, codziennego życia i osobowości. Postacie zachowują się całkiem zgodnie z opisem charakteru. Powieść jest trochę straszna i złowieszcza, Aomame, główna bohaterka jest płatną zabóczynią. Natomiast Tengo główny bohater, jest nauczyci...

"Tożsamość Bourne" napisana jest znakomicie i ze smakiem to literacki rarytas. Czyta się ją lekko, tak jakby sama się czytała, wystarczy przewracać strony. Naprawdę bardzo wciąga, sprawia że można zarwać przy niej pół nocy. Mnóstwo w niej akcji mrożącej krew w żyłach: pościgów, strzelanin, bójek itp. Na tylnej stronie okładki znalazłem stwierdzenie, że w powieści jest więcej akcji niż u sześciu autorów sensacji razem wziętych. Po przeczytaniu tej pozycji, mam takie samo wrażenie. Postacią tytuł...