"To prawda- zgodził się z wołaniami wiatru. On chce posłuszeństwa. Ale chce jeszcze czegoś więcej. Tak... Ojciec żąda od syna posłuchu. Ale gdy przyjdzie dzień, że syn sam pokieruje swoim losem, ojciec dumny jest z tego. Nie pragnie bez końca ciążyć nad wolą syna. I nawet... nawet gdy syn pójdzie drogą, z której będzie musiał zawrócić. Na każdej drodze serce ojca towarzyszy synowi."
Dodał: agunia96
Dodano: 13 V 2015 (ponad 9 lat temu)
00
"Tam dopiero, niby ulewa, spadły na niego słowa, których żaden człowiek nie słyszał nigdy. Słów tych nie potrafił ogarnąć. To raczej Boża mowa ogarnęła go- jak morze ogarnia rybę. Od tamtych dni żył w głębi usłyszanych słów. Przelały mu się one w krew. One żyły w nim, a on żył nimi i w nich. Słyszał je odzywające się ciągle, nie jak wspomnienie czegoś, co było, ale jak coś, co się odradza wciąż nowym , ciągle bogatszym istnieniem. Bo choć jego rozmowy na szczycie były długim ciągiem pytań i odpowiedzi, w odpowiedziach Bożych zawarte zostało wszystko; wszystko, co się stało i co się miało stać... Tylko że ta nadludzką wiedza jakby nie pozostała w nim, jakby przepłynęła przez niego niby oliwa przez dziurawą czarkę. Miał poczucie, że nie potrafił jej utrzymać. Pozostał pusty- a przecież nie był pusty. Żył z przytłaczającą świadomością, że wszystko, co w nim będzie może być już tylko echem i dojrzewaniem tamtego. Słów nie było, ale ich zawartość istniała- oszałamiająca, niewiarygodna prawie..."
Dodał: agunia96
Dodano: 13 V 2015 (ponad 9 lat temu)
