Najnowsze recenzje książek

Wyobraźcie sobie, że mieszkam obok przedszkola, a powieść przeczytałam w listopadzie. Tzn. przy miejscu, gdzie rozgrywa się akcja i w czasie, w którym się rozgrywa. Czemu nikt mnie nie powstrzymał?! Dodatkowe emocje? Gwarantowane! Agata zmieniła miejsce pracy z wydawnictwa na przedszkole i naiwnie myślała, że wreszcie sobie trochę odpocznie. Trafiła niestety na dzieci z piekła rodem i to prawie dosłownie. Boicie się horrorów z nawiedzonymi malcami? Cóż, tutaj dodatkowo władają magią. „Tajne pr...

Na książkę skusiłam się ze względu na fajną okładkę i zabawny tytuł. Po przeczytanych wcześniej kilku recenzjach założyłam, że nie będzie to rozrywka wysokich lotów, tylko coś lekkiego na odprężenie. Gorący romans w paranormalnych klimatach - to brzmi interesująco, prawda? Niestety zamiast błyskotliwej historii idealnej na samotny wieczór dostałam typowo zły erotyk przebrany w tanie plastikowe halloweenowe wdzianko made in china. Totalnie nie mój gust i nie mój humor. Odbiłam się już na samym...

Gdybym miała komuś w ekstremalnym skrócie opisać, z czym będzie mieć do czynienia, jeśli sięgnie po "Icebreakera", to takie słowa świetnie to oddadzą - pełna emocji i piękna historia o dorastaniu i o miłości, której zawsze nam brak. Chociaż okładka z marszu sugeruje nam romans, to w moim odczuciu ważniejszy był tutaj inny wątek. Nie jestem w stanie ocenić, czy opisywana depresja głównego bohatera naprawdę właśnie tak przejawia się w rzeczywistości, ale mogę was zapewnić, że ładunek emocjonalny,...

Za sprawą "Czegoś pożyczonego" po raz pierwszy spotykam się z twórczością Emily Giffin. Spotkanie to wypadło dosyć przeciętnie. Autorka nie ujęła mnie sposobem prowadzenia pióra, doborem słów, głębią przemyśleń. Nic z tego nie było mi dane. Postacie wykreowano prawidłowo, akcentując ich dominujące cechy, które zgadzały się z wypowiadanymi przez nie kwestiami i wzajemnymi interakcjami. Dialogi może nie porywały, ale uwiarygodniły bohaterów i wniosły trochę ożywienia do akcji. Fabule brakowało nap...

Mało jest książek które zirytowały mnie tak bardzo, a trochę ich już przeczytałem. Najbardziej przeszkadzał mi sposób prowadzenia pióra, zbyt prosty żeby nie rzec prostacki. Bardzo częste powtórzenia, odpychające od lektury. Autorowi zupełnie zabrakło warsztatu i polotu. Nie stworzył głębi, opisy były mało dokładne, zdawkowe, czynności wykonywane przez bohaterów wciąż się powtarzały śmiertelnie mnie nudząc. Tak samo jak Pat, jego życie też wydaje się być szalone, to on tu jest narratorem, moim z...

"Słowa światłości" są bogatą i wyśmienitą literacką ucztą dla każdego kto szuka w fantasy tego co przejmujące, dostojne i magiczne. Wciąż pozostaję pod ogromnym czarem tej gargantuicznej w rozmiarach powieści. Sandersonowi udało się stworzyć kolejne dzieło, mam wrażenie że jeszcze lepsze od poprzedniego. Każdy najdrobniejszy element dopracowano można rzec do perfekcji. Konstrukcja powieści jest świetna, rozdziały kończą się najczęściej w najistotniejszym momencie. Liczne suspensy potrafią wpra...

Nicholas Sparks nie zawiódł mnie ale też nie zachwycił. "Anioł stróż" to typowa dla niego sielanka, pełna ciepła i mile leniwego nastroju, którym nie sposób się nie rozkoszować. Zabarwiona świetnym humorem, z mnóstwem ciętych ripost. Podstawowa wada to bardzo prosty język, zarówno słownictwo jak i konstrukcja zdań. Książkę wprawdzie czyta się szybciej, ale nie ma w niej cienia finezji, gracji, polotu. Postacie bardzo prosto ociosane, trochę nijakie, nie w pełni przekonują do swojej literackie...

Kolejna z nowel Czechowa za mną. Akcja "Kameleona" toczy się w małym mieście na targowisku opodal składu drewna. Pewien chart gryzie złotnika Chriukina. Obładowani przywłaszczonymi towarami, rewirowy i stójkowy rosyjscy "stróże prawa", zauważają to. I w tym miejscu muszę przerwać streszczanie, gdyż zdradzając więcej bym spolerował. Mimo że to krótka nowela, widać jak na dłoni rosyjską chorą rzeczywistość. Gdzie władza przywłaszcza sobie rzeczy, które w pocie czoła wyprodukowane były przez ich k...

