Statysta czy to tylko gra

Toczy się nie lada i szybka interesująca walka, gdzie główna stawka to podwójna gra wśród popełnianych morderstw. Czy to wystarczy, aby w pełni być aktywnym uczestnikiem prowadzonej nie zawsze czystej intencji ze strony tych, co nie chcą, aby ujawnić ukrywane sekrety, aby być może lubią słabszych przeciwników ceniących sobie prowadzić spokojne życie przepełnione ciepłem i miłością? A może to tylko widniały z nazwy pozory tego, czego mogłam się spodziewać i oczekiwać po zaprezentowanym opisie treści książki.

Twórczość Pana Piotra Chomczyńskiego poznałam, nieco wcześniej czytając książkę należącą do gatunku literackiego kryminał pt. ''Kucharz'' i stwierdziłam, że bardzo chętnie przeczytam, jak wygląda to, co nie zawsze miłe dla oka dziecięcego, a jest bardziej przeznaczone z myślą dla osób dorosłych ze względu na te lata, co poniektórzy, mieli okazję mile bądź mniej mile ich doświadczyć, a mam tu na myśli powrotu do PR-owskich wspomnień.

Ciekawiła mnie tym razem nie tylko opisana całościowa fabuła, przebieg akcji, reakcji pani prokurator, czy chętnie korzysta z pomocy i konsultacji medycznej, porad lekarza, kryminologa, czy potrafi chętnie skorzystać z uwag pracowników policji, czy woli jednak skłonić się ku działaniu własnej intuicji, która może ją zawieźć bądź nie, jak wygląda ten, co morduje w pojedynkę, czy było ich kilku, co było powodem ich niewybaczalnych, niezrozumiałych zachowań, a szczególnie sposób dokonywania mordów, które były, jak dla mnie nie do wyobrażenia.

Istotne było dla mnie który z występujących bohaterów pozytywnych bądź negatywnych skupi moją największą uwagę, a który najmniej, czy wydarzy się coś szczególnego, co wychwycę od samego początku, co wzbudzi u mnie lekki niepokój, czy jednak nieco później.

Jakie pierwsze wrażenia mam po analizie pierwszych przeczytanych głównych wątków, czy są dla mnie miłe w odbiorze, czy dokonane według mnie wszystkie zbrodnie były konieczne, a może były one zemstą za błędy z przeszłości.

Pojawiały się często u mnie pytania dotyczące życia prywatnego i zawodowego, co poniektórych występujących zachowaniach bohaterów i z czasem miałam wiele wątpliwości, dlaczego należy likwidować tych, co aktywnie pracują nad tym, aby zlikwidować zło, lecz, aby można było żyć spokojnie, czy za rogiem musi, koniecznie czai się ten, który niczego się nie boi, a może tworzy pozory, udając znakomicie strach i nie zdaje sobie z tego sprawy, jak to nie warto niczego planować, bo znajdzie się ktoś, kto chce odkryć wiele prawd, które należy, odkryć pod maską ryzykując życie, a zyskując coś, czego się nie spodziewamy, przed czym nigdy nie uciekniemy tak naprawdę, a jest tym wciąż to nową wiedzą o nas samych w szybkim działaniu.

Pan Piotr Chomczyński to nie tylko jest czujny obserwator zawodowy, ale doskonale wie, jak mają stawić czoła niełatwym życiowym i prywatnym sytuacjom wykreowani przez niego bohaterowie. Nie brak mu ulokowania w tekstach dialogowych poczucia humoru koniecznego, aby rozładować trudne sytuacje pełne wysokich napięć, ale dające z czasem wiele do myślenia, jak można wciągnąć się w wir tego, co ma zniknąć na zawsze, a jednak los kocha płata figle, czy tym razem też tak będzie?

Czy prokurator Maja Nowicka pokona tego, kto za nią podąża, kto okaże się być prawdziwym przyjacielem, czy wytrzyma presję czasu, czy manipulacja okaże się być pomocnym krokiem w dążeniu do celu, kto odkryje nowe karty, kto ucieknie, a kto zostanie i wyjdzie z tego pojedynku cały, a kto okaże się być całkowicie przegrany warto się o tym przekonać kryminał pt.'' Statysta''?