Zezé, chłopiec z bardzo ubogiej rodziny, nieprzeciętnie wrażliwy i inteligentny, stwarza sobie świat fantazji, w którym chroni się przed otaczającą go brutalną rzeczywistością, obdarzając ludzkimi przymiotami zwierzęta i rośliny. Ukochane drzewko pomarańczowe staje się jego jedynym przyjacielem, któremu zwierza się ze swych nieszczęść oraz opowiada o dziecięcych psotach i figlach.
W nieprzyjaznym świecie dorosłych Zezé znajduje jednak czasem wsparcie i uczucie; przede wszystkim u Portugalczyka, Manuela Valadaresa, który w pewien sposób zastępuje mu ojca.
Jednakże życie zbyt wcześnie uczy chłopca, czym jest cierpienie. Niewinne i beztroskie dzieciństwo zostaje na zawsze przerwane przez przedwczesne doświadczenie bólu i tęsknoty. [edytuj opis]
"Serce ludzkie musi być bardzo duże, żeby zmieścić wszystko to, co kochamy"
Dodał: ifffona
Dodano: 29 III 2011 (ponad 13 lat temu)
+10
"Wreszcie zrozumiałem, co to znaczy ból. Ból to wcale nie znaczy dostać lanie, aż się mdleje. Ani nie znaczy rozciąć sobie stopę odłamkiem szkła tak, że lekarz musi ją zszywać. Ból zaczyna się dopiero wtedy, kiedy boli nas calutkie serce i zdaje się nam, że zaraz przez to umrzemy, i na dodatek nie możemy nikomu zdradzić naszego sekretu. Ból sprawia, że nie chce nam się ruszać ani ręką, ani nogą ani nawet przekręcić głowy na poduszcze."
Dodał: ifffona
Dodano: 27 III 2011 (ponad 13 lat temu)
+10
"Zabijać, to nie znaczy wyjąć rewolwer jak Buck Jones i zrobić pif-paf! To wcale nie tak. Można zabijać w sercu. Po prostu przestać kogoś kochać. Wtedy ten ktoś umiera."
Dodał: ifffona
Dodano: 27 III 2011 (ponad 13 lat temu)
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 