W Polsce Morike jest poetą nieznanym, za to w dziewiętnastowiecznej literaturze niemieckiej zajmuje miejsce osobne. Pozostawał pod silnym wpływem poezji greckiej i rzymskiej, Goethego, romantyzmu, sam jednak świadomie rezygnował z roli wieszcza i duchowego przewodnika. Unikał w poezji filozoficznego dyskursu, gnomicznej formy rozświetlającej sens utworu, najbardziej intrygowała go gra sprzeczności: rozkosz i cierpienie, światło i mrok, tchnienie śmierci i subtelne odczuwanie natury. [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 