Surogatki. Historie kobiet, które rodzą po cichu

Nie jest tak łatwo zapoznać się z główną tematyką zamieszczoną w książce autorstwa Pana Jakuba Korusa pt. '' Surogatki. Historie kobiet, które rodzą ''po cichu'', który to postanowił go nam z bliska opisać tak, jak on to widzi z jego obserwacji, jakich to doświadczył, zbierając informacje podczas jej powstawania.

Na samym początku chciałam zaznaczyć, że czytając wstęp oraz pierwszą przedstawioną część to wizja świata sugogatek nie wygląda tak sympatycznie, jak nam się wydaje i nie myślimy wcale o tym, co tak naprawdę czują główne bohaterki, które decydują się podjąć niełatwe decyzje zmieniające ich życie.

Precyzja dokładności, z jaką wykazał, się w swojej dziennikarskiej pracy autor tej książki napisanej w formie reportażu odsłania nie tylko to, jak należy być dobrym i mocnym graczem, mieć cierpliwość, a nade wszystko trzeba mieć umiejętność właściwość właściwego podejścia do tematu, do osób, które znają go od innej strony, aby mogły ujawnić tajemnice związane, z tym, co się dzieje, kiedy urodzi się dziecko, a następnie potem, jaki jest dalszy ciąg tych historii, które dla nas jako odbiorców są nie do wyobrażenia.

Książka pt. ''Surogatki. Historie kobiet, które rodzą ''po cichu'' nieznanego mi do tej pory autorstwa Pana Jakuba Korusa wzbudziła we mnie ogromne wzruszenie, emocje i poczułam wdzięczność za to, że mogłam po części poznać prawdę, jaką ujawnia życie, które ma wiele różnych barw po urodzeniu upragnionego dziecka przez surogatkę.

Książka ta składa się ze skonstruowanych barwnie językowo 3 części.

W każdej z tych części omówione są dokładnie tematy oraz interesujące przykłady z życia surogatek, które muszą wiele zaryzykować, by potem móc w stanie powrócić do normalnego życia, ale czy się to uda uważam, że one muszą to same wiedzieć i być przygotowane na wiele zmian niekoniecznie tych pozytywnych.

Uważam, że autor słusznie podjął decyzję dotyczącą zrelacjonowania to, co czują surogatki, zanim urodzą, gdyż ich droga, na którą się zdecydują, bywa długa, pełna cierpienia, ale nie zawsze chcą one podzielić się tym, jakie towarzyszyły im prawdziwe emocje, bo temat z nimi związany to zazwyczaj się o nim nie rozmawia, bo jest na ogół tematem tabu.

Warto przeczytać tę książkę.