Najnowsze recenzje książek

Bezpański. Ballada o byłym gliniarzu mówi o ponad trzydziestu latach służby Adma Bigaja, najpierw w milicji, później w policji. Opisuje wiele spraw, z którymi policjant miał do czynienia, współpracowników i układy wewnątrz organizacji. Bigaj kończy opowieść słowami: "Moje podsumowanie brzmi więc tak: na początku mojej drogi wszystko mi mówiło, że powinienem zostać przestępcą, a ja wybrałem psią służbę. I nie jestem przekonany, czy był to dobry wybór [2018:414].". I trudno mu się dziwić po przecz...

Pomiędzy to historia trzech pokoleń rodziny – Poli, która zakochała się w cyganie, jej syna i wnuka. Opowiada o wielkiej miłości i ogromnym oddaniu, ale też zagubieniu i cierpieniu. Nie jest przy tym melodramatyczna czy egzaltowana, tu nie ma wielkiego poświęcenia rodem z romansów – Pomiędzy pisze samo życie, ze swoją przyziemnością, problemami i zwyczajnymi ludźmi, którym przydarzają się ich małe duże dramaty. Właśnie przez tę spokojną życiowość książkę czyta się tak dobrze, zupełnie jakby była...

Drugi Krąg postanawia opuścić ziemie należące do Hajgów i ruszyć w dalszą podróż. Trafiają poza granice własnego Królestwa i muszą mierzyć się z nowymi problemami - niechęcią do magów, intrygami na dworze, wojną zagrażającą całemu kontynentowi. W Piołunie i miodzie fabuła zyskuje na dookreśloności. To już nie jest po prostu podróż i ucieczka przed Kręgiem. Bohaterowie nagle mają określone cele, dążą do czegoś konkretnego. Jednocześnie nie przeszkadza to w dalszym poznawaniu świata przedstawione...

Piekarę znam głównie z "Cyklu Inkwizytorskiego", który jest napisany na naprawdę wysokim poziomie. Sięgając po "Alicję" spodziewałam się, że będzie trzymała poziom lub nie będzie zbytnio od niego odbiegać. W zasadzie nie zawiodłam się. Aleks był kiedyś dobrym dziennikarzem, miał piękną dziewczynę. I wszystko zniszczył postanawiając zostać scenarzystą. Jego scenariusz co rusz odrzucano, nie miał już pracy a dziewczyna odeszła. Tak było do dnia, w którym poznał czternastoletnią Alicję. Dziewczyna...

Olech i Barnim to jare bliźniaki, które od roku żyją same – matka nie żyje, a ojciec chodzi na wyprawy z Popielem. Po jednym z powrotów z wyprawy ojciec postanawia się powtórnie ożenić i w oko wpada mu Letka, córka sąsiada, w której podkochuje się Barnim. Chłopak chce uciec z dziewczyną, ale na przeszkodzie staje im ojciec chłopców. Wywiązała się między nimi bójka, którą kończy uderzenie pioruna – ojciec zginął, a Barnim został naznaczony przez bogów. Chłopcy postanawiają jednak odejść z rodzinn...

Popkultura stworzyła nowego boga. Oczywiście nie sama, możliwe, że coś wspólnego miał z tym Loki. Możliwe nawet, że całkiem sporo i musi teraz rozwiązać problem, zanim anioły się o tym dowiedzą lub tak, aby nie połączyły go z tym. Najlepsze są rozwiązania ostateczne, jak jednak zabić boga popkultury, który rzeczywiście zdaje się być wszechmocny? Papież sztuk niewątpliwie ma fabułę w stylu wczesnego Kłamcy – wartką, pełną zwrotów akcji, nieoczywistych i czasem mocno zwariowanych rozwiązań. Wpraw...

Głuchołazy otoczone są magiczną barierą – niby wszyscy wiedzą o istnieniu miasta, niby można tam trafić, a jednak i nazwa, i wszystko, co jej dotyczy szybko ulatuje z pamięci. Mieszkają tam Panie Czarowne, które strzegą społeczności i pomagają w rozwiązaniu nieoczywistych problemów. Panie Czarowne mają świetne wprowadzenie do świata. Ćwiek rysuje nam obecną sytuację w Głuchołazach, nawiązuje do wydarzeń przeszłych i bardzo dobrze oddaje tarcia pomiędzy wieloma różnymi grupami społecznymi. W fa...

Kiedy mowa o książkach Katarzyny Michalak, to zwykle można usłyszeć "Poczekajka", "Bezdomna" - dość oczywiste skojarzenia, bo książki zostały okrzyknięte najlepiej sprzedającymi się. Mimo to postanowiłam swoją przygodę z twórczością tej pisarki zacząć od jej debiutu (2007 r.), czyli "Gry o Ferrin". Nie wiem, czy to był dobry pomysł, bo dawno nie miałam takiego mętliku w głowie po lekturze. Główną bohaterkę, Karolinę, poznajemy, gdy jedzie karetką do pilnego wezwania, jak się okazuje - próby sam...

