Najnowsze recenzje książek

Znajduję co jakiś czas perełki w tym gatunku, poważnie. Książki, które wywołują fale emocji, zapadają w pamięć, dostarczają nie tylko podniety, ale też niosą ze sobą coś więcej, coś wartościowego. Niestety na jedną dobrą trafia mi się dziesięć złych, takie moje szczęście. Tym razem również było źle i to oj, jak bardzo 😅 „Pokochaj mnie” jest w moich oczach historią nijaką, nudną, taką, która szybko wyparuje z głowy. Wykorzystano w niej dużo schematów typowych dla gatunku i niestety nie dodano ni...

Wydaje mi się, że "Wyborny trup" został napisany z myślą o odczytywaniu go na głębszym poziomie, traktowaniu praktycznie wszystkich scen symbolicznie. Poszczególni bohaterowie są reprezentantami pewnych grup społecznych. Z tego powodu fabuła, kiedy podejść do niej dosłownie, wygląda na dziurawą. Zupełnie nie przekonało mnie wytłumaczenie kanibalizmu obecnością zwierzęcego wirusa. No ale załóżmy, że tak mogłoby się stać i czytajmy dalej. Im byłam dalej w lekturze, tym strawniej mi się czytało. P...

Podobało mi się, że autorka rozwinęła fabułę w różnych kierunkach. Nie jesteśmy skupieni wyłącznie na Anie i Gio, a reszta świata nie istnieje – w niektórych powieściach tak się dzieje i często to mnie zniechęca, to takie nieładne pójście na łatwiznę. W „Powrocie...” pojawiają się nowi bohaterowie, nowe wątki, jest zdecydowanie więcej akcji i niebezpiecznych sytuacji, które gwarantują czytelnikowi wachlarz emocji. Po pierwszym tomie spodziewałam się sielanki i bajkowego życia, a dostałam sporo a...

Z jednej strony bardzo ciekawie było obserwować wymarły Londyn, miasto pełne trupów. Te obrazy naprawdę robiły wrażenie i potrafiły wywołać ogromne emocje. Bohaterka odwiedza mnóstwo miejsc, bo zyskała swego rodzaju przygnębiającą wolność. Włamać się do drogiego butiku? Czemu nie, tylko po co, skoro nikt nigdy nie zobaczy cię z drogą torebką pod pachą. Cudowny fragment dotyczył wycieczki do Muzeum Historii Naturalnej... ta para ojca z synkiem, którzy ostatnie chwile chcieli spędzić na podziwiani...

Zastanawiam się - po co? Po co rozbierać dobre żarty na części pierwsze? Po co wykorzystywać coś znanego i lubianego do pisania o wszystkim i o niczym? Po co to w ogóle czytać? Książka jest bardzo prosta w swojej konstrukcji, każdy rozdział wygląda podobnie. Bohater serialu coś powiedział lub zrobił i to jest punktem wyjścia do wyjaśniania często rzeczy oczywistych. Całość sprawia wrażenie, jakby autor nie miał pojęcia, o czym by tu napisać, ale koniecznie chciał wykorzystać "Teorię wielkiego p...

"Good Economics" nie daje nam na "dzień dobry" prostych odpowiedzi i gotowych rozwiązań. Wręcz przeciwnie, uświadamia nam, że wszystkie problemy współczesnej ekonomii są bardziej skomplikowane niż się wydaje, nie można niczego być pewnym, a streszczanie sprawy do 280 znaków w tweecie albo 5 minut na antenie w programie śniadaniowym, często może więcej namieszać w naszych głowach, niż przynieść korzyści. Dlatego lepiej od razu przygotować się na ponad 500 stron solidnej popularnonaukowej lektury....

Głównym bohaterem "Piętna" jest komisarz Igor Brudny, jego nazwiskiem można trafnie opisać klimat tej powieści. Jest cały czas ponuro, brutalnie, mocno pesymistycznie. Świat jest przedstawiony trochę jak w krzywym zwierciadle, nie ma chyba postaci, która w jakiś sposób nie byłaby skrzywdzona albo nieszczęśliwa. Brudny chodzi po tym mrocznym mieście w płaszczu, ukrywa się przed ludźmi, bo bliźniaczo podobną twarz posiada poszukiwany seryjny morderca. Zielona Góra już już prawie zamienia się w Got...

"Ja zaś, jak większość mych bliźnich, wybrałem lepszą część mnie samego, po czym stwierdziłem, że nie dostaje mi sił, by wytrwać w powziętym postanowieniu" "Mimo to, obserwując bacznie brzydotę w lustrzanej tafli, nie czułem odrazy, lecz raczej przypływ serdeczności. Przecież to byłem także ja - ludzki i naturalny" "Przekleństwo ludzkości polega więc na tym, że dwie sprzeczne natury są ze sobą na wieki złączone, że w otchłani dręczącego sumienia muszą toczyć tragiczne, niekończące się boj...

