I Wojna Światowa dobiegła końca. Bracia Lauritzen ponieśli w jej wyniku dotkliwe straty natury zarówno materialnej, jak i osobistej. Zwycięscy Brytyjczycy skonfiskowali majątek Oskara w Afryce. Ukochany Sverrego, Albie, poległ na wojnie, a Sverre został wypędzony z posiadłości, która była jego domem przez prawie dwadzieścia lat. Lauritz i Ingeborg zostali zmuszeni do opuszczenia Bergen, kiedy ich syn Harald został niemalże pobity na śmierć w odwecie za sympatyzowanie z Niemcami. Minie trochę czasu zanim ich życie, tym razem w Berlinie i Saltsjöbaden, powróci do normalności. Tymczasem nastają szalone lata dwudzieste. Niemcy zdają się leczyć powojenne rany, a Europejczycy nie wyobrażają sobie, że mogliby kiedykolwiek jeszcze brać udział w wojnie. Podobnie jak inni, Laurizenowie nie dostrzegają jeszcze nadciągającego złowieszczego widma, które wkrótce doprowadzi świat do prawdziwej katastrofy.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 