Viola Fischerova (ur. 1935) należy do pokolenia poetów i tłumaczy, którym odmówiono prawa do publikacji w Czechosłowacji po inwazji w 1968 r. Po wkroczeniu wojsk Układu Warszawskiego poetka wyemigrowała ze swoim późniejszym mężem Pavlem Buksą (znanym pod literackim pseudonimem Karel Michal) do Szwajcarii.
Samobójcza śmierć męża stała się dla Fischerovej impulsem, który przywrócił ją poezji. Skłonił do poszukiwania odpowiedzi na pytanie, dlaczego tak się stało. Doświadczenie śmierci stało się głównym motywem jej poezji.
Śmierć ma funkcję oświecającą, wręcz kreatywną - czasem dopiero jej bliskość warunkuje i wyzwala akt twórczy, poprzez który poeta może się otrzeć o zasadnicze wartości życia. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 