Wiosną i latem 1942 r. kilkadziesiąt tysięcy polskich cywilów ewakuowano ze Związku Sowieckiego do Iranu. Dzięki determinacji gen. Władysława Andersa wyprowadzono wówczas z "nieludzkiej ziemi" stalinowskiego imperium 20 tys. polskich dzieci żyjących w nędzy, nękanych chorobami, pozbawionych należytej opieki i dostępu do edukacji. Ich dalszy los znalazł się wtedy w rękach polskiego rządu na uchodźstwie i jego zachodnich sojuszników. Dzięki współpracy kilku rządów i tysięcy ludzi z wielu krajów polskie dzieci i ich opiekunowie znaleźli się w bezpiecznych osiedlach rozrzuconych po całym świecie, od Iranu po Południową Afrykę, od Nowej Zelandii po Meksyk. Doczekać tam mieli końca wojny i upragnionego powrotu do kraju. Niestety, decyzja mocarstw o oddaniu Kresów Wschodnich we władanie Stalina sprawiła, iż większość dzieci pozostała na obczyźnie, a ich niezwykła epopeja na wiele lat pokryta została kurzem zapomnienia. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 