Polska czasów PRL-u. On nie zgadza się z marazmem i wszechobecną szarością, żyje po swojemu. Nie jest porządnym obywatelem. Wie, czego chce i potrafi po to sięgnąć. Interesują go rzeczy i pieniądze. Ludzie? Tylko wtedy, gdy może mieć z nich pożytek. Ona marzy, by grać na fortepianie, chociaż jej życie utkane jest z wielu tajemnic i nie szczędzi jej trosk. Nie szukają siebie, nie patrzą tęskno w gwiazdy, wypatrując tej jednej jedynej twarzy. A jednak los sam zadecydował. Czy z nich zakpił? Czy pokazał im sens życia? To opowieść o tym, jak bardzo jesteśmy sobie potrzebni. O tym, jakie piętno w każdym z nas może odcisnąć drugi człowiek. Jak w nieidealności ukryte jest piękno. A wszystko zaczęło się tak banalnie, od pozostawionych w pośpiechu rękawiczek… [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Oceń tę książkę:
Dodał: 