Łatwo jest nazywać siebie patriotą, gdy w rodzinnym kraju panuje ład i spokój. Trudniej, gdy zaczynają się dziać rzeczy, które nie pozwalają normalnie funkcjonować, politycy pokazują, kim są naprawdę, a niepokoje społeczne doprowadzają do zamieszek, które mogą skończyć się tragicznie... W takich właśnie okolicznościach, podczas trwającego w Polsce stanu wojennego, podchorąży Jan Wierusz zderzy się z wydarzeniami, które szybko zweryfikują jego dotychczasowe przekonania na temat miłości do ojczyzny. Ile będzie musiał poświęcić, by zachować godność i nie stracić wiary w ideały, które miał w głowie, zaczynając naukę w szkole oficerskiej? Po której stronie stanie, gdy stan wojenny podzieli Polskę na tych złych i dobrych?
Odrzucając wszystko to, czego przez kilka szeregów ostatnich lat się nauczyłem i co sam poznałem, cały bagaż doświadczeń i wiedzy, wracam do tamtych wydarzeń, do czasów, kiedy miałem 20 lat. Chcę je opisać tak, jak je wtedy widziałem, rozumiałem, czułem, wreszcie – jak je zapamiętałem, jak je widział młody, naiwny chłopak, który więcej czuł niż rozumiał.
Oceń tę książkę:
Dodał: 