Temat: "Fajne wprowadzenie do filozofii"

Jeśli ktoś będzie miał przed sobą egzamin z filozofii, to polecam tą książkę jako świetne wprowadzenie, zwłaszcza jeśli nie interesowało się tym tematem wcześniej i w krótkim czasie trzeba przekrojowo poznać historię filozofii.

@kandi: nie jestem pewna, czy to odpowiednia książka dla tego typu rzeczy. Osobiście bardziej się przygotowywałam do egzaminu czytając po prostu podręcznik akademicki Tatarkiewicza, ale... no . Fakt faktem, że próbowałam korzystać ze "Świata Zofii". Niestety, obawiam się, że jest to pozycja napisana tak, że szybkie i natychmiastowe obczajenie potrzebnych informacji (np. dzień przed egzaminem XD) jest ciężkie i niemożliwe. No, chyba, że ktoś stosuje tzw. szybkie czytanie, ale ja do takich ludzi nie należę. Generalnie pozycja jest dobra, aby zachęcić młodych ludzi do zaznajomienia się z filozofią w ogóle. I - może się przydać w szkole, bez wątpienia.... Choć z drugiej strony wydaje mi się, że "Świat Zofii" nie jest aż tak wspaniałą książką, by była warta przeczytania jej 2 może więcej razy. Ale może mi się wydaje?

@aleandra: No na dzień przed egzaminem to już nic nie pomoże chodziło mi raczej o to, że pomaga ona w takim ogólnym ogarnięciu tematu, ale na pewno nie wystarczy sama w sobie, bo nie wgłębia się ona jakoś mocno w temat, a i wielu rzeczy w niej nie ma. Ja ją czytałem, a później zabierałem się za notatki z zajęć.
A Tatarkiewicz jest jakiś taki niestrawny dla mnie, nie wiem dlaczego...

@kandi: a to szczęściarz z Ciebie, że miałeś notatki, bo ja miałam tylko 3 kartki z całego roku z ćwiczeń i wykładów razem wziętych z filozofii xD.

Przeczytałam książkę na praktykach w bibliotece szkolnej, w chwilach przerwy. Wciągnęła mnie Może dlatego, że na wykładach z filozofii jakoś nie bardzo mi się podobało, a książka zupełnie od innej strony pokazuje wszystko. To było to, czego brakowało nuuudnym wykładom

@Tahti: a więc nie tylko ja mam taki problem, że jak są wykłady z filozofii to są nudne jak flaki z olejem a co studiujesz?

Miałem tą książkę kiedyś w rękach. Czytałem fragmenty, całkiem ciekawa

@Aleandra: studiuje, a raczej juz koncze pedagogike opiekunczo-wychowawcza z profilaktyka uzaleznien. W ten wtorek mam obrone pracy licencjackiej Jesli chodzi o wyklady, mielismy dziadka, ktory bal sie kobiet i byl bardziej skoncentrowany na tym, zeby chronic sie przed nami niz filozofia

jak filozofia może być nudna? nie rozumiem. Świat Zofii przeczytałam. Tak. Jest to dobry wstęp dla tych, którzy nie mają pojęcia czym zajmuje się ta nauka.
Studentom oczywiście mogą podobać się ambitniejsze rzeczy jak podręczniki.
Ta książka to literatura. Wiąże się z nią magia, tajemnica i zabawa.

@ladybird: Na takiej samej zasadzie, jak dana lekcja jest nudna, bo nauczyciel nudno prowadzi. Jestem przypadkiem, któremu parę osób mówiło, że nadawałabym się na studia filozoficzne, ale wątpię w to z jednego powodu - że to ma wiele wspólnego z matematyką (wbrew pozorom).

@aleandra: no tak.. logika..
ale myślę, że po trzech latach.. tych latach ogólnej nauki historii filozofii i innych, to się zmieni i przejdziecie do zajęć związanych z etyką, moralnością itp...

Niestety, Aleandra ma racje... Filozofia, to prawie sama matma... A to niejednego powala

Ja mam świetnego wykładowcę z filozofii więc nie ponarzekam a co do książki: czytałam i bardzo mnie wciągnęła. Fantastyczne jest to, że w tak przystępny sposób można przedstawić problemy i zagadnienia filozoficzne. Fajna książka nie tylko dla trochę dojrzalszych dzieci:).

p.s.kandi - fajny avatar, grywasz w fallouta:]?

@Scatebra : pewnie, że grywam przechodzę nawet teraz dwójkę, pierwszy raz tak na poważnie, no i mam nadzieję, że w końcu kupię sobie edycję kolekcjonerską trójki i w końcu w niego zagram
p.s. również fajny avatar :] gearsów 1 już skończyłem, a w dwójkę pogram jak wydadzą na PC-ta

widzę, że na tym portalu sami studenci filozofii.. W październiku też do was dołączam!

@Ladybird, ja nie studiuję filozofii, ale miałam wykłady

jak dla takiego laika jak ja książka była.. odpowiednia. ;d w każdym razie idealna jako 'wprowadzenie do filozofii', choć momentami za bardzo podręcznikowa. trzeba przyznać autorowi, że w ciekawy sposób udało mu się filozofię niejako wypromować, bo ktoś taki jak na przykład ja nie miałby z nią pewnie nigdy nic wspólnego.
ale mam wrażenie, po przeczytaniu dopiero dwóch książek tego autora co prawda, że opiera się na tym samym koncepcie 'mieszania czasem'. przynajmniej tutaj i w 'dziewczynie z pomarańczami' występuje coś takiego.

A mi "Świat Zofii" się podobał, ale zmieniłem po nim swe poglądy. Z idealisty stałem się materialistą. A to wszystko przez to że zadałem sobie pytanie, co było na początku i niewiarygodne dla mnie się okazało że pierwszy mógł być Bóg albo jakaś siła stwórcza która by stworzyła to wszystko z niczego. Doszedłem do wniosku że byt jest od zawsze w wyniku czego przestałem wierzyć. Obecnie jestem agnostykiem i jest mi z tym ciężko.