Tomik zaskakuje czytelnika wyrazistością i głębią metaforyki związanej z czasem, wspominaniem, odchodzeniem. Poeta, zwracając się do przeszłości i wspomnień, umieszcza je w pejzażu miejskim. Wędrówka przez miasto, przez różne miasta, jest motywem powracającym i odsyłającym do myśli o przemijaniu (czasem bardzo konkretnym, jak w Nienapisanej elegii na śmierć Żydów krakowskich). Nie tylko niewidzialna ręka prowadzi nas przez ulice, ale i niewidzialne osoby zaludniają miasta, czy to jest Lwów, czy Gliwice, czy ścieżki krakowskiego Kazimierza. Zagajewski opisuje miejski pejzaż z czułością, często traktując go jak pejzaż wewnętrzny. Obok wierszy „miejskich” powracają poetyckie wizerunki rzek: Garonny i Rodanu, tworząc rodzaj osi konstrukcyjnej tomu. W ramie tej osadzone są wiersze poświęcone sztuce pisania, metaforze i poetom, odwołujące się do motywów muzycznych i malarskich. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 