Najnowsze recenzje książek

6.0
"- Słuchajcie, a jak żeście to zrobili, że tak przypominacie Lenina i Dzierżyńskiego? - zaciekawił się Arek. - To tak wrodzone czy charakteryzacja? Bo przecież nie operacja plastyczna. - Jesteśmy prawdziwi - wyjaśnił Feliks. - A nie mówiłem, że zajebiście mocny towar? - ucieszył się ich młody wspólnik" "Wieszać każdy może" jest ciekawą satyrą. Pilipiuk rozśmieszył mnie w tym zbiorze opowiadań wielokrotnie. Pośmiać się można zarówno z naszej wsi, uprzedzeń, oszustw, podejrzliwości, okrucieństw...
0 0
Dodał: Serfer
Dodano: 18 V 2017 (ponad 7 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 195
6.0
Cóż mądrego mógłbym napisać o poezji tak wysokich lotów, jak te. No chyba niewiele. "Widok z ziarnkiem piasku" jest zbiorem utworów Zawiera poezję z lat 1957 - 1996 Wydany w 1996 roku, po otrzymaniu Nobla Pisane i układane niby prosto, dogłębnie wwiercają się w temat to z jednej, to z drugiej i piątej strony przenikają jak rentgen nadpsutego zęba. Jest to poezja stonowana emocjonalnie Poetka często maluje nam obrazy Bywają lekkie i jasne Bywają ciemne i brzydkie. Dużo w nich filozofii,...
0 0
Dodał: Serfer
Dodano: 21 XI 2016 (ponad 7 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 194
4.5
19 razy nuda. - recenzja książki "19 razy Katherine"
"19 razy Katherine" nie sprostało moim czytelniczym wymaganiom. John Green pisze zwięźle a sceny są krótkie. Jednak przynudza nie potrafiąc stworzyć napięcia. Przedstawia raczej nierealną historię. Bo przecież jak nastolatek, mógł zawsze za partnerkę wybierać dziewczyny o imieniu Katherine, nie Kate, Katy, Kitty czy Cathy, tylko Katherine. Do tego aż 19 razy. Nie interesuje go wnętrze czy nawet powierzchowność wybranki ale imię. Ten nastolatek nazywa się Colin Singleton, jest osobą nad wiek i...
+1 0
Dodał: Serfer
Dodano: 16 VIII 2020 (ponad 4 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 97
6.0
"Grona Gniewu" to niezwykle przejmująca, gorzka a także wstrząsająca powieść. Po raz pierwszy została wydana w 1939 roku, polskiego przekładu doczekaliśmy się w dziesięć lat później. John Steinbeck posiada ogromny talent do przykuwania uwagi. Gdy czytałem tą ponad sześćset-stronicową powieść, znikał cały świat, a przede mną pojawiała się rodzina Joadów. Spieczone, wysuszone niemiłosiernym skwarem pola bawełny w Oklahomie, droga 66 i dalsze coraz tragiczniejsze wydarzenia w Kalifornii. Autor stw...
+1 0
Dodał: Serfer
Dodano: 10 X 2019 (ponad 5 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 131
5.0
"Papierowe miasta" Johna Greena, jest oryginalną a może raczej specyficzną powieścią. To książka młodzieżowa, zapełniona przygodami i śledztwem do tego suto okraszona humorem. Niestety sposób prowadzenia pióra nie odpowiadał mi. Mimo że przygody przeżywane przez osiemnastoletnich bohaterów były ciekawe, a akcji nie dało się przewidzieć dzięki licznym suspenom, ja nie potrafiłem się wciągnąć. Nie przejmowałem się losem skąd inąd dobrze wykreowanych postaci. Dialogi bezsprzecznie są plusem, duż...
+1 0
Dodał: Serfer
Dodano: 09 XII 2019 (ponad 4 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 145
3.5
A jednak wymaga opisu - recenzja książki "Langer"
