Doskonale udokumentowana, pełna faktów i przykładów opowieść o rzeczywistości radzieckiej czasów „wielkiego terroru”, gdy niemal wszyscy donosili na wszystkich: ze strachu, z głupoty, z podłości, ale i z przekonania. „Nie możemy jej lekceważyć, nawet jeśli byłaby słuszna zaledwie w 5 lub 10%” – pisał Stalin o „samokrytyce” na łamach „Prawdy”. Kim byli donosiciele? W jakiej formie donosili do władz, na kogo i za co? Jakie były skutki donosicielstwa? Autor cytuje i analizuje donosy, zachowane w archiwach i ówczesnej prasie, omawia stosunki władzy radzieckiej i „ludu”. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 