Kolejna seria, którą czytać zaczęłam dawno temu, a ostatni tom dopiero teraz wpadł mi w łapki. Tym razem mowa o cyklu „Pendragon”, którego końcową częścią są „Żołnierze Halli”. W sumie nic dziwnego, że przerwa w czytaniu była dość długa, gdyż jest to jedna z serii, które czytam niemal od roku, w którym ukazało się pierwsze tłumaczenie do tego, w którym pojawiło się tłumaczenie ostatniego tomu. Na samym początku powiem o tym, co rzuciło mi się w oczy, a co nie ma nic wspólnego z fabułą, bohatera...

Niedawno cieszyłam się z powrotu do Świata Wynurzonego, a tu już czas się z nim pożegnać. Tym razem, niestety, na stałe, bowiem "Legendy" są ostatnią trylogią osadzoną w tym świecie. Ciężko wyobrazić mi sobie lepszy tytuł dla tej części, bowiem ten jest wybrany idealnie. Adahara stała się ostatnią Sheeiren, Poświęconą. Nie do końca wiem dlaczego, bo wyjaśnienie jest średnie - nawróciła Marvasha, Niszczyciela, na stronę dobra. I tyle. Nieco naciągane, bo jak nie patrzeć, Niszczycieli było dwóch,...

Freda ma tylko jedno zadanie w życiu – rodzenie dzieci. Nie zawsze tak było. Dawniej pracowała w bibliotece, miała męża i córkę. To wszystko nagle straciła, gdy doszło do przewrotu politycznego. Opowieść Podręcznej jest powieścią o świecie, w którym nikt nie jest szczęśliwy i nie ma na to szansy, bo każdy został w mniejszym lub większym stopniu odczłowieczony. Kobiety zostały podzielone wedle swoich możliwości i „prowadzenia się”: na Żony, Podręczne i Marty, a między wszystkimi tymi grupami pan...

"Kłamca" jest pierwszą częścią cyklu Ćwieka, opowiadającego o losach ostaniego nordyckiego boga - Lokiego. Nie jest to moje pierwsze spotkanie z tym autorem, wcześniej na blogu można było przeczytać recenzję drugiej części "Chłopców". Podobnie jak w "Chłopcach", "Kłamca" jest zbiorem kilku opowiadań, jednak jest utrzymany w innym klimacie. Loki, uwolniony z lochu po upadku Valhalli, rozpoczyna nowe życie - uczciwie zarabia pierzastą walutę (określenie samego boga) pomagając aniołom sprawować pi...

Ella w pociągu obserwuje przyjaciółki wybierające się w pierwszą samodzielną podróż. Jej niepokój budzą mężczyźni, którzy dopiero opuścili więzienie i dosiadają się do dziewcząt. Planuje interwencję, ale dzieje się coś, co sprawia, że rezygnuje. Następnego dnia dowiaduje się o zaginięciu jednej z dziewczyn, a sumienie zmusza Ellę do działania. Driscoll całkiem umiejętnie buduje napięcie przez większą część powieści. Dość prostymi zabiegami (choćby ciągłym powtarzaniem "Brzydzę się tobą, tato" b...

Do Świata Wynurzonego wracam z sentymentem - dużo czasu spędziłam w towarzystwie Nihal, potem Dubhe i w związku z tym bardzo milo wspominam poprzednie dwie trylogie pani Troisi. Może nie są szczególnie wymagającą lekturą, ale przyjemną. Idealną, by przenieść się daleko stad. We wspomnianych bohaterkach można odnaleźć siebie i zaczynając lekturę, zastanawiałam się, czy i tym razem będzie podobnie. Przyznam, że miałam lekkie obawy, gdy sięgałam po tom drugi "Legend" - poprzedni czytałam ponad rok...

Myślałam, że zapoznawanie się z twórczością Białołęckiej zacznę od jej wcześniejszych książek, ale ostatnio otrzymałam dwa pierwsze tomy Kronik Drugiego Kręgu. I dobrze się stało, bo gdyby nie to Tkacz iluzji, o którym za jakiś czas napiszę więcej, długo leżałby na półce - przeczytanie pierwszych tomów Kronik sprawiło, że nie miałam ochoty na rozstanie z Białołęcką. Róg jest kaleką, Kamyk jest głuchoniemy, a Zwierzak obrośnięty sierścią. Trzej wyjątkowi chłopcy - ponadprzeciętnie utalentowani,...