Najnowsze recenzje książek

Czytając drugą część baśniowej sagi, cierpiałem niewypowiedziane katusze. Akcja "Dworu mgieł i furii" posuwała się tak leniwie że z trudem się na niej koncentrowałem. A to za sprawą setek jeśli nie tysięcy powtórzeń, w których główną rolę grała Feyra. To na jej postaci i losie skupiała się fabuła. Na okropnych mękach przez jakie przechodziła zmaltretowana, sponiewierana wydarzeniami poprzedniej części sagi jej dusza. Te wynurzenia z czasem mocno mnie męczyły, tym bardziej że przez pierwsze sto...

Ta krótka nowela mówi o zderzeniu się dwóch nurtów, romantyzmu i pozytywizmu. Pierwszy w którym liczy się zapał, zdecydowanie, działanie bez zastanowienia nad konsekwencjami. I pozytywizm gdzie nad każdym drobiazgiem duma się tak długo że na reakcję czasem bywa zbyt późno. Obrazek "Na wakacjach" opowiada o płonącej strzesze, w której uwięziony jest mały Staś. Młody, przystojny blondyn symbolizujący pozytywistów zastanawia się czy pomóc w wydostaniu z płomieni dziecka. Wciąż się waha, roztrząsa...

"Grzesznik" to pełen odrażającego babrania w zmarłych medyczny thriller. Dlatego przed czytaniem radzę nic nie jeść. Odradzam, co chyba oczywiste czytać go osobom wrażliwym. Tutaj sceny następują raczej szybko jedna po drugiej, a mało jest niepotrzebnych zdań czy wątków. Napięcie jest duże, ale nie jest to tak elektryzująca powieść jak na przykład "Chirurg". Czytając książkę czuje się duszącą atmosferę zagrożenia, a duet Maura Isles i Jane Rizzoli wcale nie są bezpieczne. Akcja powieści toczy...

Jeśli miałbym nazwać "Ukryte miasto" ciekawą, dobrze napisaną książką, to skłamałbym. Akcja toczy się powoli. Dialogi niczym się nie wyróżniają. Sceny najczęściej są krótkie, język zwięzły, a sposób prowadzenia pióra, przypaść do gustu może niewiele wymagającym. Ciekawym pomysłem było wprowadzenie magicznych książek okien, które nawiązywały kontakt z ich czytelnikami, przedstawiając "umierającą krainę". Są tu wprawdzie liczne sceny z udanie stopniowanym napięciem, ale wiele sytuacji opisano sp...

"Na Zachodzie bez zmian" to wstrząsająca relacja z I Wojny Światowej. Jest poniekąd powieścią autobiograficzną, gdyż autor jako niemiecki żołnierz musiał brać w niej udział. W naturalistycznym stylu mówi o bezsensie wojny, o piekle w jakim znaleźli się wojskowi. Często byli to bardzo młodzi ludzie, nastolatkowie nie zdający sobie sprawy z tego z czym przyszło im się zmierzyć. Pełni ideałów, zdolni i inteligentni, zostali zdradzeni przez wychowawców takich jak profesor Kantorek, polityków, społec...

Dziewiątą odsłonę prawniczych tarapatów sławnej już pary obrońców, czytało mi się z wielkim trudem. Autor jak widać zatracił się w swym Chyłkostwie, pisząc bez empatii wobec kreowanych postaci, jakby na zimno. Przedstawiona historia wydaje się być wyssana z palca. A Chyłka miast współpracować z Kordianem, bezczelnie okłamuje go, wciągając w to pogrążoną w smutku siostrę. Wulgarna prawniczka choruje na chłoniaka, nie przyznając się przed wyżej wymienionym partnerem chce go chronić, więcej robi ws...

"Sapiens: od zwierząt do bogów" to książka przepełniona wiedzą z bardzo wielu dziedzin. Mnóstwo w niej przykładów wydarzeń, które potwierdzają prezentowane teorie. Autor serwuje gros ciekawych i trafnych spostrzeżeń, często nieoczywistych a dla mnie odkrywczych. Widać że Harari ma ogromną i szeroką wiedzę, co więcej z lekkością pióra potrafi się nią dzielić. Opisuje historię człowieka, wiele procesów i etapów przez które przeszliśmy i które uformowały nas w takim a nie innym kształcie. Zaczyna...

"Pustynna Włócznia: Księga I" przedstawia nam okrutny, pełen brutalności, nieludzki świat. Jednak w tym świecie jest też miejsce na honor i dobro. Powieść napisana jest zwięźle, dużo w niej dokładnych opisów walki. Dzięki książce łatwo oderwać się od codzienności i przenieść w całkiem inny wymiar. Dużo jest napięcia, wydaje się że główne postacie zginą, ale sprzyja im szczęście, refleks i pomysłowość. Czytając "Pustynną Włócznię" ciągle odnosiłem wrażenie jakbym przeniósł się do jakiegoś arab...

