Najnowsze recenzje książek

Trzeba przyznać że tytuł "Nostalgia anioła" przyciąga jak magnes, szczególnie te wrażliwsze dusze, otula skrzydłem delikatności, pozwala mieć nadzieję na coś niesamowitego. Jednak czytając książkę miałem mieszane uczucia. Z jednej strony bardzo trudny temat, z drugiej przeciętne wykonanie. Czternastoletnia dziewczynka imieniem Susie, zostaje zamordowana na polu kukurydzy przez Georga Harveya, zwyrodnialca będącego jej sąsiadem. W pewien sposób niszczy to rodzinę Salmonów, jej matka Abigail odda...

Czytając "Wróć, jeśli pamiętasz" bardzo się męczyłem. Męczył mnie nijaki styl prowadzenia pióra, bezbarwność postaci i ogólna miałkość. Brak w pozorowanych na odkrywcze myślach głębi, literackiego polotu. Autorka jedynie sygnalizowała problemy, nie wnikając w nie. Dialogi są kolejnym słabym punktem, nie tworzą postaci, nie potwierdzają ich cech w pełni. Powieść jest krótka niespełna trzystu-stronicowa. A na każdej ze stronic znajdziemy odrobinę tekstu. Czyta się ją szybko także dlatego że to ni...

Po dłuższej przerwie wróciłem do Gaimana. "Księga cmentarna" podobnie jak inne pozycje tego wybitnego twórcy fantasy, pełna jest niesamowitości, niepowtarzalnego, mrocznego ale baśniowego klimatu. Książka ta stanowi przykład ogromnej wyobraźni autora, dzięki czemu czytanie sprawia wielką przyjemność. Dziecko a właściwie roczne niemowlę cudem ucieka z domu przed Jackiem, który morduje mu rodziców i siostrę. Bobas dostaje się na cmentarz, otrzymuje tam swobodę cmentarza i staje się jego mieszkańc...

"Prowadź swój pług przez kości umarłych" jest powieścią bardzo oryginalną. Oryginalność polega zarówno na temacie jak i sposobie jego zapisania. No bo co by było gdyby zwierzęta mściły się na ludziach za wyrządzone im krzywdy. Sarenki działając w grupie, zabijają najpierw "Wielką stopę" a potem komendanta policji. Myślę że powieść można zaliczyć do podgatunku, realizmu magicznego. Olga Tokarczuk dzieli się z nami wieloma ciekawymi i nader trafnymi spostrzeżeniami. W powieści jest wiele pełnych...

"Zanim się pojawiłeś" bardzo wciąga, opisuje właściwie zwyczajne życie, rodzinne problemy, partnerskie relacje, ale w taki sposób że nie sposób jej odłożyć. W tych opisach jest wiele życiowej prawdy. Jest świetnie napisaną powieścią o niepełnosprawnym (sparaliżowanym od stóp po barki) Williamie i jego opiekunce Louisie. Wiele w niej humoru, zabawnych scen, które są przeciwwagą dla trudnego tematu. William przed wypadkiem w którym potrącił go motocyklista, był znaczącym biznesmenem, cieszącym się...

"Co nas nie zabije" jest powieścią pełną snobizmu, według której najważniejsza jest wiara w samego siebie, jawnie oskarżającą kościół. David Lagercrantz widzi naszą moralność w czarnych barwach. W powieści, jest trochę postaci fałszywych, obłudnych, zdarzają się bardzo agresywne, mamy trochę pijaczków. Frans Balder wybitny naukowiec, wraca z Doliny Krzemowej gdzie pracował w Solifonie. To organizacja która zatrudnia naukowców, ulepszających działanie komputerów. Zatrudnił się tam dlatego że w...

Jo Nesbø znów mnie zachwyca, tym razem za sprawą "Pentagramu" Autor opisuje wszystkie sceny dokładnie, bardzo wiarygodnie, każdy detal jest na swoim miejscu. Mam wrażenie że autor wzoruje się na dobrych klasykach literatury. Jego pióro wciąga i trzyma w napięciu. Bohaterowie są bardzo wiarygodni, są osobami mającymi problemy takie, jakie mają zwyczajni ludzie. Najciekawszy był dla mnie Harry Hole, czterdziestoletni, bardzo wysoki śledczy, którego jednym z długiej listy problemów był alkohol. Al...

