13-letni Jaś mieszka na zwykłym osiedlu, ma brata i siostrę bliźniaczkę, którzy chodzą do szkoły, jeżdżą na wakacje i grają w siatkówkę lub bawią się na trzepaku. Jaś tego nie robi. Nie chodzi, nie mówi, nie wyjeżdża i nie śmieje się głośno, choć czasami miałby na to ochotę. Zdaniem lekarzy powinien już dawno umrzeć, ale ciągle żyje, choć może tylko siedzieć, patrzeć i myśleć. Potrafi też kochać. Czasem jego myśli mają taką moc, że ludzie są im posłuszni.
Poruszająca, mimo że lekka i czasem zabawna, opowieść Jasia każe inaczej spojrzeć na getto ludzi niepełnosprawnych. [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 