"Na Zachodzie bez zmian" to wstrząsająca relacja z I Wojny Światowej. Jest poniekąd powieścią autobiograficzną, gdyż autor jako niemiecki żołnierz musiał brać w niej udział. W naturalistycznym stylu mówi o bezsensie wojny, o piekle w jakim znaleźli się wojskowi. Często byli to bardzo młodzi ludzie, nastolatkowie nie zdający sobie sprawy z tego z czym przyszło im się zmierzyć. Pełni ideałów, zdolni i inteligentni, zostali zdradzeni przez wychowawców takich jak profesor Kantorek, polityków, społec...

Ten rok rozpoczęłam trudnymi książkami na faktach. Generalnie na smutno. Cóż się dziwić, literatura wojenna jest jedną z niewielu, które lubię czytać. O czym opowiem tym razem? "Przez 581 dni byłem tylko numerem" jest bardzo krótką, lecz szczegółową książką o przeżyciach Franciszka Knapczyka, którą napisała jego wnuczka- Agata Pakuła. Mężczyzna od 2 października 1943 do 5 maja 1945 roku był więźniem politycznym obozów Oświęcim-Brzezinka (Auschwitz-Birkenau) i Mauthausen-Gusen. Jak nielud...

"Żadni wrogowie nie zdobyli jeszcze Ankh – Morpork. To znaczy owszem, formalnie tak, nawet dość często. Miasto chętnie witało szastających pieniędzmi barbarzyńskich najeźdźców, a ci po kilku dniach odkrywali ze zdumieniem, że ich własne konie już do nich nie należą, a po paru miesiącach stawali się kolejną mniejszością etniczną, charakteryzującą się własnym stylem graffiti i własnymi sklepami spożywczymi". Ach, gdyby tak każda klasyka literatury została "przetłumaczona" na język Pratchetta, cóż...

Raczej każdy z nas ma miłe wspomnienia dotyczące Świąt. Jednym kojarzą się one z rodziną, innym z zapachem choinki, jeszcze innym z pieczeniem ciast. Julian dziesięcioletni chłopiec kocha Święta Bożego Narodzenia i to podwójnie, bo 24 grudnia obchodzi również urodziny. W tym roku jednak wszystko jest inaczej. Rodzice są pogrążeni w żałobie, bo zmarła starsza siostra głównego bohatera i od tego wszystko się zmieniło, jakby ktoś mu podmienił rodziców. Julian nie chcąc przebywać w smutnym domu uc...

Amelia pragnęła miłości, szukała tego idealnego i perfekcyjnego kandydata. W końcu go znalazła i miała nadzieje, że to będzie ten jedyny. Chciała każdą chwilę spędzać razem, wspólne wyjścia do kina, restauracji, wyjazdy na urlop oraz święta. Jednak zupełnie nie miała pojęcia jak uporać się z tym, że to nie ona jest dla niego najważniejsza. W życiu Leandra pierwsze skrzypce gra jego mama. To z nią ma bardzo bliską relację a wręcz niezdrową. Bez siebie nie wyobrażają sobie życia. To mama broniła...

"Rzeka zaklęta" zaskoczyła mnie swoim pięknem. Lektura sprawia, że z łatwością możemy sobie wyobrazić niesamowitą wyspę Cadence - morską bryzę, szum fal, chłodne porywy wiatru albo zwodniczą mgłę. Świat przedstawiony jest po prostu cudowny. W powieści magia nie ukrywa się w różdżkach i starych księgach, tylko jest nią przesiąknięta cała przyroda. Duchy żywiołów mogą wciągnąć cię pod wodę, pomóc w uprawie roślin, tak zmienić krajobraz, że nigdy nie dotrzesz do celu albo przenieść z wiatrem wiadom...

Muszę przyznać że Remigiuszowi Mrozowi udało się stworzyć naprawdę duże napięcie, co z licznymi suspensami sprawiało że nie nie mogłem oderwać się od lektury. Napisana prostym językiem, zwięźle, dość łatwo rozpoznawalnym stylem, lekko, wypada całkiem dobrze na tle innych powieści autora. Co ważne trudno doszukać się tu postaci tak irytujących jak chociażby jak sławetna Chyłka. "Listy zza grobu" rozpoczynają cykl z patomorfologiem Sewerynem Zaorskim. Tych cykli w większości jeszcze nie ukończony...