Tom Wszelki wypadek opowiada o zdziwieniu istnieniem czegoś, co mocą przypadku lub konieczności mogłoby nie zaistnieć wcale lub być czymś całkiem innym. Mówi o tym popularne Zdumienie, ciąg pytań, wciąż powątpiewających w oczywistość znajdowania się tu i teraz. Poetka nie rozstrzyga jednak, czy naszym życiem rządzi chaos i przypadek, czy też „przeznaczenie” lub determinizm. Zderzenie tych dwóch koncepcji obrazuje tytułowy wiersz. Dziwność pojawienia się na świecie to temat także jednego z najbardziej znanych wierszy Szymborskiej, nawiązującego do filozofii Heideggera ***(Nicość przenicowała się także i dla mnie), gdzie narodziny człowieka przedstawione są jako przejście ze sfery „minus bytu” (nietożsamej z „nicością”) do „plus bytu”. Przemówienie w biurze rzeczy znalezionych z kolei wykorzystuje pomysł streszczenia dziejów ludzkości. Na samym końcu umieszcza poetka współczesną jednostkę, „pojedynczą osobę w ludzkim chwilowo rodzaju”, tak jakby niemożliwe było pomyślenie o człowieku bez całej historii świata (w tym religii, migracji, ewolucji). Wywiad z dzieckiem przypomina o lekko sceptycznym stosunku poetki do uroszczeń filozofii i jej spekulacji o „wszelkich wypadkach”. Perspektywa dziecka określona tu zostaje mianem „mistrzowskiej”, a obejrzane z tego punktu widzenia niektóre filozoficzne pomysły okazują swoją absurdalność, zazwyczaj nieźle maskowaną przez napuszony język „rozmów z mistrzem”.
"Miłość szczęśliwa. Czy to jest konieczne?
Takt i rozsądek każą milczeć o niej
jak o skandalu z wysokich sfer Życia.
Wspaniałe dziatki rodzą się bez jej pomocy.
Przenigdy nie zdołałaby zaludnić ziemi,
zdarza się przecież rzadko.
Niech ludzie nie znający miłości szczęśliwej
twierdzą, że nigdzie nie ma miłości szczęśliwej.
Z tą wiarą lżej im będzie i żyć, i umierać."
Dodał: kamilka257
Dodano: 03 VII 2013 (ponad 11 lat temu)
00
"Posłuchaj,
jak mi prędko bije twoje serce."
Dodał: kamilka257
Dodano: 03 VII 2013 (ponad 11 lat temu)
Oceń tę książkę:
Dodał: 