Czytając "Na skraju załamania" czułem narastające napięcie, połączone z obezwładniającym lękiem. Bałem się, a że psychikę mam słabą, wcale nie było to przyjemne. Jest to dla mnie druga powieść B. A. Paris. I tą oceniam niżej niż "Za zamkniętymi drzwiami" A toczy się ona raczej szybko, nie ma spowolnień, czy też lania wody. Bohaterowie są przekonująco skonstruowani, jednak niezbyt barwni. Dialogi spełniają swoje funkcje, ale także niczym się nie wyróżniają. Brytyjska autorka ma jednak talent do...

"Nóż" to moja dziesiąta, wspaniała przygoda z wybitną i bardzo przyjemną twórczością Jo Nesbø. Po raz dziesiąty się nie zawiodłem, a tym razem znów jestem pod ogromnym wrażeniem klasy norweskiego Mistrza. Tym razem Harry Hole, staje przed chyba najtrudniejszym zadaniem w życiu, prowadzi śledztwo w sprawie zabójstwa swojej żony Rakel Fauke. Znów stacza się na dno alkoholizmu, zostaje zawieszony jako policjant. Z pomocą kolegów z pracy prowadzi śledztwo. Ta ponad czterystu-stronicowa powieść je...

Przyznać się muszę, a nie jest to powód do chluby, że Gałczyńskiego zacząłem czytać od prozy. Dokładniej od opowiadań, felietonów i krótkich powieści. Moje pierwsze spotkanie z Konstantym Ildefonsem określiłbym na średnio udane. Raził mnie cynizm, a nade wszystko brak talentu narracyjnego. "Opowiadania" to raczej obrazki, ze zmieniającym się tłem, gdyż na dwóch lub trzech stronicach, nie sposób zbyt dużo opowiedzieć. Brak tym utworom głębszego przesłania, dlatego nie pozostawiły mnie w zadumie....

"Hyperion" zdumiewa zarówno ciekawym pomysłem jak i nietypową konstrukcją. Zachwyca sposobem prowadzenia pióra, słownictwem, pięknymi ale czasem strasznymi scenami wyłaniającymi się przed naszymi oczyma strona po stronie. Hyperion to planeta należąca do Hegemonii, gdzie panuje kult Dzierzby, stwora zabijającego swoich pielgrzymów. W jej kierunku zbliża się klaster migracyjny Wygnańców, którzy nie przybywają bynajmniej w celach pokojowych. Do tego zanosi się na otwarcie Grobowców Czasu, trzeba w...

."Elita" to powieść napisana lekko i z humorem. Jest jednakże odrealniona, prawie tak jak harlequin. Czyta się ją szybko, za sprawą prostego języka, jest to mało wymagająca pozycja. Niektóre opisy życia umysłowego protagonistki o imieniu America są bardzo nieprzekonywające. Bohaterowie są dobrze skonstruowani, niektórzy w miarę barwni. Jednak całość jest nijaka, miałka, czasami mdła. Już przed jedną trzecią książki ma się wrażenie, że zna się zakończenie. Akcja "Elity" toczy się w Królestwie Ill...

Do "Religii" kolekcji "Wiedzy i życia", wróciłem po ośmiu latach, by ją sobie utrwalić, wszak "repetitio est mater studiorum". Opisano tu bardzo wiele wyznań, począwszy o Religii Pierwotnych, po Judaizm, Chrześcijaństwo, Islam, Hinduizm, Buddyzm, Sikhizm, Dżinizm, Shinto, Taoizm i Konfucjanizm. Nadmieniono o najważniejszych odłamach tychże wyznań. Książkę napisano zwięźle, uchylono się od jakiegokolwiek naukowego komentarza. W tak krótkim tomie nie sposób wyłuszczyć, choćby jednego z mnogo wyst...

Bardzo rzadko zdarza mi się wracać do utworów raz przeczytanych, a ten powrót był dla mnie szczególny. Mistrz formy krótkiej, znów przybliżał duchowość pięciu wyznań, poczynając od Buddyzmu, poprzez Islam, Chrześcijaństwo, Judaizm a na duchowości dalekiego wschodu skończywszy. Znakomicie napisaną, ponadczasową i uniwersalną baśniową przypowieść o Milarepie, dane było mi czytać po raz pierwszy. Wzbudziła we mnie ogromny zachwyt, swą mądrością, zgrabną literacką interpretacją, wartościami jakie...