Temat: "Jonathan Caroll a sprawa polska..."

Ktoś czytał? Warto i przede wszystkim z ciekawości: czy widać, że jest to pisarz znany przede wszystkim w Polsce? :]

Czytałam wszystkie książki Carrolla - "Oko dnia" to dziennik internetowy autora, kiepski moim zdaniem. Polecam jednak pierwsze powieści pisarza, m.in. "Krainę Chichów", "Kości księżyca" czy "Muzeum psów" - te są bardzo dobre. Carroll tworzy dziwne, wciągające światy, w których psy mówią ludzkim głosem, a ludzie są nietuzinkowi.
Myślę, że warto, ale zacznij od początku - jeśli od razu ci się nie spodoba, daj sobie spokój, bo, jak dla mnie, Carroll kończy się tak po ósmej powieści, później jest coraz gorzej, a opowiadań w ogóle nie polecam.

Hmm, a mi podoba się sposób w jaki Carroll prowadzi swój dziennik. Do opowiadań również nie mam zastrzeżeń. Bardzo podoba mi się jego styl pisania. Zaskakuje i oczarowuje. Zdaje się, że w "Oku dnia" autor przedstawił kilka historii z jego pobytu w Polsce.
Co do powieści...Wiele osób poleca na początek "Krainę Chichów", a mi podobała się ona najmniej. Tak samo jak trylogia "Crane's View". Kwestia gustu. Uwielbiam Carrollowski magiczny i dostojny Wiedeń. J.C. wzbudził we mnie fascynację tym miastem. Nawet nauczyłam się piec Sachertorte.

'Oko dnia' było pierwszym tworem autora,z jakim się spotkałam i bardzo lubie ten tytuł nie tylko przez sentyment-jest po prostu bardzo ciekawy. Opowiadania też nie są złe,wciągają. Akurat 'Kraina Chichów' nie była jeszcze tym,co u Carrolla uwielbiam,już ''Muzeum psów'' czy ''Białe jabłka'' zyskały bardzo wysokie miejsca w moim rankingu. A dopiero 'Zakochany duch'' skradł mi serce. Ogólnie Carroll nalezy do dwójki moich najukochańszych autorów,pisze ciekawie,zmusza do reflekcji i bawi. Nie moge mu niczego zarzucić^^

Jak dotąd przeczytałam "Krainę Chichów" "Kości księżyca" (najbardziej mi się podobała) i "Śpiąc w płomieniu". Nie wykluczam następnych. Podoba mi się język, sposób opisywania miejsc i to połączenie realnego z nierealnym.

To i ja wrzucę słów kilka jako że Carroll jest absolutnie i bezapelacyjnie moim ulubionym autorem. Tworzone przez niego rzeczywistości pozwalają oderwać się od szarego życia i posmakować tych równoległych. Wszystkim gorąco polecam Zakochanego Ducha - jest absolutnie genialny, zwłaszcza w oryginale ) Z bólem serca przyznam tylko jedno, że jedyną niestrawialną powieścią Carrolla jest dla mnie Muzeum Psów. Wprawdzie przebrnęłam, ale z wielkim trudem. Tak, czy inaczej polecam wszystkim miłośnikom mocnych wrażeń