Temat: "tragedia. Zgadzacie się?"

książka (wszystkie jej części!) jest b-e-z-n-a-d-z-i-e-j-n-a. Napisana językiem zbyt prostym nawet dla przedszkolaka, fabule pełnej sprzeczności, posunęłabym się nawet do stwierdzenia, że pisana na siłę byle dla kasy, bo w końcu mamy bum wampiryczny.

Nie zgodzę się z Tobą... książki Smith są napisane jak najbardziej ok. Skoro Ci przeszkadza tak bardzo język autorki, to czemu przeczytałaś tyle częśći Pamiętników? No chyba że nie czytałaś a dodałaś sobie je jedynie do przeczytanych, aby powiększyć listę książek na Twoim koncie - każda z części Pamiętników jak patrzyłam na Twój profil ma marne oceny po "przeczytaniu", więc skoro daje się czemuś ocenę "1,0" to na kiego sięgać po kolejną część?... Po przeczytaniu jednej części i stwierdzeniu, że jest tandetna.. nie sięgnęłabym po kolejną.. więdząc, że to słaba pozycja...
Ale w sumie jak dla mnie nabijanie postów jedynie z Twojej strony. W krótkim czasie założyłaś trzy dyskusje do trzech różnych książek.. z czego dwie wypowiedzi prawie że się pokrywają... Ten temat tutaj i ten o tu: http://www.webook.pl/t-792,Szczerze_mowiac.html W obu czepiasz się w identyczny sposób języka.. no ale.. Co ja tam w sumie wiem..

Tez nie bardzo sie zgadzam... chociaz kazda czesc jest inna i w roznym stopniu mi sie podobala... Pamietniki maja to cos w sobie ze chce sie je po prostu przeczytac

A mnie się seria podoba. Jasne, części jest sporo co może wydawać się pisaniem dla kasy, ale każda kolejna jest inna, wyjątkowa i jak dla mnie coraz ciekawsza. Przez cały czas się zastanawiam kim jeszcze będzie Elena, co im się przytrafi.
Ocenianie języka uważam za nieco dziwne, w końcu czytamy tylko tłumaczenie i tak naprawdę nie wiemy jaki styl ma pani Smith. Jeśli ktoś ma jakieś pretensje co do tego to niech narzeka na tłumacza...

@alunek założyłaś 3 niepochlebne tematy dyskusji do książek i żadnego nie obserwujesz. Po jakie licho zakładasz temat skoro nie interesują Cię zdania innych? Pomijając już fakt, że bardziej przypominają opinie...

"Pamiętniki wampirów" to jedna z moich ulubionych serii Co do zawiłej fabuły, to właśnie taka powinna być. Mnóstwo różnych wątków i zwrotów akcji sprawia, że książka jest ciekawa.

Nie zgodzę się też, że język jest tak prosty jak dla przedszkolaka. Sama rzadko, ale musiałam czytać jakiś fragment dwa razy. No i sama fabuła moim zdaniem nie jest odpowiednia dla dzieci.

Skąd pomysł, że ich nie obserwuje? wyrażam po prostu swoją opinię. Dlaczego przeczytałam tyle części? Ponieważ, gdy rozpoczynam jakąś serię chcę dotrzeć do jej końca, nigdy nie porzucam książki w połowie, a porzucenie np. trylogii po pierwszej części oznacza dokładnie to samo. Książkę zaczęłam czytać po obejrzeniu serialu. Jestem po prostu zawiedziona. Motyw wyrastających iluś tam par skrzydeł przemiany z człowieka w wampira w anioła w sama nie wiem, co jeszcze był kiepski. Są lepsze książki o tej tematyce.

Zapomniałam dodać. Moje wypowiedzi się pokrywają, bo to właśnie język jest dla mnie wyznacznikiem jakości książki.

Chyba nadal nie czytasz wszystkich odpowiedzi.. no ale..
Jak można oceniać książkę po tłumaczeniu? Jak to może być dla ciebie "wyzbacznikiem jakości" ? To nie jest dosłowne tłumaczeniw słowo w słowo autorki a jedynie tłumacza, który został opłacony do opracowania tej a tej książki na nasz język...
I jak język może być wyznacznikiem?.. to weźmy stare przekłady ksiąg.. starych autorów... ich język jest archaiczny.. nie zrozumiały dla sporej części czytających w dzisiejszych czasach ludzi.. a jednak książki tychże autorów są perełkami literatury światowej. Jak można po języku oceniać książkę??? To tak jakby spojrzeć na okładkę i stwierdzić, że zawarta w środku treść jest beznadziejna..

Nie czytam odp? Wybacz, ale wspomniałam poza językiem o sprzecznościach fabularnych - widzę, że nie czytasz tego z czym dyskutujesz.
To, że język jest niezrozumiały nie oznacza, że jest prymitywny. Dobrych książek nie daje się do przełożenia marnym tłumaczom. Zadziwiające jest, że taki "Zmierzch" czy "Dom nocy" mogą mieć język przystępny mimo zmiany z angielskiego na polski, a "Pamiętniki wampirów" przywodzą na myśl opowiadanie pisane przez dziecko. Oceniam to, co czytam. Myślę, że autorka książki zdaje sobie sprawę z konsekwencji jakie niesie za sobą tłumaczenie książek i wie o tym, ile mogą na tym stracić. Mam prawo do własnej opinii i nie rozumiem Twojego oburzenia.
Dobra fabuła świadczy o kreatywności, dobry język o kunszcie pisarza.
Wśród ogromu pozycji o tej samej tematyce należy przyjąć jakieś wyznaczniki oceny. Ja swoje przyjęłam. Nie zgadzasz się, to ich nie stosuj i pozostań przy własnych.