Jak opisać zło? Czym cechuje się myślenie zwyrodnialców? Jakie są ich motywy? Remigiusz Mróz stara się odpowiedzieć na te pytania, przybliżając sylwetkę, skąd inąd znaną szerzej z serii o Joannie Chyłce. Opisuje przeszłość "Langera", jego pierwsze małe zbrodnie, obojętność wobec zła, napawanie się cierpieniem słabszych, totalny brak zasad. Obrzydzeniem napawa samo wyobrażanie sobie jego myśli, wszystkich katuszy jakie zamierza zadać swoim ofiarom. Kolejny raz autor próbuje stworzyć coś na kszta...
+1 0
Dodał: Serfer
Dodano: 21 X 2023 (7 miesięcy temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 53
3.5
"Pogromca lwów" zanudził mnie na śmierć. Autorce wyszedł spod pióra kolejny literacki gniot. Męczyły mnie wątki dotyczące bawienia dzieci. Prawie każdy bohater niańczy jakieś dzieciątka. Mimo że dawały im one nieźle w kość, uwielbiał je bawić. Pani Camilla niezwykle cacka się ze swoimi postaciami. Mąż żonę głaska po głowie, żona męża po ramieniu. Mamy jeszcze drugi schemat zachowań. Mąż bije żonę, a ona żyje w strachu. Tak więc brak środka, umiarkowania, czyli tego z czym stykamy się na co dzi...
+1 0
Dodał: Serfer
Dodano: 20 X 2019 (ponad 5 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 124
5.5
Ach ta dawna Rosja. - recenzja książki "Anna Karenina"
"Anna Karenina" to wciągająca powieść obyczajowa, której głównym tematem jest romans, zdrada i wielkie uczucie Anny Kareniny i Aleksego Wrońskiego. Miejscami czyta się ją z zapartym tchem, lecz czasami nudzi, chociażby dajmy na to opisywane przez 10 stron koszenie łąki w gospodarstwie Konstantego Lewina. Jest to powieść można rzec pozytywistyczna w której są rozpatrywane ideały tej epoki. Większość z bohaterów jest szczegółowo opisywana zarówno ich wygląd jak i charakter. A jeśli chodzi o czołow...
+1 0
Dodał: Serfer
Dodano: 02 V 2020 (ponad 4 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 119
4.5
Język tej długiej powieści jest bardzo brzydki, pełen przekleństw, brzydkich epitetów, plugawy. Pan Ziemiański ma dobre ucho jeśli chodzi o dobór słów w dialogach, ludzie na co dzień często podobnych sformułowań używają. Autor odkrywa zarówno naszą ciemną jak i jasną stronę, z tym że tej pierwszej dużo więcej. Akcja toczy się w bliżej nieokreślonym czasie, chociaż trafniej jest napisać wcale nieokreślonym. Wojny jakie się toczą, jak zwykle we fantasy, toczą się za pomocą, mieczy, kusz, tarcz, ko...
+1 0
Dodał: Serfer
Dodano: 06 VI 2018 (ponad 6 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 137
6.0
"Tysiąc wspaniałych słońc" to niezwykle wzruszająca powieść. Mówi nam o Afganistanie, o ciężkim losie Afgańczyków o krwawej historii tego kraju. Przybliża obyczaje, zarówno religijne jak i charakteryzujące tamte ludy. Z książki dowiedziałem się że w tym państwie mówi się kilkoma językami np. pasztu. Że zamieszkuje go wiele ludów, które często walczyły między sobą o dominację. A także wielu innych rzeczy, podanych w bardzo interesujący sposób. Bohaterowie a szczególnie dwie główne bohaterki nie...
+1 0
Dodał: Serfer
Dodano: 16 XI 2018 (ponad 5 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 126
4.0
Drugą część cyklu o Greyu i jego uległej Anabeli, czytało mi się przeciętnie, czyli lepiej niż pierwszą. Grey młody bajecznie bogaty erotoman i dewiator, wydaje się być zakochany w Anabeli. To pomysłowy i niestety dla pewnej części kobiet idealny kochanek. W drugim tomie odcieni poznajemy jego straszną i mroczną przeszłość. Autorka próbuje nam pokazać i usprawiedliwić genezę jego odchyleń seksualnych. Anabela to piękna brunetka o jasnej cerze, (takiego typu urodę preferuje Szary). Jest upartą...