"Tatuś Muminka i morze" to bardzo smutna, momentami przerażająca powieść, raczej nie dla dzieci. Niewątpliwie jest to kolejne studium psychologiczne, bardzo dojrzałe, trafnie odnoszące się do czasów w których powieść została napisana. A wydano ją po raz pierwszy w 1965 roku w Szwecji. To studium nie jest pisane wprost, ale można się go dosyć łatwo domyśleć czytając między wierszami. Utwór ma swój niepowtarzalny, niepodrabialny klimat, charakterystyczny dla twórczości Tove Jansson. Muminki to ba...

Na "Coś się kończy, coś się zaczyna" składa się osiem opowiadań fantastycznych. Po trzy fantasy i horrory i dwa z gatunku science-fiction. Ukazywały się w czasopismach "Fantastyka" i innych zinach na przestrzeni lat 1988 - 2000. Każde ma swoją stylistykę, każde traktuje o innych tematach. I prawie wszystkie prezentują wysoki poziom literacki. Najbardziej podobały mi się "Złote popołudnie" i "Tandaradei!". To pierwsze jest zwięźle, klarownie napisane i bardzo przyjemne. Narratorem jest kot, niez...

Po latach wracam do twórczości J.K. Rowling, drugi raz czytając o śledztwach detektywa Cormorana Strike'a i jego uroczej asystentki Robin Ellacott. "Jedwabnik" przenosi nas do zasnutego jesienną mgłą, skąpanego w deszczu Londynu. Autorka Harry'ego Pottera, znakomicie wyeksponowała ów klimat. Dodając dekadenckie opisy upadku moralnego, zarówno wśród biznesmenów jak pisarzy i ich agentów. Akcja w związku z licznymi a zbędnymi opisami toczy się w ślimaczym tempie. Fabuła jedynie za sprawą śledztwa...

Tę nowelę czytało mi się lekko i przyjemnie. Według mnie ma ona w sobie to coś czego brak wielu innym nowelom. Ma niepowtarzalny, miły styl który przynosi spokój i ukojenie, a z czasem wciąga i zaciekawia. Wielu osobom może ta nowelka wydawała się nie ciekawa, mi jednak bardzo odpowiadała. Głównym bohaterem jest maluteńki Staś, przeżywa On serię przygód. Nie są to przygody, jakie serwuje nam dzisiejsza literatura, ale są świetnie opisane. Pan Bolesław kreśli je z wielką lekkością i smakiem. Jes...

"A ja żem jej powiedziała..." to zbiór krótkich felietonów. Niestety piosenkarce której utwory uwielbiam, sztuka pisania felietonów nie wyszła. Niektóre z myśli było w miarę ciekawe, jednak nie spotkałem z niczym odkrywczym. Sam sposób składania zdań jest trochę niepoprawny, co w połączeniu z używaniem sporej ilości nieznanych mi słów, zwykle dotyczących mody, sprawia że miejscami się gubię. Autorka powtarza swoje myśli w sposób irytujący, szczególnie gdy czytam o kolejnym temacie felietonu któ...

"Bajki robotów" to wielce nużąca i niezrozumiała lektura. Czyta się ją jak po grudzie, ciągle musimy trudzić się nad czytaniem długich neologizmów. Słów które z nauką nie mają prawie nic wspólnego, a więcej z wyobraźnią autora. Te wyrazy nic nie znaczą, sprawdzałem w słowniku. Do tego bajki pisane staropolskim stylem, co może trochę upiększa ale także utrudnia lekturę. Na tom składa się piętnaście baśni. Jest to niewątpliwie oryginalna twórczość, ale to jeden z bardzo nielicznych atutów. Niest...

"Czerwone gardło" czyta się równie przyjemnie jak inne powieści z cyklu o Harry'm Hole, jeśli nawet nie lepiej. Nie wiem jak to się dzieje ale Jo Nesbo umie przykuć uwagę, opisem zwyczajnej, trochę kiepskiej rzeczywistości. Pisarz maluje piórem bardzo realistyczne, zostające w pamięci obrazy, tworzy niepodrabialny klimat. W powieści występują liczne retrospekcje, do czasu Drugiej Wojny Światowej. Walczyli w niej także Norwegowie, po stronie faszystów. Autor nie bez powodu powraca do lat 1942 -...

Księga I Malowanego człowieka, rozpoczyna moją przygodę z "Cyklem demonicznym". Ze strony na stronę coraz bardziej wciąga, pochłania tak bardzo, że nawet najlepsza kawa stoi i stygnie, a ja nie potrafię oderwać oczu od zapisanych stron. Autor opisuje, życie trzech społeczności i wywodzących się z nich głównych bohaterów. Cechuje ich odwaga, upór i inteligencja. Jednak przeszkody z jakimi się muszą zmierzyć nastolatkowie, są ponad siły nawet najodporniejszych osób. Świat wykreowany przez Peter...