Masz trochę racji, uważam, że było to pisane trochę na siłę dla kasy. Pierwsze trzy części miło mi się czytało, ale czytając kolejne kolejne okropnie się nudziłam. Wszystko było takie dziecinne, jakoś dziwnie napisane, książka była monotonna i przewidywalna.
Serial jest o wiele lepszy, bo jest żywy, dynamiczny i cały czas coś się dzieje.

Interesujące jest to porównanie serialu z książką. Przecież różnią się one od siebie znacznie. Jeśli sięga się po książkę po obejrzeniu serialu, z którym łączy ją tylko główny wątek to widomo, że któreś z dwojga nie będzie się podobać. Ja po książkę sięgnęłam przed serialem i może dlatego ją w jakiś spodób doceniam, bo podoba mi się bardziej. Troche dziwne jest mówić, że serial jest ekranizacją książki ( jak postąpiono w przypadku "Pamiętników wampirów") kiedy mamy do czynienia z praktycznie dwiema różnymi fabułami.

Ja po książkę sięgnęłam przed obejrzeniem serialu (który po prostu uwielbiam), a i tak mi się ona nie podobała, a zraziła mnie do siebie właśnie głównie przez język (a rola tłumacza nie ma tu nic do rzeczy, bo czytałam w oryginale). Sądzę, że ogólny pomysł na książkę był fajny i jestem pewna, że autorka miała bardzo fajną wizję u siebie w głowie, zanim zaczęła ją pisać, ALE pomysł to jedno, a wykonanie drugie.
Gdy czytałam, przeszkadzało mi to, że bez przerwy przykuwały moją uwagę zdania, które wydawały mi się po prostu płytkie. ZA płytkie w każdym razie i zbyt irytujące, żeby czytało mi się przyjemnie i żebym sięgnęła po kolejną część, dlatego przeczytałam tylko pierwszą (a jest to bardzo rzadkie w moim przypadku, bo zazwyczaj - nawet gdy nie podoba mi się pierwsza część jakiegoś cyklu - i tak wygrywa ciekawość, co będzie się działo później i czytam dalej )
Tak więc zgadzam się z @alunek, bo ja też uważam tę książkę za beznadziejną, ale jestem w stanie zrozumieć, dlaczego tak wiele osób lubi ten cykl. Sama jestem po części ciekawa, co się dzieje dalej i jak bardzo różni się on od serialu, więc jeśli znajdę kiedyś jakieś streszczenie (napisane przez fana) to pewnie przeczytam:D

Ja dopiero przeczytałam 3 książki z tej serii. Po części dlatego, że teraz jest to modne i ciekawość mnie zżerała co jest takiego w tych książkach Pierwsza książka okropna, dopiero końcówka się obroniła, ale 2 i 3 mi się podobała Teraz zaczynam 4 i jestem ciekawa co będzie dalej. Mam nadzieję, że szybko przeczytam Pozdrawiam

Przeczytałam 6 części zanim zaczęli serial. Pierwsze 3 są nawet nie złe, ale 4, 5 i 6 jak dla mnie za bardzo poplątane i wręcz głupie. Przez większą część czytania tych trzech ostatnich zastanawiałam się czy autorka robi sobie jaja, czy naprawdę nie mogła wpaść na nic normalnego.

Po 4 myślałam, że ok nie jest źle, na razie to początek nowej historii może się rozkręci, ale potem to już było tylko gorzej. Czytałam je parę lat temu, więc może jak przeczytam jeszcze raz moje odczucia będą inne, ale jakoś póki co mnie nie ciągnie.
Ostatnio miałam zamiar przeczytać kolejne części, może są lepsze, ale nie znalazłam motywacji. Czytaliście? Jak myślicie, warto?
A tak przy okazji serial uwielbiam, szczególnie Iana w roli Damona I mam nadzieję, że w serialu nie dojdzie do takich absurdalnych wątków jak w 4, 5 czy 6 części książek.

@alunek muszę się z Tobą zgodzić... Pani Smith jak tylko zobaczyła, że zarabia na Pamiętnikach Wampirów (głównie dzięki sławie serialu, który o dziwo jest o niebo lepszy od książek, co mi się pierwszy raz w życiu zdarzyło, żeby tak było!) zaczęła z tego co wiem dołączać do tej serii, Pamiętniki Stefano i serię o Łowcach (nie czytałam ani jednych, ani drugich), ale myślę, ze nie miała wcześniej tego w planach. Ogólnie Pamiętniki zdobyły moje serce do 3 części, w tej części wszystko zaczęło się robić nudne, miałam wrażenie, że pisane na siłę, ale tak jak Ty, również postanowiłam dać szansę i czytać dalej. Skończyłam na 6 części Uwięzieni, dlatego, że w tym czasie to była ostatnia, która wyszła, a ja pożyczałam je od koleżanki... Obecnie od jakiegoś roku mam zakupioną 7 część, ale nie mogę się do niej cały czas zabrać, a słyszałam, że dalej jest całkiem ciekawie, lecz pamiętając moje rozczarowanie, mimo szczerych chęci, zawszę sięgam po inną książę, byle nie po nią, mam nadzieję, że w końcu się kiedyś zmuszę i mile mnie zaskoczy