0 0
Dodał: Serfer
Dodano: 17 V 2016 (ponad 8 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 233
5.0
Ale mnie wybrechtało! - recenzja książki "Konan Destylator"
Na książkę pod tytułem "Konan Destylator" składa się szesnaście opowiadań. Pierwsze cztery były dla mnie bardzo ciekawe i śmieszne inne (ale nie wszystkie) trochę mniej, niektóre nudziły. Tak niektóre opowiadania bawiły mnie do łez i wciągały sielskim, wiejskim klimatem. Ciekawie były napisane, mimo tego że to formy krótkie mnóstwo w nich zwrotów akcji. Za pomocą tych opowiadań, autor portretuje nas z przymrużeniem oka. Wszystkie nasze najgorsze wady, takie jak pijaństwo, mściwość, lenistwo, chc...
+1 0
Dodał: Serfer
Dodano: 27 IX 2019 (ponad 5 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 103
4.0
Niewątpliwie jak na kryminał "Sprawiedliwość owiec" jest oryginalna. Narratorami powieści jest stado owiec. Pani o pseudonimie Leonie Swann stara się opisać świat z perspektywy tego stadka. Pewnego dnia owce zostają osierocone. Ich pasterz George leży martwy ze szpadlem w brzuchu. Owce postanawiają odszukać mordercę. Przy poziomie intelektualnym i osobowości włochatych zwierzątek nie jest to wcale proste. Podejrzanych jest dużo, ale motywów dosyć mało. Samo stado nie jest pewne czy winny nie je...
0 0
Dodał: Serfer
Dodano: 27 X 2016 (ponad 8 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 165
5.0
"Bądź przy niej i dotykaj jej. Zapominamy, jak ważny jest dotyk, a jest nam do życia niezbędny. Dotykaj jej i powiedz jej mężowi, że ma robić to samo."... "Człowiek jest zwierzęciem stadnym, potrzebuje bliskości stada, jego ciepła i fizycznego kontaktu z innymi ludźmi. Postarajcie się żeby otaczało ją stado." To jeden z najśmieszniejszych fragmentów tej przydługiej powieści. Jednak autorce nie zależało na rozśmieszaniu, przynajmniej nie wtedy. Pani Camilla, powiela schemat i robi to konsekwen...
+1 0
Dodał: Serfer
Dodano: 15 III 2019 (ponad 5 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 168
5.0
Aż 2586 kroków. - recenzja książki "2586 kroków"
Na "2586 kroków" składa się 14 opowiadań. Opowiadań jak na mój gust dosyć przeciętnych. Autor miesza w niej fikcję polityczną i naukową z faktami. Mam wrażenie że jest grafomanem. Używa wprawdzie często, nieznanych mi, wyszukanych słów i technicznych pojęć, jednak czegoś mi zabrakło. Pisarz nie sprawił że siedziałem z zapartym tchem i chłonąłem oczami tekst. Nie uwiódł lekkością stylu. Nie wykreował ciekawych, nietuzinkowych postaci, za które trzymałbym kciuki. Pilipiuk jest wprawdzie znany...
+2 0
Dodał: Serfer
Dodano: 05 IX 2018 (ponad 6 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 118
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11  > >> >|
Wszystkich recenzji: 561

Recenzje autorstwa

Imię: Arkadiusz
Wiek: 38 lat
Z nami od: 23 VII 2010

Wskazówki

Każdy użytkownik może dodawać recenzje swojego autorstwa za co otrzymuje konto VIP na 5 dni.

Dodane teksty można oceniać na plus/minus oraz przyznawać plusy użytkownikom jeśli dodali ciekawe recenzje!

Do recenzji można zamieszczać komentarze ze swoimi przemyśleniami.