W znanych obecnie teoriach próbujących opisać istotę naszego Wszechświata i jego początki twórcy tych teorii nie uwzględnili w nich nicości. Autor Teorii przeciwieństw (137) uważa to za główną przyczynę braku pełnej akceptacji a często wręcz negacji Teorii Wielkiego Wybuchu czy różnych wersji Teorii strun czy innych. Sam w swojej teorii odkrywając układ początkowy, z którego powstało wszystko, na początku swoich poszukiwań uwzględnił nicość określając jednocześnie jej znaczenie w powstaniu i trwaniu naszego wszechświata. Nicość umożliwiła mu odkrycie fundamentalnego przeciwieństwa i sformułowanie Prawa przeciwieństw, które legło u podstaw powstania wszechrzeczy i ich trwania. Doprowadziło do odkrycia układu początkowego wszystkiego. Zaskakujące jest to, że nieistniejąca nicość okazała się jednym z fundamentalnych czynników, dzięki któremu powstał nasz wszechświat. Można przyjąć w świetle teorii, że nicość odpowiada za powstanie przestrzeni antygrawitacyjnej i antymaterii jako przeciwieństwa do przestrzeni grawitacyjnej i materii. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 