Pies który pożera Baskervillów.

"Pies Baskervillów" to klasyczny kryminał lub jak kto woli powieść detektywistyczna. Należy do serii utworów z najsłynniejszym detektywem wszechczasów Sherlockiem Holmesem.

Powiem parę słów o treści tej krótkiej powieści. Od doktora Mortimera osobistego lekarza Charlesa Baskerville'a dowiadujemy się o tragicznej śmierci jego pacjenta. A także poznajemy treść legendy będącej zarazem fatum rodziny Baskervillów. Na początku XVIII wieku, okrutnik i hulaka Hugo Baskerville dopuszcza się porwania kobiety z sąsiedztwa. Więzi ją na strychu, a gdy ofierze udaje się uciec, siodła konia i goni ją. Jego pijani towarzysze robią tak samo a gdy doganiają swego kompana krzyczą z przerażenia. Widzą jak Hugo jest zagryziony na śmierć przez ogromnego czarnego psa a obok niego leży martwa z wycieńczenia i przerażenia ofiara tej gonitwy. Od tej pory nad rodem Baskervillów wisi fatum, które spowija rodzinę niczym mgła unosząca się z bagien wrzosowiska, znajdującego się wokół ich dworu.

Wróćmy do właściwej akcji utworu. Tak więc Charles spadkobierca rodu ginie w nader nietypowych i niewyjaśnionych okolicznościach. Ostatnim Baskervillem jest baronet Henry, który przyjeżdża do Londynu, a potem osiada w swym majątku w okolicach Devonu. Tam gdzie zginął jego wujek Charles.

Moim zdaniem to jedna z lepszych powieści Doyle'a. Ma niepowtarzalny klimat a autor każe nam myśleć dedukcyjnie i logicznie.
Poza tym utwór wciąga. Rozwiązanie zagadek nie jest proste, ale zapewne łatwiejsze niż w powieściach Agathy Christie.
Tu zdarzenia są bardziej prawdopodobne niż w innych utworach tego autora i jedne z drugich wynikają. Niestety zakończenie według mnie jest z lekka przydługie i nie ciekawe.
Niektóre sceny są mistrzowskie, a niektóre opisy nudnawe, więc utwór nie jest monolitem, ale mimo tego jest dobry.