✝️"(...) jednak myślę, że celem ataku demona nie jest bezpośrednio osoba, w którą wstępuje. To raczej my, świadkowie... każdy człowiek w tym domu. I myślę, że pragnie doprowadzić nas do rozpaczy, abyśmy zwątpili i zaprzeczyli naszemu człowieczeństwu"✝️ ✝️"Większość zła wynika z wątpliwości, które ogarniają coraz więcej ludzi dobrej woli"✝️ ✝️"Lodowate palce lekko musnęły kark księdza. Karras odwrócił się. Czego się boję? Lęk? Czy to był lęk? -Nie, to nie strach - powiedział demon i uśmiechnął...

Ivy rozstaje się ze swoim partnerem, ale czy to zniszczy jej marzenie o macierzyństwie? Ani trochę! Dziewczyna jest w końcu „Niepokorna”, aż 30-letnia, dziecko być musi i to już koniecznie. Z ojcem na pełen etat lub nie, co za problem. Pewna swego odwiedza więc bank spe- ups, nie, klub dla swingersów w poszukiwaniu nieświadomego niczego kochanka. A swoją drogą, co to za zmiany w firmie? Kim jest ten nowy szefuńcio? Założę się, że widzicie już do czego to wszystko dąży. Powieść jest do bólu prze...

"La mayyitan ma qadirun yatabaqa sarmadi, fa itha yaji ash-shuthath al-mautu gad yantahi" "Nie jest martwym co może spoczywać wiekami, nawet śmierć może umrzeć wraz z dziwnymi eonami" "Ph’nglui mglw’nafh Cthulhu R’lyeh wgah’nagl fhtagn" "W swym domu w R’lyeh czeka w uśpieniu martwy Cthulhu" Po zbiór pięciu opowiadań "Zew Cthulhu" warto sięgnąć, jeżeli ktoś chce poznać najpopularniejsze dzieła Lovecrafta, a nie uśmiecha mu się wertować pokaźniejszych antologii. Znajdziemy tutaj "Widmo nad I...

Amerykańska rodzina wprowadza się do nowego domu przy Ocean Avenue 112 w Amityville. Jeszcze nie wiedzą, jak straszne wydarzenia ich czekają i, przede wszystkim, nie wiedzą, że nie są tam sami... Do "Amityville Horror" mam sentyment. To powieść która mi się podobała i zachwyciła swoim wydaniem, przy niej pomyślałam, że mogłabym nie tylko czytać, ale też o tym pisać i tak pomału zaczęłam rozwijać bookstagrama. 🏚️"Mądry człowiek wie, że nie wie wszystkiego, a roztropny szanuje to, nad czym nie m...

🕰️" Owa teraźniejszość - pomyślałem - jest jedynie logicznym następstwem przeszłości. Siła może być tylko dziedzictwem potrzeby; bezpieczeństwo daje w nagrodę niemoc"🕰️ 🕰️"Na pociechę jednak pozostały mi te dwa dziwne białe kwiaty - zeschłe już, sczerniałe, zmięte i rozsypujące się w proch; świadczą one, że nawet wtedy, kiedy rozum i siła już znikły, uczucia wdzięczności i tkliwości wzajemnej pozostały w sercu człowieka"🕰️ 🕰️"Ciągła zmienność, niebezpieczeństwa i trudy wyrabiają sprężystość um...

"Dziecko Rosemary" to powieść ponadczasowa, opowiadająca o sprawach uniwersalnych. To historia wypełniona uczuciem rozdarcia pomiędzy zaufaniem do najbliższych a podskórnym niepokojem, miłością do jedynego dziecka i strachem w obliczu jego przyszłości. Od pierwszej do ostatniej strony będziemy towarzyszyć Rosemary w jej powolnej drodze ku macierzyństwu, ale też szaleństwu i paranoi. Wielu czytelników wspomina o tym, że na początku nic się nie dzieje, powieść niczym się nie wyróżnia. Według mnie...

"Panna" to świat, w którym chciałoby się żyć. Jest w nim dużo pracy, ale takiej, która jest potrzebna i przynosi satysfakcję. Tam dnie i noce spędzamy na łonie natury, w wiosce, której mieszkańcy są nam bliscy jak rodzina. Nie jest oczywiście różowo, śmierć jest naturalną koleją rzeczy, a niektóre dzieci wychowują się same. Wolność, powrót do korzeni, tradycje i obrzędy, szczypta słowiańskiej magii (widział tego stwora czy tylko mu się wydawało?) - czytając można nawet poczuć wiatr we włosach i...